Meer van hetzelfde, was de aanvankelijke verzuchting na het aanhoren van Sweep It Into Space, de vijfde studioplaat die Dinosaur Jr. aflevert sinds de originele bezetting opnieuw door één deur kan zonder dat daar gewonden bij vallen.
Maar is dat erg, zo luidt de volgende verzuchting. Want, om met Henry Rollins te spreken, zoals elke andere Dinosaur Jr. plaat, is ook deze fantastisch! Dinosaur Jr. heeft immers een geluid dat zo zaligmakend is dat vermoedelijk niemand op een koerswijziging zit te wachten.
J Mascis, Loud Barlow en Murph kunnen er bovendien prat op gaan dat ze reeds het nodige pionierswerk afleverden. Beluister die eerste drie platen nog maar eens, van het ongepolijste titelloze debuut over het aan de vooravond van zijn vijfendertigste verjaardag nog steeds overrompelende You’re Living All Over Me tot Bug, dat het fundament vormt voor de albums die na de reünie volgden. Volumeknop naar rechts dus en ondergaan die twaalf nieuwelingen.
Neem “I Ran Away”. Proef de slackerpoëzie in die titel. Met een vertrouwd meanderende rif wordt Mascis’ nasale droefnis ondersteund. Of de heerlijke zware gitaarpartij die “I Met the Stones” je hersenpan in perst. “Garden” begint dan weer lieflijk, breekbaar zelfs, met een uitermate kwetsbaar klinkende Barlow. Tot hij zich herinnert wat datgene is waarin hij zich kan verliezen en de song bij meezingbare proporties krijgt, mede dankzij het gortdroge ritme dat Murph aangeeft.
Een uitschieter zoals die op voorgaande platen te vinden was –“Pick Me Up” op Beyond of “Watch the Corners” op I Bet on Sky bijvoorbeeld- valt niet aan te treffen op Sweep It Into Space. Maar daar staat tegenover dat de kwaliteit gerust consistent genoemd kan worden. Dinosaur Jr. heeft, hoewel de band enkele uitstekende exemplaren in zijn portefeuille heeft zitten, geen nood aan nieuwe visitekaartjes.
En dus ook niet aan vernieuwing. Al moeten we daarmee de eigen dubbele standaard onder ogen zien: van Dinosaur Jr. niet of nauwelijks evolutie verwachten, zelfs blij zijn met een overbekende aanpak, terwijl andere bands na enkele platen straal genegeerd worden als ze zich van dezelfde aanpak bedienen, erg netjes is het niet.
Maar dit trio gaat te werk als de aloude rattenvanger. Het speelt zijn songs en hypnothiseert je. Diep vanbinnen weet je natuurlijk ook dat als het er op aankomt het de eerst drie Dinosaur-platen zijn die je uit een brand zal redden, maar zoals een junk telkens opnieuw op zoek blijft gaan naar die eerste high, zo laven wij ons elke keer aan een nieuwe Dinosaur Jr.
Nieuwe plaat of niet, Dinosaur Jr. is in de eerste plaats een liveband. Voorlopig wordt enkel de VS bediend, met een uitgebreide tour in het najaar.