In de bedrieglijke romantische komedie Anyone But You is niets wat het lijkt. Na een geweldig leuke date, die begon met een flirterige ontmoeting in een koffiebar, zakt de aantrekkingskracht tussen de vrijgevochten rechtenstudente Bea (Sydney Sweeney) en de eigenwijze effectenmakelaar Ben (Glen Powell) tot het vriespunt. Wanneer de twee echter onverwacht met elkaar worden opgezadeld tijdens een bruiloft in het zonovergoten Australië (waar Bea’s zus en Bens beste vriendin elkaar het ja-woord zullen geven), besluiten ze alle genodigden wijs te maken dat ze een koppel vormen. Niettegenstaande ze elkaar eigenlijk niet kunnen luchten, houdt het duo de schijn hoog, voornamelijk om te verhinderen dat Bea’s ouders hun dochter willen verzoenen met haar gewezen jeugdvriend en Ben zou terugkeren naar zijn oude vlam. Maar je moet geen helderziende zijn om te voorspellen dat ware liefde de grootste obstakels overwint.
Anyone But You is een heel losse bewerking van William Shakespeares beroemde werk Much Ado About Nothing. Alles draait rond miscommunicatie, met alle gevolgen van dien. Regisseur Will Gluck (die met Easy A de carrière van Emma Stone lanceerde, en Justin Timberlake aan Mila Kunis koppelde in het weinig elegante Friends With Benefits) probeert onze verwachtingen echter wel te ondermijnen. Aanvankelijk lijkt dat zelfs te gaan lukken en kunnen de spelletjes die door de familie en vrienden van het kibbelende stel worden opgezet om hen uit hun tent te lokken, nog redelijk door de beugel – maar naderhand loopt het door Gluck en zijn co-scenariste Ilana Wolpert neergepende script mank en wordt het allemaal nogal doorzichtig en goedkoop.
Een dergelijke film staat of valt natuurlijk met de chemie tussen de beide hoofdpersonages, en op dat vlak zit het voor wie geen al te hogen eisen stelt nog wel relatief goed. De ravissante Sydney Sweeney en Glen Powell voelen zich duidelijk comfortabel in hun rollen en zijn ook behoorlijk op elkaar ingespeeld. Mede door het zelfstandig opgerichte productiebedrijf Fifty Fifty had Sweeney allicht een aanzienlijke vinger in de pap bij de totstandkoming van deze prent – maar in tegenstelling tot het beklijvende Reality, waarin ze geheel nieuwe mogelijkheden van haar acteertalent verkende, is dit toch wel vrij mager materiaal. Glen Powell, die voordien zijn opwachting maakte in Top Gun: Maverick, belichaamt met zichtbaar genoegen de all American-playboy die loopt te pronken met z’n sixpack en zich maar half bewust is van zijn tekortkomingen, maar ten minste niet bang is om zichzelf voor schut te zetten.
Wie bereid is wat water bij de wijn te doen, zal de film tot op een zeker punt nog wel kunnen smaken. Het zou een beetje oneerbiedig zijn om Anyone But You bruutweg af te schilderen als een complete miskleun. Toch valt niet te ontkennen dat deze vederlichte romcom uiteindelijk bitter weinig voorstelt. De oorzaak hiervan ligt binnen handbereik: Anyone But You bezit nooit de charme die de verfijnde screwball-komedies van vroeger uitstraalden en deze zo onweerstaanbaar maakten, door een gouden combinatie van knetterende dialogen, grote souplesse en een ongelooflijk gevoel voor timing.