cLOUDDEAD :: Ten

Zelden was een muziekgenre zo vatbaar voor clichés als hiphop. Voor
veel mensen is en blijft hiphop een soort vuilgebekte mix van soul,
jazz en blues uit de grootstad, die wordt gemonopoliseerd door met
zware metalen behangen en tot de tanden gewapende niggas.
Niks is minder waar, natuurlijk. Want ook al kunnen white
men
de blues niet singen; als het op rappen en rhymen
aankomt, maakt het menselijke spraakorgaan geen onderscheid tussen
blank, geel, rood of zwart. Want niet alleen zelfverklaarde witte
negers als Eminem, of Britse melkmuilen zoals The Streets en Audio
Bullys rappen vlot een bekje mee, intussen is meer dan eens bewezen
dat ook het Nederlands, het Frans, het sanskriet, het swahili, ja
zelfs het West-Vloams talen zijn die zich uitstekend lenen tot het
ritmisch debiteren van allerhande vuilspuiterij, levenswijsheid,
kolder en andere verhalen. Het is dus weinig voor de hand liggend
om iets te vinden dat “vernieuwend” is voor het genre. En cLOUDDEAD
dan? Is dat geen vernieuwende hiphop? Mmmja, daar valt iets voor te
zeggen. Breeddenkende skaters zullen dit groepje wel aanvaarden,
denk ik. Maar ook liefhebbers van indietronics, pop, een vleugje
psychedelica en zelfs folk zullen dit plaatje niet afkeuren.
Rappers Doseone en Why?, deskundig geruggensteund door
beatsman Nosdam, zijn afkomstig uit San Fransisco, maar
klinken bij momenten nog Britser als de tuinman van Buckingham
Palace. Niet dat hun knappe teksten (soms snedig, soms suggestief,
altijd spits) op een soort cockney door het luchtruim laten
dobberen; het is vooral de sfeerschepping die vaak refereert aan
Boards of Canada (ambient-elektronica) en Lemon Jelly (de leuke
samples), ook al klinken de soundscapes op ‘Ten’ veel minder
gepolijst dan die van hun Britse vakbroeders.
Bij een eerste kennismaking zal deze plaat misschien een beetje
chaotisch overkomen, en lijkt het alsof er gewoon wat klanken,
samples en beats bij elkaar werden geharkt, maar wanneer je ‘Ten’
een tijdje laat rijpen (en dat hoeft zelfs niet in eikenhouten
vaten, dat kan zelfs in een houten kop), dan ontdek je gaandeweg
een cd om te koesteren. Proberen maar!

8
Release:
2004
Mush/Big Dada

verwant

Odd Nosdam :: Level Live Wires

Dat het geheel meer is dan de delen mag...

Thee More Shallows :: Book Of Bad Breaks

In revolutionaire tijden waarin alles toch al eens gedaan...

Subtle :: Wishingbone

"It Was A Very Good Year" croonde Frank "Ol’...

Why? :: Sanddollars, the EP

Terwijl Doseone meer bijklust dan de gemiddelde zwartwerker en...

Subtle :: A New White

Het fijne Lexoleum records brengt ons het debuut van...

aanraders

Girl In Red :: I’M DOING IT AGAIN BABY!

Somberte verkoopt, zo ook de sad girl aesthetic waar...

Vampire Weekend :: Only God Was Above Us

Haal de witte sokken en debardeurs boven: Vampire Weekend...

Ivy Falls :: Sense & Nonsense

Rol de gordijnen maar dicht, kruip gezellig onder een...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

recent

The Jesus and Mary Chain

23 april 2024Ancienne Belgique, Brussel

Hoe moeilijk kan het zijn om een geluidsman eens...

James Brandon Lewis Quartet

23 april 2024Ancienne Belgique, Brussel

Back to Black

De titel van Sam Taylor-Johnsons jongste film verwijst naar...

Salem

De 'mean streets' van Marseille vormden al eerder het...

Stake :: ”Ik zie ons nog wel doorgaan tot we baarden hebben als ZZ Top”

We hebben het met de manager gecheckt: bedoelde hij...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in