Queenadreena :: Ride A Cock Horse

Door nieuwe projecten voor zowel KatieJane Garside als
Crispin Gray en een tourstop die langer uitviel dan verwacht, zag
de toekomst van Queenadreena er na de promotie van ‘The Butcher And
The Butterfly’ even niet al te rooskleurig uit. Edoch, een dikke
twee jaar na de release van deze plaat en een managementswitch
later zijn de voorbereidingen voor de vierde langspeler in volle
gang. Omdat het hierop nog wachten is tot 2008, wordt het geduld
van de fans even beloond met ‘Ride A Cock Horse’, een collectie
4-track demo’s die tijdens de opnamesessies van hun eerste twee
platen het licht zagen.

De atmosferische nachtwandeling ‘Taxidermy’ (2000) en de
compromisloze voorhamerslag ‘Drink Me’ (2002) vormen de twee
uitersten van het Queenadreena-universum en lijken in de
discografie volgens velen nog steeds geen logische opeenvolging.
Deze collectie maakt laattijdig de tussenstap duidelijk: snerpender
gitaarpartijen worden geïntroduceerd, maar Garside blijft nog
vasthouden aan haar zangstem zonder een door merg en been gaande
gil te slaken. De alternatieve versies van reeds uitgegeven tracks
illustreren dit. Het van ‘Taxidermy’ geplukte ‘I Adore You’ wordt
afgeschuurd tot een rauwe basis die de met ijzeren hand bewerkte
drums sterker in de verf zet en de riffs hier als kettingzagen
doorheen laat klieven. Wie ‘Hotel After Show’, hét schreeuwfestijn
op ‘Drink Me’, in gedachten heeft, zal grote ogen optrekken bij
‘Hotel Aftershow Part 1’, waarop KatieJane de lyrics voorzichtig
over een noisy backing laat rollen. De explosieve uitputtingsslag
verandert aldus in een onderhuidse dreiging met anderssoortig maar
kwalitatief evenzeer hoogstaand resultaat, waarmee ditmaal wel een
lijn te trekken valt naar vroeger materiaal.

De nadruk ligt op tot hiertoe nog onbekend materiaal, dat samen met
die paar oude kennissen in een nieuw jasje een samenhangend geheel
vormt. Van een snelle collage van duidelijk minderwaardig restafval
is hier absoluut geen sprake. Dat vooroordeel drukt de fenomenale
opener ‘Bridgit’ meteen de kop in. Hier wordt KatieJane door
trance-inducerende percussie naar een ijl brugje gevoerd, dat
steeds op het gepaste moment doorbroken wordt door een strakke haal
van de snaren. Dit maakt het pad vrij voor een intrigerende finale
die eerst het refrein laat aanzwellen, maar na de climax de song
nog even laat uitdijen als de laatste rimpels die een tsunami op
het wateroppervlak nalaat. Meer mysterie biedt ‘Swim Into Me’, dat
met zinderende akkoorden het vervormde beeld van een
onderwateropname vertaalt. Klinkt Garside hier met haar hoge
kreetjes nog als een meermin, dan profileert ze zich tijdens ‘Gopee
Snowpea’ – het muzikale equivalent van de opzwepende paaldans die
Tania Dexters nooit zal brengen – door speelse toonsverhogingen als
een gevaarlijk verleidelijke pin-up. Naar gewoonte valt de
uitstraling van de nummers dus niet zomaar in een vakje onder te
brengen en zorgt deze contrastwerking voor aparte verrassingen. De
rokerige nachtclubtrack ‘Fallen Star’ wordt bijvoorbeeld
vervlochten met de korte joyride ‘Where Me And The Vultures Live’.
Een juxtapositie die als een onverwachte klap in het gezicht
overkomt.

De fans van Daisy Chainsaw, het cultproject waarop Garside en Gray
voor het eerst samenwerkten, zullen zeker en vast vingers en duimen
aflikken bij ‘Ride The Airwave’. Meer nostalgie biedt het
fantastische ‘Spider Spider’, een staaltje riot grrrl dat dankzij
de drumlijn gelijkenissen vertoont met debuutsingle ‘Cold Fish’.
Toch is ‘Ride A Cock Horse’ meer dan een document voor de fans:
ondanks de banden met eerder werk kan dit album gerust als een
apart organisme beschouwd worden. De doffe geluidskwaliteit is de
enige confrontatie met het feit dat we wel degelijk met demo’s te
maken hebben. Dit maakt dat de plaat in de hogere regionen van de
volumeregeling spijtig genoeg steeds troebelder gaat klinken,
hoewel dit natuurlijk nog te verzoenen valt met de ongepolijste
klank van het materiaal. ‘Ride A Cock Horse’ klinkt rauw maar
absoluut niet afstandelijk en dat is precies de reden waarom wij zo
veel van Queenadreena houden.

http://www.queenadreena.net
http://www.myspace.com/queenadreena2006

9
Release:
2007
http://www.queenadreena.net
http://www.queenadreena.net
Eigen beheer

verwant

Queen Adreena :: Djin

Imperial, 2009 Voor de schare riot grrl-aanhangers was het bang...

aanraders

ILA :: Ayna

Het was met verbetenheid dat Ilayda Cicek zich met...

English Teacher :: This Could Be Texas

Muziek die in de rondte stuitert als een lading...

Girl In Red :: I’M DOING IT AGAIN BABY!

Somberte verkoopt, zo ook de sad girl aesthetic waar...

Vampire Weekend :: Only God Was Above Us

Haal de witte sokken en debardeurs boven: Vampire Weekend...

Ivy Falls :: Sense & Nonsense

Rol de gordijnen maar dicht, kruip gezellig onder een...

recent

Hinds :: Boom Boom Back

Kijk, we hebben geprobeerd ons te verzetten. Met een...

Pet Shop Boys :: Nonetheless

De vijftiende van Pet Shop Boys is niet Electric,...

Maria Iskariot :: EN/EN

Tot spijt van wie het benijdt: de meisjespunk van...

Fallout – Seizoen 1

De afgelopen jaren worden meer en meer games uitgewerkt...

Neil Young & Crazy Horse :: F##in’ Up

Het was soms moeilijk om niet overweldigd te worden...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in