Diablo Blvd. :: Zero Hour

82826549

In het gesprek met enola naar aanleiding van hun vorige plaat, Follow The Deadlights, zei Diablo Blvd al lachend: “We hebben onze plaat voor de sell-outplaat gemaakt. De plaat waarop je hoort dat een band stappen zet, maar de criticaster hoort dat het de verkeerde kant dreigt uit te gaan. Zoals The Black Album bijvoorbeeld.” Die verkeerde kant gaat het met Zero Hour allerminst op: vierde plaat, vierde grote stap vooruit.

Aan ambitie was er met Follow The Deadlights geen gebrek. De bandleden zetten er hun overige carrières even voor on hold. Ook Agnews comedycarrière ging de ijskast in om te zien hoe ver ze met deze band konden geraken. Momentum opbouwen met een zo sterk mogelijke plaat. Dat opzet is de afgelopen jaren meer dan gelukt. Internationaal laten ze namelijk in steeds meer landen verschroeide aarde achter en vooral: er is een internationale platendeal met Nuclear Blast. Zo krijgt de muzikale Sturm Und Drang ook een verlengde in marketing en distributie.

Dat grotere budget laat zich ook horen op het werkelijk uitstékende Zero Hour. Diablo Blvd klinkt gebalder en strakker dan ooit. Er is de ritmesectie die alles stevig in het gareel houdt, inclusief drums die een marsritme vanuit Mordor lijken aan te geven. Er zijn de gitaren die de songs een Titan Run laten lopen en meer dan op de vorige platen de roll in de rock niet vergeten (al was het vertrek van gitarist Dave Hubrechts aanvankelijk een zware aderlating). En er is Agnew ten slotte, die rijker en beter zingt dan ooit (luister naar de snuif Dave Gahan in “You Are All You Love”). Dit is een band op een nieuw hoogtepunt van z’n kunnen die elke ambitie rechtvaardigt.

Die strakkere sound is ook veel rijker dan op de vorige platen. Waar de referenties aanvankelijk grote voorbeeld Danzig en pakweg Type O Negative waren, zijn de kruisbestuivingen veel weelderiger geworden ondertussen: de donkere doch dansbare jaren tachtig van Killing Joke en Gang Of Four, tot het riffest van Metallica en zelfs snuifjes Opeth en Paradise Lost maken van Zero Hour een metalfeest van herkenning. Het gaat Diablo Blvd niet om vernieuwing, maar om gewoon goeie platen maken. Dat die herkenbare sounds en bochten niet met een vette knipoog worden gespeeld (“Hoor je ‘t, hoor je ’t”?), maar louter ten dienste staan van wat de songs nodig hebben, maakt het effect compleet.

Het is ook een huzarenstukje dat het lappendeken aan invloeden toch een sterk, strak geheel vormt. Producer Dag Taeledeman (A Brand), en wederom mixer Jay Ruston en de mastering van Paul Logus (beiden Steel Panther, Anthrax, Stone Sour, Follow The Deadlights) laten de songs excelleren en de refreinen hun werk doen. Het leidt op de vooruitgeschoven singles “Animal” en “Sing From The Gallows” tot een demonstratie van power. Het verschroeiende “Like Rats” mondt uit in de rechtse hoek die de band de mensheid wilt geven; het bochtige, zeven minuten durende “Demonize” mondt dan weer uit in de meest ambitieuze song die de band al heeft geschreven zonder dat ze zich daarin vergaloppeert. En misschien is “The Future Will Do What It’s Told” nog de strafste symbiose van de donkerste pop, snuifjes gothic en vintage metal die de band in een zwart blakerende blender gooit.

Ten slotte is er nog de thematiek van Zero Hour, waarin Agnew de verontwaardiging kwijt kan die hij de komende tijd weer niet van op het podium van het Sportpaleis de wereld in kan spuwen. Homo Homini Idioticus, als het ware, die inderdaad de leiders krijgt die het verdient om dan als een bende koeien staan te gapen naar hoe die narcistische clowns bevolkingsgroepen tegen elkaar opzet. En als zij het niet doen, doen we het zelf wel. Agnew vervalt niet in sloganeske taal, maar observeert hoofdschuddend en slaat nagels met koppen. En lijkt die observaties een plaat lang van op de Mount Everest de wereld in te schreeuwen. Het maakt van Zero Hour inhoudelijk een relevantere plaat dan muzikaal.

Dat dit alles ook nog eens leidt tot een verrassend toegankelijke want melodieuze plaat die (terecht) drempelverlagend voor de metal-leek kan zijn, maakt het feest compleet. Met Zero Hour moet en mag Diablo Blvd alleen naar boven kijken. Voor hen is het meer Uur Nu dan Uur Nul.

7.5
Release:
2017
http://www.diabloboulevard.com
Sony

verwant

LOKERSE FEESTEN: Diablo BLVD + At The Gates + Hatebreed + Gojra + Judas Priest, 5 augustus 2018

De eerste zondag van de Lokerse Feesten is traditiegetrouw...

Diablo Blvd. :: Follow The Deadlights

Of hoe een groep het momentum opzoekt: alle bandleden...

Diablo Blvd. :: ”Nu moet het gebeuren”

Zelden klinkt een album in Vlaanderen zo ambitieus als...

Diablo Blvd :: Builders Of Empires

“Pak min tet’n, pak min tet’n, ‘k ben zo...

Diablo Blvd. :: The Greater God

Door zijn imposante borstomvang en gehoorbeschadigende volume (hij lijkt...

aanraders

Girl In Red :: I’M DOING IT AGAIN BABY!

Somberte verkoopt, zo ook de sad girl aesthetic waar...

Vampire Weekend :: Only God Was Above Us

Haal de witte sokken en debardeurs boven: Vampire Weekend...

Ivy Falls :: Sense & Nonsense

Rol de gordijnen maar dicht, kruip gezellig onder een...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

recent

Einstürzende Neubauten :: Rampen (apm: alien pop music)

Vijftien probeersels. Vijftien live-improvisaties die in de studio opnieuw...

Masters Of The Air

Toen begin deze eeuw Band Of Brothers verscheen, sloeg...

Fontaines D.C. :: Starburster

Fontaines D.C. for the bigger and bolder: vierde album...

Manu Chao

16 april 2024Het Bau-Huis, Sint-Niklaas

Morrissey wilde op de Lokerse Feesten geen paardenworst, Manu...

Civil War

Nog voordat iemand de film gezien had, veroorzaakte Alex...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in