Het werd dringend tijd dat Joan Wasser haar nieuwe plaat uitbracht.
An sich is een wachttijd van twee jaar volstrekt normaal,
maar door het veelvuldig concerteren in België was de
versheidsdatum van Real Life al een
tijdje verstreken. Na de eerste voorstellingen werd de
spanningsboog nog hoog gehouden door al wat nieuw materiaal prijs
te geven, maar bij de laatste ontmoeting was het duidelijk: Joan
moest het reizen staken en een one way ticket naar de opnamestudio
boeken.
Na een kort afscheid van de podia komt ze aan de oppervlakte met
‘To Survive’, een plaat waarmee ze zich verder distantieert van
haar rockverleden en nog meer als singer-songwriter profileert. In
spaarzame samenwerking met David Sylvian start ‘Honor Wishes’ de
tweede zitting: een sensueel slepend begin met steeds smachtender
klinkende noten. Toch straalt dit nummer een hogere liefde uit dan
de puur fysieke, niet in het minst dankzij de orkestrale middenmoot
die de song volledig laat openbloeien. De toon is gezet voor een
album dat nog meer dan de voorganger rond gevoel draait. Een
minutieuzer gedetailleerd werkje waarvoor Wasser in de eerste
stappen voornamelijk achter de piano kroop om haar ziel bloot te
leggen.
Achter de toetsen lijkt Joan meer geneigd zich volledig over te
geven. De ballade ‘To Survive’ kent de concertganger al langer dan
vandaag en blijft een uitblinker: een broos relaas over het vinden
van de ware liefde dat recht naar het hart gaat. Aan de steevast
akoestisch ten berde gebrachte versie werd hier enkel een
strijkerslaagje toegevoegd dat het kippenvel nog prominenter
accentueert. Dit is de ode waarvan je alleen maar vurig kan hopen
dat ze ooit in jouw oor gefluisterd wordt. Ook bij ‘To Survive’
lijk je even in isolement met Joan te verkeren, wat de boodschap,
in dit geval over het verwerken van de dood van haar moeder, des te
persoonlijk laat klinken. Harteloos is het lichaam dat hierbij geen
traan in de ooghoek voelt opwellen.
Net zoals Joan zich kwetsbaar durft op te stellen tegenover verlies
en rouw, kan ze ook een goed gevoel onverbloemd vertalen. ‘Magpies’
klinkt uitermate gelukzalig; dé begeleiding om door bloemenvelden
mee te dartelen en in het trompetgeschal horden vogels vrolijk te
horen fladderen. Ook het soulvolle ‘To Be Loved’, dat als
vooruitgeschoven single dan iets te weinig in het oog mag springen,
laat op plaat gul de zonnestralen door de slaapkamergordijnen
priemen. De houding tegenover de liefde hoeft natuurlijk niet
altijd even hoofs te klinken. Op ‘Hard White Wall’ droomt Wasser er
luidop van haar man eens stevig tegen de muur te plakken. Wat live
tot voor kort op zijn best nog als een zoethoudertje bestempeld kon
worden is, door een lichte reggaetoets ondertussen gegroeid tot de
zoveelste blikvanger. Eenzelfde lot is ‘Furious’ niet beschoren,
dat een pak minder snerpend uit de hoek komt dan we gewoon waren en
zo als de enige misser van ‘To Survive’ gezien kan worden. De
poppier versie laat de boodschap veel zwakker overkomen dan het
origineel, dat op dreunende pianoklanken gestut was; de elektronica
verfraait de achtergrond allerminst en het belgerinkel jaagt het
tempo te fel d lucht in.
Wie na het exhaustieve touren voor een burnout gevreesd had, staat
voor een aangename verrassing. ‘To Survive’ toont een Joan As
Police Woman die muzikaal duidelijk gegroeid is. Luister maar hoe
ze van een simpel popdeuntje als ‘Holiday’ een boeiende song maakt
door een opgesmukte versie met achtergrondstemmen en goed overdacht
instrumentaal detailwerk. Dit album is ook perfect naar het timbre
van Wasser geschreven, die in de finale van ‘To America’ in een
prachtige dialoog treedt met Rufus Wainwright. Een fraai slot dat
met tromgeroffel en trompetgeschal een lichtjes episch aandoend
einde aan een sterke prestatie breit. Nadat we door de talrijke
concerten Joan As Police Woman stilaan als een vanzelfsprekendheid
begonnen te aanzien, slaagt ‘To Survive’ er opnieuw in om te
verrassen. Meer doorleefd, beter uitgewerkt, kortom nog een flinke
stap vooruit na de aangename kennismaking die ‘Real Life’
was.
Joan As Police Woman stelt ‘To Survive’ op woensdag 18 juni
voor in een uitverkochte Beursschouwburg. Wie hiervoor geen ticket
kon bemachtigen, krijgt een tweede kans op de donderdag van
Pukkelpop.
