De Enola-filmrecensenten lichten de komende dagen elk hun tien favoriete titels van 2022 toe en op 31 december krijgt u de samengestelde top 10 van de hele filmredactie (om in aanmerking te komen moest een film in 2022 in dit land uitgebracht zijn in de zalen of via VOD/streaming, titels op filmfestivals die pas in 2023 in de zalen verschijnen, werden dus niet opgenomen in de lijstjes en verhuizen naar 2023).
- Licorice Pizza (P.T. Anderson – USA)
Een kroniek van een tijd en een plaats, maar dan zoals die enkel bestaan heeft in de filmische verbeelding van Paul Thomas Anderson. Briljante cinema om de kunst van de cinema.
- Heojil Kyolshim / Decision to Leave (C. Park – Zk)
Park Chan-wook gebruikt een schijnbaar eenvoudig detectiveverhaal voor een schitterende oefening in het spelen met structuur en betekenis, die duidelijke echo’s bevat van Hitchcocks Vertigo.
- Piaffe (A. Oren – D)
Zoals in al haar werk denkt visueel kunstenaar Ann Oren na over de fluïditeit van gender en identiteit. Ze vat haar concepten in gedurfde surreële symboliek die vrij is van elke vorm van prekerigheid of politieke stellingname.
- R.M.N. (C. Mungiu – Ru/Fr/Bel/S)
De grote terugkeer van Romanian New Wave-cineast Cristian Mungiu is een verhaal over onverdraagzaamheid en historische wonden, dat in beeld gezet wordt in een sterke visuele stijl die grote bewondering afdwingt.
- Memoria (A. Weerasethakul – Col/Th/Fr/D/Mex/Qa/UK/Chin/Ch)
De Thaïse grootmeester draaide voor het eerst een internationale productie waarin hij mijmert over persoonlijk en collectief geheugen en daarrond een film bouwt waarin het (bevreemdende) geluidsdesign centraal staat.
- Doraibu Mai Kâ / Drive My Car (R. Hamaguchi – J)
Het door de pandemie overhoop gehaalde release-schema zorgde ervoor dat er van Ryûsuke Hamaguchi niet minder dan drie films in de Belgische zalen kwamen dit jaar. De allerbeste was deze fascinerende parabel over schuld en verlies.
- Ras Vkhedavt Rodesac Cas Vukurebt? / What Do We See When We Look at the Sky? (A. Koberidze – Ge/D)
Prachtige ‘slow cinema’ uit Georgië die twee en een half uur lang kijkt naar mensen en hoe die met elkaar interageren.
- Un Beau Matin (M. Hanson-Løve – Fr/Uk/D)
Wat mij betreft de eerste echt helemaal geslaagde film van Hanson-Løve, een in fraaie composities gegoten, gevoelig levensportret dat bovendien kan rekenen op een uitstekende Léa Seydoux.
- Crimes of the Future (D. Cronenberg – UK/Can/Fr/Gr)
David Cronenberg keert terug naar het genre waaraan hij zijn grootste faam dankt en levert andermaal een beklijvende mix af van horror en existentiële bespiegelingen over de menselijke soort.
- Holy Spider (A. Abassi – Dk/S/D/Fr)
Gedraaid buiten Iran, maar gesitueerd in de bedevaartstad Mashad, is dit een ijzersterke morele thriller waarin de verstrengeling tussen maatschappij, religie en politiek op scherpe wijze aan de kaak wordt gesteld.