Eddie Chacon :: Sundown

Eddie Chacon, soul crooner from a different galaxy, levert met het bedwelmende  Sundown een verslavend album af en bewijst dat zijn onwaarschijnlijke terugkeer van twee jaar geleden geen toevalstreffer was.

Eddie wie? Terugkeer van waar?

Achtergrondinformatie lijkt op zijn plaats. Eddie Chacon scoorde in 1992 als helft van het duo Eddie & Charles een monsterhit met “Would I Lie to You?” Het duo kon het succes van hun debuutsingle nooit overtreffen en tien jaar later, na de dood van Charles, keerde Chacon gedesillusioneerd de muziek de rug toe om zichzelf opnieuw uit te vinden als fotograaf.

Twee jaar geleden maakte hij plots zijn terugkeer langs de grote poort, met het album Pleasure, Joy and Happiness, waarop hij eindelijk de ketens van die Ene Hit van zich kon afschudden. Appreciatie volgde op zijn wedergeboorte en nu is Chacon terug, op Stones Throw dan nog, midden in het epicentrum van cool – net als John Travolta in 1994 na Pulp Fiction. Weeral lag de lat voor een waardige opvolger hoog, maar dit keer neemt de Amerikaan die horde moeiteloos.

Samen met producer John Carroll Kirby (die ook Frank Ocean en Solange in zijn adresboekje heeft staan) trok hij eind 2021 voor vijf weken naar Ibiza. De drumcomputer van het vorige album werd vervangen door een Fender Rhodes, maar de soul en de eigenheid bleven bewaard op Sundown. Zonsondergangen op het Witte Eiland zijn normaal het moment waarop hippies en yuppies uit alle hoeken samentroepen om vanop de mooiste rotsen en stranden de zon onder de einder te zien zakken om vervolgens in applaus uit te barsten en het leven te vieren. Chacon geeft er zijn eigen invulling aan.

Het album bulkt werkelijk van vibes die zo chill zijn dat zelfs Sven van Hees er een truitje voor aan doet, met die uit de hengsels gelifte producties, abstracte synthesizervegen en lichte bossagrooves. Het album ademt de sfeer van verval, van vergane glorie, van smoezelige nachtclubs waar groepen onder invloed van downers hun rumba héél traag beginnen spelen. Dit is viben in witte linnen pakken, met drums die schuifelen als lederen mocassins en houtblazers die zenzueel ritselen als de wind in rieten hoeden.

Over dat van pastelkleuren gesatureerde palet croont Cachon, op “Comes and Goes” met stijlvol falset, op “Far Away” achteloos fluisterend als waren de eighties nooit voorbijgegaan in het Club Tropicana. De toon is echter eerder fatalistisch dan feestelijk. Titels als “Haunted Memories” en “Same Old Song” ademen gelatenheid en de teksten zijn die van een onthecht man, iemand die al veel gezien en meegemaakt heeft: ‘‘Used to have a life / I had everything / Comes and goes”. Het titelnummer gaat over afscheid: ”Lost so many friends along the way / Still here on earth / … Just living / Waiting for my turn”; “Holy Hell” gaat over relatie in een sleur: ‘‘We can make it holy / Or we can make it hell / We can keep on shining / But we can’t stop the hands of time”. De teksten zijn spaarzaam, maar de enkele rake schetsen die we krijgen tekenen telkens een levend tableau waarin het verslavend ronddwalen is. De verlossing komt zoals steeds pas op het eind. In “Morning Sun” klinkt Chacon zowaar vrolijk: “The morning sun / kisses everyone”. Daar is dan toch nog die levensvreugde.

59 is Eddie nu, de leeftijd waarop de zon van de levensloop naar de kim neigt en steeds langere schaduwen nalaat. Chacon heeft lang geworsteld om zich te onttrekken aan de schaduw van het verleden, maar levert met Sundown een album af met een eigen nalatenschap. Het weer is er dezer dagen nog nét niet goed genoeg voor maar laat deze Eddie Chacon nog wat rijpen in de steeds straffer wordende zon en je hebt nu al dé zomerplaat van 2023 voor je neus liggen.

9
PiaS
Stones Throw

verwant

Eindejaarslijstje 2023 van Jef De Ridder

Welke albums waren dit jaar de kroketten bij mijn...

Zenmenn + Eddie Chacon

16 mei 2023Ancienne Belgique, Brussel

Dinsdagavond speelt Eddie Chacon in Brussel om zijn nieuwe...

Concerttips mei 2023

Vooraleer de zomerfestivals het enkele maanden van het clubcircuit...

aanraders

Fontaines D.C. :: Romance

Na de ‘moeilijke tweede’ en de ‘bevestigende derde’ is...

The Smile :: Cutouts

Hoezo, ‘moeilijke derde’? Het Britse trio The Smile barst...

Gabriel Rios :: Playa Negra

Op Playa Negra, de tweede volbloed vriesvaklatin na Flore,...

Jamie XX :: In Waves

Alles komt in golven: de zee, de zwaartekracht, het...

Deadletter :: Hysterical Strength

Eindelijk: een plaat. Na elvendertig passages in dit land...

recent

The Smile :: Cutouts

Hoezo, ‘moeilijke derde’? Het Britse trio The Smile barst...

ELES :: Drankje Op Het Aanrecht

Groeipijnen en levenslessen houden elkaar in evenwicht in “Drankje...

Joker: Folie à Deux

Een musical. Een rechtbankdrama. Een blockbuster. Joker: Folie à...

Buffalo Tom

Het Amerikaanse Buffalo Tom is  als goede wijn: enkel...

Fat Dog :: WOOF.

Sommige bands balanceren op het randje van goede smaak....

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in