Oogachtend blijft baanbrekend werk verrichten. Na het verdwijnen van hun striptijdschrift Ink blijven ze nieuw talent een kans geven met prachtig uitgegeven albums. Stedho is de nieuwste naam in het rijtje die nu met Ooievarken een bevreemdend werkstuk aflevert.
Een ooievaar, een piloot van een ruimteschip, een knappe woestijnboerin en een soort aardvarken, dat zijn de vier personages waaraan auteur Stedho (Steven D’Hondt) drie verhalen ophangt. Drie verhalen is eigenlijk een foutieve uitdrukking, want in wezen gaat het om drie gelijkaardige stromen van gebeurtenissen. Personages sterven, worden geboren, planten zich voort en dit alles in een schijnbaar ongecontroleerde stroom van bedrieglijk leesbare beelden. Het is pas bij het lezen van het gehele boek dat de kracht van deze vertelstijl boven water komt. Stedho opteert voor een verhaal waarbij de concrete vertelling op de tweede plaats komt, ten voordele van de expressie die uit de gebeurtenissen spreekt.
De achterflap vermeldt het al, dit is een verhaal zonder begin en zonder einde. En op die manier kunnen we het verhaal ook het beste lezen, want anders kan Ooievarken best frustrerende lectuur opleveren. Dit boek is met andere woorden zeker geen spek voor ieders bek, maar toont ons wel een jonge auteur die in een geheel eigen stijl naar een eigen stem zoekt. Dat de personages nog niet echt overtuigen en het geheel door een wat al te warrige pagina-opbouw soms uit de bocht vliegt, moeten we Stedho zeker vergeven. Het lef en het talent dat doorheen Ooievarken vloeit is immers onmiskenbaar en belooft veel goeds. Naast projecten als Ooievarken werkt hij ook aan de kinderstrips van Marc De Bel. Nadat hij in de lagere school les had gekregen van De Bel, zette hij zijn eerste stapjes in het stripvak met in eigen beheer uitgegeven bewerkingen van verhalen van zijn leraar. Nu tekent hij onder zijn eigen naam de reeks Marc De Bel presenteert en werkte hij ook mee aan enkele albums van Pit en Puf. Eindelijk dus eens een auteur die met overtuiging de brug kan slaan tussen commercieel en persoonlijk werk, hopelijk wordt zijn voorbeeld door anderen gevolgd.
Met auteurs als Stijn Gisquière (Paradijs Op Aarde), Conz (Toen Ik Nog Baas Van De Wereld Was), Gerolf Van de Perre (Steenstof) en nu ook zeker en vast Stedho, profileert Oogachtend zich overtuigend op de markt van de debuterende stripmakers. Hun oog voor mooie uitgaves en durf bij het kiezen van onbekende maar steeds talentvolle auteurs, maken dat ze hier zeker een pluim verdienen. Zowel auteur als uitgeverij maken van Ooievarken dan ook een boek om te koesteren.
