Elektronische melancholie, luchtpijpvernauwende weemoed, dansbare droefheid, … Omschrijvingen zat voor de muziek van Junior Boys. Met So This Is Goodbye perfectioneert de groep het geluid van zijn debuut. Een meeslepende, minimalistische electrotrip is het betoverende resultaat.
Junior Boys, het is dat ze zo ver wonen — in Ontario meer bepaald — anders zou je hen aan de borst willen drukken. Hun muziek is van het vreemde soort dat zowel op de dansvloer als in een chill-outruimte overeind blijft, iets wat weinig voorkomt. Op de dansvloer luistert echter niemand naar de nummers zolang de muziek dansbaar genoeg is, wat dus weinig zegt over de kwaliteit. Een eerste geruststelling: de nummers van Junior Boys zijn uiterst dansbaar, tenminste als je een beetje vlot van lijf en leden bent. Neem bijvoorbeeld opener "Double Shadow": spontaan dringt de vraag waar je dancing shoes zijn zich aan je op. Dat neemt uiteraard niet weg dat het ook een mooi luisterlied is, net als de overige nummers op So This Is Goodbye.
Een album maken dat ook buiten de danstent blijft overtuigen, is geen sinecure. De meeste zogenaamd rustige elektronische platen hebben als grootste nadeel dat ze al gauw in new age-vaarwater komen, waar je voor je het weet naar walvisgeluiden luistert, terwijl je eigenlijk gewoon een leuke tijd wou beleven. Geen walvissen op So This Is Goodbye, een leuke tijd des te meer. Zelfs de sombere ondertoon en het donkere, vergankelijke sfeertje dat over sommige nummers hangt, nemen niet weg dat dit een plaat is die je in een staat van dromerige extase weet te brengen.
Was voorganger en debuutplaat Last Exit soms nog een bijna geslaagde poging, dan is dit nieuwe album helemaal een schot in de roos. Het duo heeft hoorbaar geen last van remmingen en dat is aan het eindresultaat te merken. Op ingenieuze wijze wordt in nummers als "The First Time" een spanning gecreëerd die aan de song enkele cliffhangermomenten lijkt te geven. Het vertrouwde ritme vormt het skelet van het nummer, daarnaast is er het aldoor muterende lichaam, waardoor je nooit weet hoe de song nu weer zal kantelen. Naar deze plaat luister je verwonderd, als was je een baby die voor het eerst met het fenomeen ’radio’ geconfronteerd wordt.
Net als bij Air en The Postal Service is sfeerschepping heel belangrijk voor Junior Boys en dat zorgt ervoor dat hun muziek zo ver verwijderd blijft van de doorsnee floorfiller, hoe ingenieus die bij momenten ook mag klinken. So This Is Goodbye is een plaat die je evengoed op maandagmorgen als op vrijdagavond speelt en dat maakt ze tot een Groot album, een album dat voor Junior Boys een duidelijke stap vooruit betekent, zonder dat de melancholieke en adembenemende sfeer die hen zo kenmerkt, verloren is gegaan.
