Wie een lijstje van must haves of onmisbare hiphopalbums opstelt, weet dat naast Paid In Full van Eric B & Rakim ook GZA/Genius’ Liquid Swords minimaal in de top vijf opduiken zal. Met dit tweede album eiste de denker van de Wu Tang Clan definitief zijn plaats op in het MC-pantheon. Helaas sleurde de clan hem daarna mee in zijn vrije val.
Na een aantal indrukwekkende releases leek de hele clan immers het noorden kwijt te zijn en haalden de gezamenlijke albums net zo min als de soloreleases nog de grandeur van weleer. Op Ghostface Killah na leken alle clanleden het heilige vuur van voorheen ingeruild te hebben voor, naar hun normen, middelmatige platen. Technisch gezien viel er weinig op aan te merken, de clanleden waren immers vaklui zonder weerga, alleen was de honger van de eerste releases niet langer te horen.
Ook de GZA kreeg met de naweeën van de roem af te rekenen, want hoewel zowel Beneath The Surface als Legend Of The Liquid Sword blijvend bewijzen hoezeer hij een stilistisch begaafde chroniqueur van het dagelijkse leven is, stonden en staan beide albums in de schaduw van die ene mijlpaal. Niet in het minst lag dit aan de productie die nergens de intelligente mix van kung fu flicks, soul en algemene duisternis van het debuut wist op te roepen. In het beste geval werd er lippendienst aan geleverd, maar in de meeste tracks klonken de geleverde beats veeleer als degelijk bandwerk.
Op Grandmasters, een samenwerking met DJ Muggs (Cypress Hill), vond de mc met een tong als een zwaard eindelijk zijn vroegere zelf terug. Muggs wist wel beter dan te proberen de klank van producer RZA (Wu Tang Clan-leider) te kopiëren, maar haalde wel het maximum uit GZA’s lyrische kwaliteiten door de plaat rond het schaakthema op te bouwen. Die uitstap lijkt hem duidelijk deugd gedaan te hebben want ook op Protools is een mc te horen wiens zwaard gewet is.
De oude Wu waart doorheen het vlijmscherpe "Pencil", waarin niet naast de sterrol van RZA kan gekeken worden. De track lijkt nog het meest op een opgefokte versie van "For Heaven’s Sake" (Wu-Tang Forever). Bij "Alphabets" wordt zelfs teruggegrepen naar het legendarische Wu Tang Clan-debuut (Enter The Wu Tang: 36 Chambers) met een gedurfde keuze voor kale soul en droge beats. Meer dan op de andere tracks eist GZA’s afgemeten rapstijl hier de hoofdrol op.
"Groundbreaking" is niet van plan om van het vastgelegde pad af te wijken: de gloriedagen worden opgeroepen door middel van een geüpdate versie van de Liquid Swords-sounds, een techniek die ook in het beklemmende "Firehouse" gebruikt wordt, al wordt hier de Wu Tang-sound opgewaardeerd. Maar ook zonder aan het verleden te refereren weet de plaat er de aandacht bij te houden. De jachtige rockgitaren in "0% Finance" en de ijle soul van "Paper Plate" slagen net zo goed in hun opzet.
Ongelovige Thomassen kunnen overigens niet anders dan hun kritiek inslikken bij het ronduit beklemmende "Columbian Ties" en "Path Of Destruction", dat soul voor de 21e eeuw aanbiedt. Het dagdagelijkse drama uit "Short Race" of het gefluisterde "Cinema" laten samen met de bigbeat hiphop van "Life Is A Movie" (inclusief Gary Numan-sample) nog maar eens horen hoezeer een uitstekende beat en uitgekiende productie GZA naar ongekende hoogten stuwt.
Het leek en lijkt onwaarschijnlijk, maar dertien jaar na het roemruchte Liquid Swords is GZA/Genius er in geslaagd om samen met zijn kompanen opnieuw een plaat te maken die weliswaar niet die ene magistrale plaat van de troon stoot, maar er wel verdomd dicht bij in de buurt komt. Wie er ondanks buitenbeentje Grandmasters nog aan twijfelde, mag ondertussen op beide oren slapen: GZA/Genius is nog steeds een mc wiens tong hoofden laat rollen.
Op 10 november brengt GZA/Genius de volledige Liquid Swords op de planken van de AB.
