Earth :: Hibernaculum

Drone doom metal zal altijd gelinkt worden aan Earth, de legendarische groep uit Seattle. Met zijn logge, loodzware muziek die zichzelf voortsleepte als een lillende kwak pudding leverde de band jarenlang een dappere strijd tegen de heersende smaak in metalland, waar de riff koning was en is. Maar drugsproblemen nekten opperhoofd Dylan Carlson; Earth leek in de vergetelheid te sukkelen.

Het nieuws dat Dylan Carlson zich terug zou gaan roeren met Earth sloeg enkele jaren geleden in het wereldje dan ook in als een bom. Zeven magere jaren waren er gepasseerd sinds het laatste Earth-materiaal was verschenen, een ware Tantaluskwelling voor de fans die in hun zoektocht naar de ultieme drone geen bevrediging vonden in opvolgers als halve tributegroep Sunn O))), Thrones of de heren van Sleep. De massa (nu ja) hunkerde naar een nieuwe opperdrone, geproduceerd door de meester hemzelve.

De verbazing kon dan ook niet groter zijn toen Hex (Or Printing In The Infernal Method) uiteindelijk aan de man werd gebracht. Weg waren de aan The Melvins refererende lappen teringherrie en de slepende ritmes; Carlson bracht in plaats daarvan negen verstilde landschapjes, negen naar country neigende pareltjes die de leegte van de prairie trachtten te vatten. De feedback ruimde plaats voor prachtig akoestisch gepingel met een etherische toon, de elektrische gitaar en sunn-amps werden vervangen door banjo’s en zo nu en dan een trombone. De verwachte kreten van heiligschennis bleven raar genoeg uit: Carlson werd niet als judas bestempeld, maar onthaald als de lang verloren zoon.

Het is dan ook logisch dat, na zoveel gejubel van zowel fans als critici, Carlson besloten heeft in dezelfde stijl voort te werken. Hibernaculum is net zo verkillend mooi als de hoes doet vermoeden: vier slepende, haast oneindige nummers die de luisteraar naar zijn winterjas doen grijpen. Dit is het geluid van vallende bladeren en takken, van het besef dat aan elk leven een einde komt, en een poging om dat einde uit te stellen.

Voor de fan van het eerste uur zullen de nummers overbekend in de oren klinken; Hibernaculum heeft immers meer weg van een kort carrièreoverzicht. Zo wordt "Ouroboros Is Broken", ooit een achttien minuten durende inkijk in de hel, verbasterd tot een half zo lange mantra waarin de grommende bas bedwongen wordt door Carlsons glasheldere riff, terwijl Greg Anderson (Burial Chamber Trio) met zijn sudderende Korg de achtergrondgeluiden voor zijn rekening neemt. Het resultaat kan op zijn minst hypnotiserend genoemd worden, iets dat ook geldt voor "Coda Maestoso In F (Flat) Minor".

Het ooit zo hevig rockende sluitstuk van Earths meest toegankelijke plaat, Pentastar, wordt uitgesponnen en uitgehold tot er alleen maar de kaalheid van die ene repetitieve riff overblijft, waarna men met een prachtig klankentapijt van Korg- en pianoklanken diezelfde riff weer aankleedt. "Miami Morning Coming Down" keert weer in de gedaante van een sober pianostuk, versierd met een licht feedbackende elektrische gitaar. Als toemaat krijgt de luisteraar ook een nieuw nummer geserveerd. "A Plague Of Angels" ligt volledig in de lijn van de rest van de plaat: een sobere drone die met momenten betoverend mooi is, maar nooit echt het niveau haalt van de eerste twee nummers, een feit dat zeker geen afbreuk mag doen aan de kale pracht van dit sluitstuk.

Ook al is Earth geen dominante factor in het drone doomgenre meer, de groep bewijst op zijn nieuwste worp dat het ook zonder feedback kan boeien en bovenal overtuigen. De kans dat Sunn O))) op zijn volgende plaat de teringherrie inruilen voor betoverend banjospel is zeer klein, maar deze plaat doet ons er toch om hopen. Laat de pracht van Hibernaculum niet aan u voorbijgaan.

http://www.thronesanddominions.com
http://www.thronesanddominions.com
Southern Lord

verwant

Le Guess Who? 2019 :: Vergeet wat je weet over festivals

Ja, dat is Björk op de foto. Haar onverwachte...

Desertfest 2015 :: Enola’s tien om te zien

Sinds vorig jaar wordt begin oktober de trieste, kille...

Earth :: 25 februari 2015, De Kreun

Earth bracht vorig jaar met Primitive And Deadly een...

Freakscene’s Summer Bummer (10 augustus) :: Duik in de avant-garde

Al vijfentwintig jaar lang staat Radio Centraals programma Freakscene...

Earth :: Angels Of Darkness, Demons Of Light II

Het sleept zich tergend traag vooruit en kan toch...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in