Mevrouw ‘Rona’ is al anderhalf jaar in ons land en heeft voor best wat opschudding gezorgd. Onder andere de cultuursector heeft het zwaar te verduren gekregen. En wie cultuur in België zegt, denkt al snel aan film en theater. Een vaste waarde in die domeinen is Johan Heldenbergh. Vader, Gentenaar, maar vooral steengoed acteur. Naar aanleiding van zijn film Mijn Vader is een Saucisse, mocht ik hem ontmoeten in de zalen van Cinema Sphinx.
enola: Dag Johan, allereerst, hoe gaat het?
“Goh, financieel een ramp, hein. Zeker in 2020, dat was even creatieve paniek. Maar daarnaast, ik heb een zoontje van 18 maanden waar ik enorm van heb kunnen genieten de laatste maanden. Al mis ik toch wel echt mijn maten en contact met andere mensen.”
enola: Financieel een ramp zeg je, nochtans liggen er toch heel wat werken op de plank sinds Covid-19?
“Ja, dat wel, 2020 was een jaar met drie films. Er is wel eentje geannuleerd, dat ging een soort Middeleeuws drama zijn waarin ik de slechterik mocht spelen, maar goed, die is dan geannuleerd. Ik vertrek ook terug naar Lissabon waar ik de tweede helft van een film ga opnemen. Wat er nadien zal gebeuren is nog onbekend. Ik blijf audities doen, maar ik weet het niet precies.”
enola: Mijn Vader is een Saucisse is toch wel een vrij luchtige film naast jouw andere films. Gaat je voorkeur naar komedies of toch liever zwaar geladen onderwerpen?
“Wel, een komedie is best oké natuurlijk. Ik had vooral heel veel zin om mee te doen in deze film. De opnames waren in Gent, waardoor ik dicht bij mijn gezin was. Ik ben ook een enorme fan van de regisseur, Anouk Fortunier, die een zeer mooie kortfilm heeft gemaakt in 2015 (Drôle d’oiseau, nvdr.).”
enola: Vinden we stukken van jezelf in de film?
“Absoluut! Ik heb zelf een eigen fantasie. Maar ik kan ook zeker een evenwicht vinden tussen het zorgen voor mijn kinderen en dus mijn vaderrol opnemen maar tegelijk toch mijn dromen najagen. Ik doe dat al mijn hele leven, wat soms chaos met zich meebrengt, en her en der wat moeilijke momenten. Maar op lange termijn komt het wel altijd goed. Het enige wat ik zelf nooit zal doen is in een bank werken. Het zou trouwens heel dom zijn van een bank om mij aan te nemen, haha.”
enola: Je hebt zelf ook kinderen, zie je jezelf op een fiets in Gent rondrijden met een saucissenpak?
“Zeker en vast! Ik ben in het verleden drie keer gevraagd geweest om mee te spelen in Mega Mindy. En ik heb drie keer moeten weigeren omwille van een te drukke agenda. Ik zou dat dan gedaan hebben voor mijn kinderen, maar achteraf bekeken ben ik heel blij dat ik dat nooit gedaan heb. Weet ge, ik zou alles doen voor mijn kinderen. En een goede acteur moet het lef hebben om zichzelf dagelijks belachelijk te maken. Je moet voortudrend spelen met die grens.”
enola: We kennen jou ook van in het theater, onder andere met Arne Sierens heb je enkele stukken geregisseerd. Zou je ook eens een film willen regisseren?
“Volmondig ja! Ik heb op mijn computer een ideeënbus en ik verzamel daar regelmatig dingen in, allemaal geklasseerd volgens genre. En echt alles is denkbaar, behalve horror en porno. Het grote probleem is dat ik lijd aan zelfcensuur sinds The Broken Circle Breakdown. Ik ben ongelooflijk streng voor mezelf en heb nooit een bevredigend gevoel als ik mijn ideeën uitwerk. Toegegeven, de honger is niet meer zo groot, ik heb Schellebelle 1919 in 2011 gemaakt, dus op zich kan ik dat ook al van mijn ‘bucketlist’ schrappen.”
enola: Welke rol zou je absoluut nog eens willen spelen?
“In het theater Jago uit Othello. Maar dan wel met een regisseur die mij alle vrijheid geeft. In film heb ik eigenlijk niet echt een idee. Twintig jaar geleden zou ik wel eens een slechterik in James Bond willen gespeeld hebben. Das zo cliché, maar dat was wel de droom om ooit eens in een Amerikaanse film te spelen. Ik zou ook wel nog eens in een kostuumdrama willen spelen, en dan zo een schone gelaagde rol spelen. Of in een western, maar ik ben allergisch aan paarden, haha.”
enola: Is er een regisseur waarvan je toch wel hoopt dat hij/zij je ooit vraagt een rol te spelen in een van diens films?
“Tarantino zonder twijfel! Die mens schrijft zo’n steengoede dialogen.”