Lady Gaga :: Joanne

82837567

In de carrière van Lady Gaga is “Joanne” het meest buitenissige wapenfeit dat ze op dit moment kon plegen. Ze schudde de extravagante mode, zware EDM-lagen en intertekstuele referenties van zich af en goot haar ziel in simpele, vaak opmerkelijk ingetogen songs. “I might not be flawless but you know I’ve got a diamond heart” biecht ze in de openingsminuut van de plaat, meteen ook een puike beknopte review van het werk.

Gaga heeft een paar lastige jaren achter de rug. Nadat ze in 1-2-3 tot de wereldtop katapulteerde, werd ARTPOP allerminst de ultieme poprevelatie die ze vooropstelde. In plaats daarvan was het de plaat waarmee de Lady een karikatuur van zichzelf werd, getuige de warrige interviews en een draak van een tour. Een jazz-samenwerking met Tony Bennett moest haar reputatie bij de critici in ere herstellen, maar was ook een eerder krampachtige rebranding. Met Joanne maakt ze de slimste beslissing mogelijk: een eerlijke, sobere plaat die haar stijl tot de basis herleidt. Laten we immers niet vergeten dat de bron van Gaga’s talent eerder schuilt in haar muzikale en vocale talent dan in het avant-gardisme dat haar grootmaakte. Hoewel ze voor dit project met een handvol grote namen uit de indiewereld (Father John Misty, Beck, Kevin Parker), draagt de plaat toch helemaal de signatuur van de zangeres zelf.

Op het eerste gehoor is dit een plaat van Stefani Germanotta, niet van Lady Gaga. Ze bevrijdde zich van het juk van de sloophamerbeats die de ondergang van ARTPOP betekenden en reist doorheen de genres die de USA muzikaal groot maakten. “A-Yo” is countryrock die met een stevig ritme over de Route 66 giert. De titeltrack is een prachtige gitaarfolkriedel waarin Germanotta senior afscheid neemt van zijn zieke zus, Joanne, aan wie het album opgedragen is. Waar de ballades op vorige platen te veel voor gezwollen theatraliteit gingen, schittert deze in een eenvoud die we nog niet eerder in haar werk hoorden. Een aspect verbindt alle songs: ze ontwijken de hedendaagse trends en mikken op een tijdloos geluid, hoe onhip dat ook mag klinken. Geen DJ’s of PBRNB-namen schieten in het achterhoofd, wel Simon & Garfunkel, The Pretenders of Elton John — het Florence Welsh-duet “Hey Girl” lijkt wel een update van “Benny And The Jets”. Dit maakt er meteen de meest ballsy zet van die de te snel gekroonde popgodin ooit pleegde.

Hoe anders de plaat ook mag klinken, deze structuren lagen altijd al aan de basis van Gaga’s werk. “Diamond Heart” grossiert in de rood-wit-blauwe stadiumrock van Bruce Springsteen, die al door de aders van hits als “Judas” en “Marry The Night” stroomde, maar tot nu toe altijd onder een EDM-vernis verscholen ging. De ballade “Million Reasons” knipoogt naar “Yoü and I”, maar opnieuw gestript van alle extra franjes. Ook tekstueel doet ze het eenvoudiger. Het charmante “Sinner’s Prayer” heeft een hint van de klassieke Gaga, maar deelt persoonlijke sentimenten in plaats van oppervlakkige religieuze referenties op te stapelen.

Voor de oppervlakkige fans zal het moeilijk worden om een echte single uit Joanne te persen. Het enige nummer dat zonder editing op een andere Gaga-plaat zou kunnen belanden, is “Dancin’ In Circles”: het liefdeskind van “Alejandro” en “So Happy I Can Die”, maar helaas daarom ook het meest geforceerd klinkende nummer van deze plaat. Dan zou het snedige country-rockfestijn “John Wayne” een veel betere kandidaat zijn, hoewel het ook beter op een mechanische stier dan in een grootse choreografie gegoten kan worden.

De simpelste songs werken het best, en wanneer er een poging tot meer ondernomen wordt, belandt Joanne alweer bij gezwollen. Het beste voorbeeld daarvan is de ongelukkig gekozen single “Perfect Illusion”, die de kloof naar vorige platen wil dichten voor de fans, maar zichzelf verstrikt in de overdaad aan modulaties. De moeilijke missie zal dus zijn om deze plaat in het oeuvre geïntegreerd te krijgen. An sich is Joanne echter een weinig baanbrekende, maar wel een uiterst charmante plaat.

Release:
2016
http://www.ladygaga.com
Interscope
Streamline

verwant

Rolling Stones :: Hackney Diamonds

De Rolling Stones hebben nog eens een plaat gemaakt...

House of Gucci

De trailer van House of Gucci belooft intrige, verraad,...

Van ‘Gangnam Style’ naar ‘Dynamite’: de opkomst van k-pop in het Westen

Koreaanse artiesten als BTS en BLACKPINK zijn de laatste...

A Star Is Born

Dit is de vijfde remake, maar de vierde filmversie...

Lady Gaga :: ARTPOP

Vijf jaar na haar debuut begint Lady Gaga...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in