Het is aanlokkelijk om bij de vierde plaat van Akron/Family allerhande theorieën aan de titel van het album te koppelen. Want niet alleen verruilde de band het label Young God Records voor Dead Oceans, ook gitarist/multi-instrumentalist Ryan Vanderhoof maakt niet langer deel uit van de band.
Maar wie de band een beetje kent, weet dat de titel net zo goed of zelfs nog meer van toepassing is op zijn muziek die zowel bij folk, rock als free-jazz en wereldmuziek elementen leent voor een hoogst persoonlijke potpourri van stijlen, invloeden en invallen. Alleen lijkt de groep op dat laatste vlak met het vertrek van Vanderhoof aan gezonde gekte ingeboet te hebben. Naar algemene popnormen mag de muziek weliswaar nog redelijk van de pot gerukt klinken, in vergelijking met het oudere werk klinkt het toch wat mak.
Neem nu "Everyone Is Guilty", het ritme is springerig en de samenzang jaagt Fleet Foxes het schaamrood op de kaken, maar al bij al is dit niet meer dan een goed geslaagde, relatief rechttoe-rechtaan popsong en daar is op zich niets mis mee, maar Akron/Family kan beter. Zo ook de hippiehymne "River" die er op volgt: opnieuw zijn alle elementen aanwezig en gooit het nummer verscheidene malen zelfs alle muziek weg om die daarna bijna achteloos weer op te pikken, maar de gezonde waanzin van de eerste albums ontbreekt.
En het gaat zo nog even door, op geen enkel moment klinkt het album alsof het gemaakt is door enkele LSD-hoofden die per toeval in dezelfde studio terechtkwamen en daar een sjamanistische jampartij op band gooiden. Wat voor de vorige platen nog een eufemistisch compliment was en een aanmoediging naar de luisteraar toe om door te bijten, is nu een jammerlijke verzuchting naar betere tijden geworden. Dat impliceert uiteraard niet dat Set ’Em Wild, Set ’Em Free een slechte plaat is, verre van zelfs (luister ten bewijze hiervan maar eens naar "Many Ghosts"), alleen is het voor een band als Akron/Family niet voldoende.
Dit is geen band die zichzelf tevreden zou mogen stellen met de kampvuurfolk van "Set ’Em Free, Pt. 1" noch met de traag opbouwende artrocker "Sun Will Shine (Warmth Of The Sunship Version)" wiens bombastische outro uitmondt in een nodeloze semi-noise fanfare. Op hun vorige platen wist Akron/Family niet alleen die outro wel relevant te laten klinken, maar bouwden ze er bovendien een hele song rond op. Wat helpt het nog dat de fluiten en blazers bij "Gravelly Mountains Of The Moon" een pastorale scène creëren waartegen de jonge William "The Transformed Man" Shatner een van zijn vele declamataties behoorde te geven, als het nummer niet verder raakt dan wat niet onaardige psychfolk?
Slechts eenmaal schopt Akron/Family tegen de burgerlijke schenen van de blasé luisteraar en dat is in het aan The Butthole Surfers verwante "MBF". Ronkende gitaren en stevige drums grommen en brullen met een puberale branie terwijl ze zichzelf gaandeweg steeds meer verliezen in luide solo’s en grillige structuren. Maar het is niet voldoende om de plaat te redden, daarvoor weet "They Will Appear" te weinig te boeien en is "Last Year" te brave Americana.
Het zijn harde woorden en strikt genomen zijn ze ook niet terecht. Per slot van rekening is "The Alps & Their Orange Evergreen" een pracht van een singer-songwriter/gevoelige folkie-song en kleurt "Creatures" buiten meer lijntjes dan zogenaamd gedurfde bohemienartiesten zouden doen. Alleen zag Akron/Family vroeger niet eens die lijntjes en kleurde de band het hele spectrum in naar eigen goeddunken. De luisteraar volgde de band, niet omgekeerd.
Set ’Em Wild, Set ’Em Free is een prachtplaat waar geen enkel slecht nummer op staat. De psychfolk weet perfect de gulden middenweg tussen te braaf en te normaal enerzijds en te zeer van de pot gerukt om te behagen anderzijds te bewandelen. Akron/Family heeft zijn meest toegankelijke album tot op heden uitgebracht. Alle bovenstaande kritiek is echter ook waar, omdat Akron/Family vroeger hun luisteraars uitdaagde en hen dwong hun platen te doorgronden alvorens een beslissing te nemen. Hun laatste doet dat niet terwijl het genot net in de overwinning lag. Set ’Em Wild, Set ’Em Free is een prachtplaat, maar hij dwingt veel minder tot stellingnames.
