Een dode, een drummer/vocalist die het aftrapt,… het zat !!! de laatste jaren niet mee, en toch: the show must go on. Drie jaar na Myth Takes is de groep opnieuw klaar voor een feestje. Al zijn er accentverschuivingen. Niet langer klinkt de groep uit Sacramento snoeihard funky; Strange Weather, Isn’t It heeft een zachtere, meer afgeronde sound.
En dat kan veel te maken hebben met de tijdelijke verhuis van de groep richting Europa. Voor de opnames van Strange Weather, Isn’t It? hield de band kamp in Berlijn, en dat laat zich bij momenten erg horen. Beïnvloed door dé stad van het moment, sluipt in het geluid van de groep meer echte dance, en minder pure funk. Het is na het zwaar op power spelende, meer rockgerichte Myth Takes een behoorlijke verschuiving.
Wat is gebleven: het zweet. Dit is nog altijd dansvloervoer met een grote D. !!! mikt resoluut op de benen, en excelleert daar ook in. Wanneer de groep in rustiger vaarwater belandt — het richtingloze “Hollow” — gaat alles meteen de mist in. Best dus dat Strange Weather, Isn’t It begint met een set knallers die het feest meteen stevig op gang trekken.
Op de eerste vijf nummers hebben wij immers niets, maar dan ook niets aan te merken. Single “AM/FM” is de perfecte opener: het introduceert die meer warme, housy toon, “The Most Certain Sure” gaat daar meteen verder in door en voegt een soulvol toetsje toe. Het is de meest clubgevoelige track van het album en roept de sfeer van de hipste Berlijnse clubs op.
“Wannagain Wannagain” is bekender vreten, en roept met zijn rollende bassen herinneringen op aan ouder werk. Ook afsluiter “The Hammer” trekt nog eens volop de stevige kaart, en gaat lekker ouderwets door. “Jamie, My Intentions Are Bass” is opnieuw meer een nummer dat de hand reikt naar het vrouwelijke deel van het publiek; opnieuw wat afgeronder en minder hard en hoekig. Klassiek !!!-refrein, overigens. Nu al.
Hoogtepuntje is “Steady As The Sidewalk Cracks”, waarin Shannon Funchess van zich laat horen. Live verving ze al John Pugh, nu krijgt ze ook op plaat recht op aanwezigheid. Ook in de venijnige afscheidssteek naar de vertrokken drummer-zanger “Even Judas Gave Jesus A Kiss” mag ze prominenter meedoen.
Waarmee we enkel nog even het flauwe duo “Hollow” en “Jump Back” ver onder de mantel der liefde hier in de hoek steken, en tot de conclusie kunnen overgaan: Strange Weather, Isn’t It is niet de beste !!! (dat is Myth Takes), maar het vergt bewondering dat de groep het zware personeelsverlies zo elegant en flexibel heeft opgevangen. En op de dansvloer zullen we hier straks met plezier op staan zweten.Our intentions zijn ook bass.
!!! speelt op 29 november in de Botanique in Brussel.
