JARV IS… :: Beyond The Pale

Toen zijn vaste gitarist onverwacht overleed, verdween bij Jarvis Cocker alle zin om nog muziek te maken. Tien jaar en een kortstondige Pulpreünie later is er dan toch Beyond The Pale, het puike debuut van JARV IS… En neen. Dit is geen nieuwe soloplaat.

Jarvis, de naam waaronder Cocker in het eerste decennium van deze eeuw twee platen uitbracht, is niet JARV IS…. Het nieuwste project van de voormalige Pulpvoorman is met nadruk een groep. Mee aan het roer zitten multi-instrumentaliste (u kunt haar al kennen van haar eigen carrière) Serafina Steer en violiste Emma Smith. Aangevuld met bassist Andrew McKinney, Jason Buckle op elektronica en drummer Adam Betts trokken ze de baan op, en het was daar dat Beyond The Pale vorm kreeg. Nog altijd zijn de basistracks van deze plaat wat werd opgenomen op een drietal concerten in 2018 en 2019.

“Jarv Is… an ongoing live experience because life is an ongoing live experience”, verantwoordt de perstekst dat. En hoe wanhopig onmogelijk dat in deze tijden van isolement ook aankomt, je voelt – vooral in de ritmesectie die meer dan eens kiest voor een lekker hameren – een gezond stuwen. Ook zonder zijn oude band achter zich, moet je al eens aan typische Pulp-hebbelijkheden denken; eenmaal Jarvis, altijd Jarvis. De lang uitgesponnen les Darwinisme “Must I Evolve” zou met zijn versnellingen en dramatische opbouw zelfs een verloren Different Class-outtake kunnen zijn.

In het net iets te dunne “Am I Missing Something?” is in de sissende en tikkende ritmes dan weer de hand van Buckle voelbaar. Het is de opzet naar “House Music All Night Long”, dat met een licht euforische gloed zijn titel alle eer aandoet. Jarvis staat te dansen in zijn living, en dat voelt goed – of ook niet: “Goddam this claustrophobia, ​’cause I should be disrobin’ ya”. Want zelfs de grootste introvert heeft het ondertussen wel gehad met die lockdown. Het zal niet de enige keer zijn dat de teksten een licht voorspellend karakter hebben.

En daarmee is genoeg gedanst. “Sometimes I Am Paraoh” is een hermetisch in-en-uit-elkaar klappende dissectie van de Homo Touristicus zoals een levend standbeeld die beleeft, tot op het einde dan toch zo’n typische Jarvis-finale volgt. In de laatste bocht van dit korte album schakelt Cocker een paar versnellingen lager, om ons in “Swanky Modes” – de naam van een hippe klerenwinkel in Camden destijds – mee te nemen naar “The days of VHS and casual sex”. “Some still scoring cocaine, some laid up with back pain” noteert hij met een bittere grimlach in een verhaal waarin niemand helemaal ongeschonden uit de jaren negentig is gekomen.

“Children Of The Echo” kabbelt ons naar het einde in de typische Scott Walkermodus waarmee Cocker al enkele decennia mooie sier maakt. De backing vocals geven het nummer een zweempje Belle & Sebastian mee dat het niet misstaat, maar een paar minuten minder hadden de eindeloze tweede helft niet misstaan. Wanneer Beyond The Pale na veertig minuten afslaat, bleken wij al net iets eerder afgehaakt.

Neen, het nieuwste project van Cocker zal Pulp niet doen vergeten, daarvoor leunt het te veel op de bekende ticks die eerder beter werden ingezet. En ook die kortstondige solocarrière kende puntigere songs. En toch is Beyond The Pale een interessante aanzet tot iets nieuws, het klinkt echter vooral als iets wat live beter was. Best jammer dus dat het er niet naar uitziet dat we dat aanvoelen snel aan de realiteit kunnen toetsen.

 

6.5
Konkurrent
Rough Trade

verwant

Meer dan 50 nieuwe namen voor Best Kept Secret

The Strokes, The National, Massive Attack...  Mooie headliners, zoveel...

End Of The Road 2019 :: Geen Brexit wegens Porsche Majeure

Het beste festival van Engeland. Het Walhalla van Enola's...

Pulp :: This is Hardcore (1998)

Midden jaren negentig katapulteerde Pulp zich met klassiekers als...

DOSSIER BRITPOP: ”Don’t Look Back In Anger” :: een requiem voor Britpop

Voor wie toen opgroeide en het van dichtbij meemaakte,...

DOUR 2011 :: Pulp, vrijdag 15 juli, The Last Arena

Van alle britpopbands is Pulp altijd onze favoriet geweest....

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

Talk Show :: Effigy

Het leven is een club waar al eens klappen...

Whispering Sons :: The Great Calm

Wat het Belgisch leger steeds meer nalaat, weten de...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in