A Place To Bury Strangers, Nothing en Newmoon zijn maar een paar voorbeelden van moderne shoegazegroepen die al even furore maken. Ook het Britse Bdrmm mag in dat rijtje. Tien nummers lang balanceren ze magistraal op de grens tussen droompop en shoegaze.
De leden van Bdrmm waren waarschijnlijk nog maar net geboren toen de eerste bands in het genre opkwamen én meteen verguisd werden. Richey Edwards van Manic Street Preachers zei zelfs ooit dat hij Slowdive altijd meer zal haten dan Hitler.
Sinds een reeks succesvolle reünies is het genre weer hip geworden. Het begon bij My Bloody Valentine, dat in 2009 op Pukkelpop een magistraal optreden gaf, nadien zochten Slowdive (2014), Ride (2015) en Lush (2015) opnieuw de podia op.
Daarnaast blijven nieuwe bands opkomen, zoals Bdrmm. Het Noord-Engelse vijftal viel vorig jaar al op met de ep If Not, When?, die hun het label ‘een van de spannendste bands uit Groot-Brittannië’ opleverde. Bedroom is pas echt een schot in de muzikale roos, van de grandioze instrumentale opener “Momo” tot de ingetogen afsluiter “Forget The Credits”.
Zoals het in het genre hoort, zijn prachtige melodieën en een wall of sound het handelsmerk van de band – in “Push/Pull” hoor je na zacht drumgeroffel zo’n hevig openbloeiende gitaar. Ook de dromerige zang van Ryan Smith, die aan Zachary Cole Smith van DIIV denken, mag er zijn. Een nummer als “Happy” zou in het oeuvre van DIIV ten tijde van Oshin gepast hebben, en dat is vooral een compliment.
Bdrmm heeft de gave om dromerige, introverte nummers om te toveren tot intense trips. “A Reason to Celebrate” is het meest catchy nummer op de plaat, een meesleper. Dat je na de eerste luisterbeurt al “Well it’s okay. For you to walk away” kan meezingen, bewijst dat de band niet alleen kan schoenenstaren, maar ook een goede popsong kan smeden.
“(Un)happy” en “If…” zijn dan weer de nummers waarin de distorted riffs, nog zo’n belangrijk element in het shoegazegenre, volledig tot hun recht komen. De teksten mikken opnieuw op het hart. Dus als je de perfecte soundtrack zoekt voor een laatavondrit, bij voorkeur in een melancholische bui, weet je nu al dat je bij Brdmm aan het juiste adres bent.
Of je nu fan bent van Ride, The Chameleons of DIIV, Bedroom zal verslavend spul zijn. Het is een sonische reis die retroinvloeden opnieuw moderner doen klinken. Mochten de festivals dit jaar kunnen doorgaan, we hadden Brdmm al te graag op Pukkelpop gezien. Alvast programmeren voor 2021 dan maar?
