Liefhebbers van Vlaams stripmaker Stedho schaafden de voorbije jaren het best hun Frans wat bij. Dankzij uitgeverij Daedalus kunnen ook alle anderen nu van Stedho’s dansende tekenwerk blijven genieten. Heksenkind is zijn nieuwste jeugdstrip op scenario van Maxe L’Hermenier.
Sinds jaar en dag is Steven Dhondt een van de grootste tekentalenten die de Vlaamse stripwereld kent. Maar zoals dit wel vaker gaat met grote talenten, worden deze niet altijd meteen of voldoende naar waarde geschat. Zo ook bij Steven, genoegzaam bekend als Stedho. Hij is een van de weinige stripmakers die eigenzinnige graphic novels afwisselt met toegankelijk werk voor kinderen. Doorheen de jaren heeft hij vooral langs die tweede route een zekere bekendheid verworven in Frankrijk, waardoor het merendeel van zijn nieuwe werk eerst in het Frans verschijnt. Het is als liefhebber in het Nederlandse taalgebied dan ook telkens bang afwachten of er een uitgeverij is die het aandurft om die Franse strips ook te gaan vertalen.
Zo durfde Daedalus het via hun jeugdimprint Diedeldus eerder al aan om het mooie Oceaankind te vertalen, een eerste samenwerking van Stedho met scenarist Maxe L’Hermenier. Ook voor Heksenkind nemen ze een bestaande jeugdroman als basis en maken ze er een swingend en magisch stripverhaal van. Opnieuw is het Diedeldus dat zich stilaan als de min of meer vaste uitgever van Stedho opwerpt.
Jan Vandenbos en zijn zusje Lisa hebben een wat aparte familie. Ze worden opgevoed door hun moeder, die van huis uit een heks is, net als haar moeder en haar zussen. Hekserij gaat over van moeder op dochter, en dus is Jan zelf geen tovenaar. Wanneer een magisch monster, een zogenaamde magiedrinker, de familie aanvalt en één voor één alle heksen opslorpt, komt alle verantwoordelijkheid uiteindelijk op de schouders van Jan en Lisa terecht. Daarbij komt dan nog dat hun verloren vader toch niet zo verloren blijkt te zijn.
Nog maar eens gebruikt de Franse scenarist Maxe L’Hermenier dus een jeugdroman als basis voor zijn stripverhaal. Net als in Oceaankind vindt hij ook nu onze trots Stedho aan zijn zijde. Grafisch leeft Stedho zich volledig uit in zowel tekeningen als kleuren. Zijn tekeningen swingen als vanouds en ook de kleuren zijn opvallend warm en ze ondersteunen de dynamiek van de tekeningen en het verhaal ten volle. Na het one-shot Oceaankind is Heksenkind wel de start van een reeks, met tal van potentiële plotwendingen. Dit eerste deel zet de wereld van Jan en Lisa heel uitnodigend neer, en zorgt voor voldoende intrigerende pistes voor volgende delen.
Daedalus blijft volop scoren met zijn jeugdcollectie Diedeldus. Heksenkind is nog maar eens een karaktervolle aanwinst in het fonds, dat stilaan bol staat van de kwaliteitsvolle jeugdstrips in uiteenlopende genres. Het tweede deel van de reeks werd vorig jaar al in het Frans gepubliceerd, en kan niet snel genoeg ook in het Nederlands verschijnen. Heksenkind is een verstripping van een roman waarvan we alleen maar kunnen hopen dat die de bewerking mag overstijgen naar een eigen stripreeks in de wereld van Jan en Lisa. Of dat laatste kan lukken, valt nog af te wachten.
