Stel: je bent Radioheads grootste fan. Je hebt net een slordige 20
à 25 euro betaald voor een uniek ‘Com Lag’ exemplaar. Terwijl je
het ding in je armen heen en weer wiegt, stap je huiswaarts,
zenuwachtig frunnikend aan het digipack. Nadat je de plastic folie
hebt weggenomen, stop je het goedje onder de neus, op zoek naar de
vacuüm getrokken polystyreen-geur, zo dichtbij dat je de groep
bijna kan ruiken. Je opent het doosje, en naast het multicolor
ingeplakte boekje met artwork zit ook nog een apart booklet met de
Japanse teksten erin. Je durft het amper aan te raken, gezien de
fragiliteit van dat mooie ding. Wanneer je de cd-schuif hebt
geopend, het schijfje netjes in de lader geplaatst hebt en je je in
de ideale luisterpositie hebt genesteld hoor je het volgende:
ffffffffffffffffffffffttttttttt,
sssssssssssssshhhhhkkkk….
Aan de basis van dit onwaarschijnlijk grappig euvel ligt Toshiba
EMI Japan. Een foutje bij het persen zorgde er voor dat duizenden
Japanse fans met een fout geperste cd thuis arriveerden. Ter
promotie van Radioheads tournee doorheen Japan gooide EMI dit
aardigheidje op de markt. Oorspronkelijk was het dan ook enkel
bedoeld voor Japan, maar blijkbaar rinkelde bij EMI het belletje en
verdeelden ze deze EP toch maar wereldwijd. De fout werd door
Toshiba hersteld en inmiddels werd ook Europa de nieuwe versie
toebedeeld.
‘Com Lag’ opent schitterend met een live versie van ‘2+2=5’,
opgenomen in Londen. Deze track geeft perfect weer in wat voor een
magie je wordt ondergedompeld als je het vijftal het podium ziet
bestijgen. Daarop volgt een sinistere versie van Myxomatosis,
‘Remyxomatosis’ genaamd en hermixt door Cristian Vogel. Ook ‘I
Will’ zit in een ander jasje, voorzien van slagwerk; een early take
die ze de ‘Los Angeles Version’ doopten. Toch zijn het de B-sides
die voor de hoogtepunten zorgen. ‘Paperbag Writer’ loopt lekker
onder een groovy baslijn, ‘I am a Citizen Insane’ is Aphex Twin op
hoog toerental, terwijl ‘Gagging Order’ dan weer blaakt van
eenvoud: Thom Yorke solo met gitaar. Voor het live opgenomen ‘Fog
(Again)’ – mijn persoonlijke favoriet op het kleinood – ruilt hij
de gitaar in voor de piano. ‘Where Bluebirds Fly’ begint megalomaan
en freaky: breakbeats voorzien van synths en een engelachtige vocal
van Thom. Als toemaatje gooien de Jappen er nog een videoclip bij
van ‘2+2=5’. Weliswaar een leuk extraatje, maar in de plaats had ik
toch nog liever één of twee extra songs gezien.
