De grote namen uit de indiewereld (Bon Iver, Alex G, Shame, Mogwai) stelden toch wat teleur dit jaar. Gelukkig waren daar de vele marges – boven, onder, links, rechts en ergens scheef nog een paar hoeken – om dat gat op te vullen. En muziek is geen wedstrijd, maar op het einde winnen toch de Belgen. Op dat vlak zijn we een gezegend landje.Â
Siem Reap :: Wishin’ I Was Fishin’ Wishin’ I Was Fishin’ is een prachtig verslag van een nacht in het hoofd van Gilles Demoldere, een verzameling eerlijke, soms rauwe en soms grappige verhalen over het leven als tobbende muzikant in het zwijgzame Vlaanderen.- Pothamus :: Abur Pothamus diepte zijn sound niet uit, de Mechelse sludgeband vond een heel nieuw universum uit waarin het heerlijk verdwalen is. Check de nu recent uitgekomen captatie van hun show in plantentuin Meise en je snapt wat we bedoelen.
- Joanne Robertson :: Blurrr Het geluid van eenzaamheid, muziek als een lege kamer. Klinkt als Grouper? Joanna Robertson treedt met haar nieuwe plaat Blurrr waardig in haar voetsporen.
- Snocaps :: Snocaps Snocaps is twee zussen waarvan er eentje al best bekend is als Waxahatchee. Samen maakten ze dit jaar onverwacht een volkomen onpretentieus en onschuldig folkrockplaatje dat meteen een plekje in ons hart had. De vroege Breeders maar dan zonder drugs en drama.
- Thom Yorke and Mark Pritchard :: Tall Tales Met alle nieuws rond Radiohead zou je het bijna vergeten, maar Thom Yorke bracht dit jaar samen met Mark Pritchard een zeer eerie plaat uit over de staat van de wereld en wat dat doet met een mensenhoofd.
- These New Puritans :: Crooked Wing Hedendaagse krautrockers en liefhebbers van de betere mitrailleurpercussie maken een croonerplaat waarop Caroline Polacheck soms meedoet. En op een of andere manier werkt dat allemaal, tot tranen toe.
- Milkweed :: Remscela Geen idee wat wij over deze plaat moeten schrijven. Of hoe we deze muziek zelfs maar moeten beschrijven. Oude Ierse folk samen met trapbeats door een kapotte blender gejaagd en dat resultaat afgespeeld door een transistorradio? Ontdek het vooral zelf.
- Tortoise :: Touch Een band die nog altijd met weinig andere (postrock)groepen te vergelijken valt. Tortoise heeft geen kapotte blender, ze verwoesten blenders door de hoeveelheid genres die ze in een nummer willen steken. Dat was op het zeer sfeervolle Touch weer niet anders.
- Zwangere Guy :: Dit is Guy Gorik Van Oudheusden is gelukkig, en we gunnen het hem zo hard. Chance dat hij ook uit geluk een goeie plaat wist te puren.
- Squid :: Cowards Toegegeven, deels ook omdat we Squid deze zomer een van de shows van ons leven zagen spelen. Op het podium komt de knettergekke experimentele postpunk van deze Britse jonkies nu eenmaal nog meer aan. Maar de plaat was ook al goed.
Nog bands en albums die een shoutout verdienen deels door hun gave om concertzalen en festivalweides plat te walsen: TROIS van Heisa en viagr boys van Viagra Boys.
Aan de andere kant van het geluidsspectrum was het vooral deze herfst genieten met het verbluffende debuut Cassotto van Belgische experimentele muzikant Suzan Peeters, de terugkeer op kousenvoeten van singer-songwriter Tiny Vipers met Tormentor en het meditatieve Cloud Time van Emily Sprague. Ohja, en griezelen deden we met Anna von Hausswolff.
Net buiten deze lijst want eigenlijk niet helemaal eerlijk, maar Hail To The Thief (Live Recordings 2003-2009) van Radiohead was een fantastische liveplaat en een reminder hoe goed deze band eigenlijk wel was/is/zal zijn (?).