Hitch




Laat ons even eerlijk zijn: niets is zo erg als op een date
gaan. Meestal kun je niet zelf kiezen waar je naartoe gaat, je moet
letten op je kleding, op je uiterlijk, op wat je zegt, op wat je
doet en bovenal op hoe je die dingen zegt en doet. Zo’n hele avond
is een strategische poging om jezelf te verkopen aan een ander
persoon en alsof dat nog niet erg genoeg is, krijg je overal dan
nog eens de vreselijke tip te horen: wees gewoon jezelf. Wees
geestig, maar hang niet de clown uit. Wees galant, zonder te zitten
slijmen. Jezelf dus. Geen probleem.

Om u alvast een eind verder op weg te helpen, maakte regisseur Andy
Tennant ‘Hitch’, een schadeloos romantisch komedietje waarin Will
Smith Alex ‘Hitch’ Hitchens speelt, een zogenaamde date consultant.
Mannen die te verlegen of onaantrekkelijk zijn om de vrouw van hun
dromen uit te vragen, komen naar hem toe om de nodige richtlijnen
te ontvangen – die broek gaat niet samen met die schoenen, luister
naar wat een vrouw te zeggen heeft in plaats van naar haar borsten
te staren, als je wilt kussen ga je negentig procent van de weg
naar haar toe en je laat haar de laatste tien procent afleggen en
bovenal: onthaar je rug af en toe eens. Zelf is Hitch echter een
verstokte vrijgezel wat, zoals iedereen weet, een eufemisme is voor
een zielepoot die niet aan een lief geraakt (neem dat maar aan van
een verstokte vrijgezel).

We volgen Hitch terwijl hij aan het werk gaat met Albert (Kevin
James), een nogal mollige, sullige accountant die verliefd is
geworden op Allegra Cole (Amber Valletta), een bloedmooie
miljonaire voor wie hij de boeken bijhoudt. Hitch leert Albert hoe
hij een eerste contact moet leggen en waar hij op moet letten als
hij een kans wil maken, maar ondertussen heeft de liefdesdokter het
zelf moeilijk met zijn nieuwe vlam, roddelcolumniste Sara (Eva
Mendes). Terwijl Albert en Allegra steeds meer voor elkaar gaan
voelen, blijft Hitch worstelen met die éne vrouw bij wie z’n
trucjes en technieken niet blijken te werken.

Een film als ‘Hitch’ heeft natuurlijk zeer bescheiden doeleinden:
Andy Tennant heeft hier niets anders willen afleveren dan een
ietwat charmante first of second date-movie, die achteraf met de
eerste fles wijn weer helemaal is doorgespoeld zodat u verderkunt
met de avond. Op die manier bekeken veronderstel ik dat de prent
nog niet zó slecht scoort: Will Smith zet z’n meest fotogenieke
glimlach op en struint moeiteloos door de hele film, zonder ooit
naar de hoogste versnelling te moeten schakelen. Het is weer even
wennen om Smith in een film te zien opdagen zonder dat er overal
auto’s en gebouwen de lucht in vliegen, maar dit soort van light
comedy
is tenslotte het genre waarin hij is opgegroeid en hij
kàn dit nog altijd.

Bovendien zitten er, zeker tijdens het eerste uur, een aantal leuke
momentjes in ‘Hitch’: een montage aan het begin waarin we een resem
toevallige ontmoetingen zien, uiteraard zorgvuldig geënsceneerd
door Hitch zelve. Een chaotisch telefoongesprek tussen Albert en
Allegra. Een basketballmatch waar ze samen naartoe gaan. Oké, erg
geïnspireerd kun je dat allemaal niet noemen – niemand zal durven
beweren dat het warm water hier opnieuw wordt uitgevonden. ‘Hitch’
is van a tot z voorspelbaar, maar dat is dan ook waar de makers op
rekenen: op de vertrouwdheid van de formule. En binnen de grenzen
van wat die formule toelaat, is dit een aanvaardbaar filmpje.

Van de vier hoofdacteurs is het vooral Kevin James die een indruk
achterlaat: hij speelt hier een sympathieke loser, iemand die er
absoluut niet voor gemaakt is om het meisje te krijgen of de
romantische held te spelen, maar die nu toch verliefd is geworden
en besluit om ervoor te gaan. Right on! Het heeft iets liefs
om hem samen met Amber Valletta te zien – in het echte leven zie je
nooit zo’n mooie vrouw met zo’n doodgewone, volstrekt middelmatige
man rondlopen (of die man moest al bijzonder veel geld hebben),
maar daarvoor gaan we naar dit soort films kijken: om te geloven
dat het mogelijk is.

Tot zover het goeie nieuws. Het slechte nieuws is dat Eva Mendes
verdacht houterig staat te acteren – de relatie tussen haar en Will
Smith is lang niet zo interessant als die tussen James en Valletta.
Bij het nakijken van haar naam op filmbijbel imdb, merkte ik dat ik
nu bezig ben aan m’n zesde bespreking van een film met Mendes, maar
niet één keer had ik haar aanwezigheid specifiek opgemerkt of
gelinkt aan een optreden in een vorige film. Dat moet een teken
zijn, ofwel van mijn slecht geheugen, ofwel van het feit dat Mendes
gewoon een onmemorabele actrice is.

Bovendien is ‘Hitch’ een film die maar liefst 118 minuten aansleept
om een verhaaltje te vertellen dat zeer comfortabel op 90 minuten
uitgelegd had kunnen worden. Dit soort van vederlichte komedietjes
moeten al een heel goede reden hebben om het langer te rekken dan
anderhalf uur, en die heeft men hier niet. Het hele laatste half
uur van ‘Hitch’ is enkel een serie voor de hand liggende, immens
gevoelige conversaties waarin zielen worden blootgelegd en
misverstanden uit de wereld worden geholpen. Hadden ze dat niet een
beetje sneller kunnen afhandelen? Tenslotte weet je in dit genre al
lang op voorhand hoe het zal aflopen – het minste dat de regisseur
kan doen, is dan genoeg respect hebben voor het publiek om dat te
erkennen en niet al te veel tijd te besteden aan de meer obligate
aspecten van z’n scenario. De ontroerende monoloog op het einde,
daar kun je niet buiten, veronderstel ik, je moét die nu eenmaal
hebben. Maar als je dat dan weet, haast je dan een beetje om
voorbij dat punt te geraken. Tegen de tijd dat het zover is, zit je
publiek toch al stilaan te wachten tot ze hun jas mogen aandoen en
vertrekken.

‘Hitch’ is een tamelijk onderhoudend filmpje dat min of meer doet
wat het moet doen. Ik vind het een onmogelijke opgave om hier erg
enthousiast over te zijn, maar wie weet, met de vrouw/man van uw
dromen in het zeteltje naast u, twee handen grabbelend in dezelfde
doos popcorn, kan ik mij voorstellen dat u de voorspelbaarheid er
gewoon bijneemt.

http://www.sonypictures.com/movies/hitch/

4
Met:
Will Smith, Eva Mendes, Kevin James, Amber Valletta
Regie:
Andy Tennant
Duur:
118 min.
2005
USA
Scenario:
Kevin Bisch

verwant

King Richard

Een biografie rond de levens van tennissterren Venus en...

Bad Boys For Life

Bad Boys For Life brengt een primeur: twee Belgen...

Gemini Man

De in Taiwan geboren filmmaker Ang Lee, heeft altijd...

Suicide Squad

Het is ondertussen een jaar geleden dat Batman v...

After Earth

Het moeten stresserende dagen zijn ten huize Smith. After...

aanraders

La Bête

De naam Bertrand Bonello laat misschien niet bij iedereen...

Dune Part Two

Na het opvallende succes (de film haalde een allesbehalve...

The Iron Claw

Regisseur Sean Durkin is een kei in het evoceren...

Human Forever

“Hoe ga je met dementerende mensen om?” moet plaats...

Dream Scenario

‘Nicolas Cage is de enige acteur sinds Marlon Brando...

recent

Brihang

28 maart 2024De Roma, Borgerhout

REWATCH: Battlestar Galactica (2004-2009)

Tijd om na vijfentwintig jaar ‘Golden Age Of Television’...

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in