Met Hold / Still hebben de futuristische Canadezen van Suuns hun derde en meteen ook moeilijkste plaat uit. Daar wringt net het schoentje: bij momenten gaat de complexiteit ten koste van de meeslepende kracht.
Laat ons eerst zeggen dat Suuns vandaag een van de opmerkelijkste bands is in de alternatieve scene. Twee ijzersterke platen — Zeroes QC en Images Du Futur — maken, daarna samenwerken met Radwan Ghazi Moumneh van Jerusalem In My Heart, resulterend in een vorig jaar verschenen meeslepende plaat. Heerlijk toekomstgerichte muziek ook, en dat combineren met een verschroeiende livereputatie: il faut le faire. Van Suuns kan je meteen zeggen: zoiets heb ik nog niet gehoord. Welke andere act kan luide gitaren, motorische drums en psychedelische synths zo vloeiend afwisselen?
Als we de derde van Suuns meteen in drie woorden moeten omschrijven, dan kiezen we voor de adjectieven nerveus, minimaal en spannend. Maar dat houdt de band geen elf nummers vol. Over de hele lijn overheerst wel een primitief, intuïtief livegevoel. Je hoort ook nog altijd dat kraut, techno én punk belangrijke invloeden zijn voor Suuns (die groove! die basdrum!). Genregewijs blijven de Canadezen ergens in het midden tussen al deze genres zweven, in een schemerzone waarvoor nog een term moet uitgevonden worden.
“Fall” is de ideale overture door zijn distortion-gedreven aanpak en blijft ook het stevigste nummer van de plaat. Daarna is het dansen (of toch bijna) geblazen met rauwe, stuwende psychedelica (“Instrument”) en het scheve “Un-No”, dat ons al meteen naar een verwarrende maar geweldige climax leidt.
Nog opvallender is “Resistance” dat balanceert op de grens van sloom geneuzel en lichtjes geniaal, net als “Mortise and Tenon” trouwens. “Translate” — irritant en meeslepend tegelijk — gooit alle twijfels weer overboord. “Brainwash” is de perfecte titel voor een avant-gardistisch en experimenteel probeersel, maar een perfect nummer? Dat niet. Daarvoor komt het nummer te geforceerd over. Hetzelfde geldt voor het wel heel duistere “Careful”.
Daarna is het er weer boenk op — sorry voor de bijzonder platte uitdrukking — met “Paralyser”: donkere diepe baslijnen, psychedelische gitaren en zweverige vocalen vormen de hoofdmoot van een minimalistisch nummer met een maximaal effect. Zo mocht Suuns nog wat meer geklonken hebben op Hold / Still.
De twee laatste, meer op psychedelische rock geënte nummers kunnen nooit aan het niveau van “Paralyser” tippen. Maar Suuns heeft gelukkig wel een plaat gemaakt die meer sterke nummers dan experimenteel geneuzel bevat. Nog meer verwarring scheppen: daarin is Suuns ook met verve geslaagd, maar is deze plaat niet hun beste.
Kijkt u er ook al naar uit om Suuns live te zien? Zak dan op 22 mei af naar Les Nuits Botanique en/of op 17 juli naar Dour Festival.
