The Twilight Saga :: New Moon






‘Twilight’ is een enorm vreemde hype. Het is haast de ultieme
tegenpool van dat ándere razend populaire bakvissenfenomeen, ‘High
School Musical’. Terwijl daar alles kleurrijk, fleurig en plezierig
is tot op het punt dat je begint te vermoeden dat de hele filmploeg
gewéldig spul heeft genomen, kiest ‘Twilight’ resoluut voor een
donkere, depressieve look waarin weinig of geen plaats is voor
humor – laat staan musicalnummertjes – en die mooi de
gemoedstoestand van de personages weergeeft. Bella en Edward – in
de film meteen op onsubtiele wijze gelinkt aan ‘Romeo and Juliet’ –
slepen zich haast met tegenzin door het leven, geven nergens de
inruk dat ze ook maar ergens plezier in scheppen en bijgevolg heb
ik geen van beide in de loop van de film op een spontane lach
kunnen betrappen. Gedeelde schmerz is halve
schmerz, neem ik aan, en dan zeker wel als het om
weltschmertz gaat. Wellicht zullen duizenden pubers zich
daarom gretig naar de bioscoop reppen om ook hun
innerlijke, ongetwijfeld van het nodige zelfmedelijden en wat
pathetische gravitas voorziene zielsroerselen te kunnen delen met
die van Bella en Edward. Maar voor de rest van de mensheid – dat
deel dat totaal geen uitstaans heeft met all things emo
is ‘New Moon’ een te mijden randfenomeen dat vooral – net zoals
deel één – erg saai is. Diepzinnigheid is immers nog iets anders
dan puberale zwartgalligheid, beste aspirant-vampiertjes, en het is
niet omdat een film gaat over bloedzuigers dat hij – hier komt-ie
dan! – ook daadwerkelijk moet sucken.

Chris Weitz slaagde er twee jaar geleden in om volslagen
genegeerd te worden met het groots opgezette epos ‘The Golden
Compass’, en zal met deze ‘New Moon’ wellicht wél een kijkcijferhit
te pakken hebben, maar of het zijn status als regisseur resoluut de
hoogte in zal jagen, daar heb ik toch zo m’n twijfels bij. ‘New
Moon’ is immers het logische vervolg op de eerste ‘Twilight’, zowel
qua style als qua substance. Het verhaal begint
wanneer een gevaarlijk voorval in de familie Cullen Edward doet
inzien dat Bella niet veilig is met hem in de buurt. Hij besluit
met haar te breken en met het ganse gezin andere oorden op te
zoeken, wat bij Bella, die heel de film lang koppig irritante mails
naar haar beau blijft sturen, (uiteraard) een crisis
teweegbrengt met als gevolg dat ze er nóg meer als een treurplant
op downers uitziet dan in deel één. Gelukkig is er nog
Jacob (Taylor Lautner krijgt een veel grotere rol dan voorheen én
enkele hilarische topless-scènes), de goedlachse (eikes, wat een
loser!) beste vriend van Bella, die stiekem een oogje heeft op
haar. Al snel merkt ze dat er meer dan vriendschap in het spel is,
maar zelf hunkert ze alleen naar haar Edward. Of zal ze
uiteindelijk toch in de armen van haar gespierde indianenvriend
vallen? En is Bella wel even veilig als verhoopt nu Edward niet
meer in de buurt woont?

Allemaal diep existentieel-filosofische vragen waarop we in de
komende 130 minuten het antwoord zullen krijgen. Dé vraag is
echter, ‘wie kan het allemaal wat schelen?’ Afgezien van die
hongerige meute gillende tienermeisjes met een voorkeur voor
fluorescerende roze veters en zwarte lippenstift, bedoel ik dan. Ik
zou het echt niet weten. Edward en Bella stralen als koppel
nul-de-ballen chemistry uit en het helpt natuurlijk ook
niet dat Robert Pattinson zelden van gelaatsuitdrukking of
intonatie verandert. Een paspop weet doorgaans meer nuance in een
rol te brengen. Daarbij is ‘New Moon’ niet alleen saai (die 130
minuten kruipen voorbij), maar ook ontzettend conservatief.
Stephenie Meyer, een Mormoon, gaat op een vervelende,
ongeloofwaardige manier om met relaties en seks – of liever, het
gebrek daaraan. Wie Bella ook kiest, Jacob of Edward, van
lichamelijk contact zal er sowieso weinig sprake zijn: bij Edward
loopt ze het risico gebeten te worden en Jacob kan bij hevige
emoties veranderen in een weerwolf. Afblijven is dus de boodschap.
Weitz, aan de andere kant, doet helemaal niets met de setting van
weerwolven en vampiers; hij legt alleen een duidelijke link met ‘de
Dood’ en het thema van de onmogelijke liefde. Vandaar ook dat
‘Romeo and Juliet’ zo prominent in beeld wordt gebracht in Bella’s
slaapkamer: samen sterven om vereeuwigd te worden in de dood moet
voor haar zowat het summum van liefde zijn.

Het ergste is dat ‘New Moon’ zich voortdurend een ongepaste
sérieux aanmeet. Zogenaamde emo’s gedragen zich dan ook graag
valselijk gepijnigd, alsof het gewicht van de wereld op hun
schouders rust, en hebben niets liever dan dat men ze serieus neemt
in hun morbide ideeën over de dood en liefde. Of dat is toch op z’n
minst het beeld dat ik de studiobonzen zie hebben van hun
doelpubliek. Authentiek of oprecht is ‘New Moon’ nergens. Edward is
een Joepie-idool, geen personage van vlees en bloed, en alles aan
de prent geeft de indruk van een weloverwogen marketingcampagne. Af
en toe krijg je zelfs quotes à la, “Ik voel een enorme pijn, maar
die pijn is niet erg, want zo ben ik toch wat bij hém…” Dat soort
pseudo-diepzinnige, zwartgallige zever, waarvan je je afvraagt of
er iémand is die zoiets serieus kan nemen. Stewart weet dat soort
lijnen nog met een minimum aan geloofwaardigheid te brengen, maar
wij zaten al na vijf minuten van dat soort dialogen meewarig met
ons hoofd te schudden.

Wat nog het meest de moeite is aan deze absolute sof is de
soundtrack. Exclusieve nummers van onder anderen Death Cab For
Cutie, Editors (past anders wel in het plaatje), Thom Yorke en
duetten tussen Bon Iver/St. Vincent en Grizzly Bear/Beach House
zijn alvast voldoende om de aandacht te trekken. Niet toevallig is
een achtervolgingsscène op de tonen van Thom Yorke’s ‘Hearing
Damage’ de sterkste van de hele film. Voor het overige mag je deze
‘New Moon’ echter rustig links laten liggen. Ik vermoed dat de
makers zelf wel doorhebben dat het hier om een tijdelijk fenomeen
gaat, want volgende zomer komt het derde deel alweer in de zalen.
Alsof ze nog snel de formule willen leegmelken voor al die gekke
emo-meiden te oud worden om nog een bal te geven om de
gefabriceerde, wanhopig antiklassieke, maar o zo commerciële liefde
tussen Edward en Bella. Om terug te komen op mijn beginparagraaf:
zeg van ‘High School Musical’ wat je wil, maar daar begreep ik de
hype nog, de charme van het concept. Hier zat ik vooral verward in
m’n haren te krabben: wat zién zoveel mensen hierin? Wat valt er
hier in godsnaam – of in satansnaam, zo u wil – te beleven? En
bovenal, waarom zouden mensen überhaupt een combinatie van zwarte
lippenstift en fluorescerende roze veters willen dragen?
Ik ben bang dat ik u het antwoord schuldig moet blijven, maar ik
kan u wel met het nodige genoegen meedelen dat ‘New Moon’ geen
vampier en geen weerwolf, maar een draak van een film is.

2
Met:
Kristen Stewart, Taylor Lautner, Robert Pattinson, Ashley Greene, Billy Burke, Peter Facinelli, Dakota Fanning
Regie:
Chris Weitz
Duur:
130 min.
2009
USA
Scenario:
Melissa Rosenberg

verwant

Crimes of the Future

In 1971 draaide David Cronenberg zijn vierde kortfilm Crimes...

The Batman

Naarmate de ietwat geplaagde productie van Matt Reeves’ The...

Spencer

Met Neruda en Jackie, draaide de Chileense regisseur Pablo...

Blog Film Fest Gent 2021

Twee weken geleden werd het officiële programma voor de...

Underwater

Met de zalen nog altijd gesloten, blijft het aantal...

aanraders

La Bête

De naam Bertrand Bonello laat misschien niet bij iedereen...

Dune Part Two

Na het opvallende succes (de film haalde een allesbehalve...

The Iron Claw

Regisseur Sean Durkin is een kei in het evoceren...

Human Forever

“Hoe ga je met dementerende mensen om?” moet plaats...

Dream Scenario

‘Nicolas Cage is de enige acteur sinds Marlon Brando...

recent

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in