Eindelijk nog eens een film waarvan de titel het niveau van de
geleverde humor perfect weergeeft. ‘Meet The Fockers’ is een
vervolg op de komedie ‘Meet The Parents’ uit 2000, over eeuwige
schlemiel Ben Stiller die kennismaakt met z’n toekomstige
schoonouders, waaronder ex-CIA agent Robert De Niro. Die film was
een betekenisloos, maar tenslotte onschadelijk stukje cinema, met
hier en daar zowaar een goeie grap – zo’n prent waarvan je zegt:
‘Vooruit, dat was goed voor één keer.’ Hier, daarentegen, doen ze
’t een tweede keer, en het zal niemand verbazen dat het resultaat
alles behalve goed te noemen valt. ‘Meet The Parents’ was geen
subtiele film, maar op twee scènes na (een kat die piste in de
assen van een dood familielid en een overlopende beerput die het
gazon onder de bruine smurrie zette), bleef het ergste van de
catalogus aan scatologische grappen die men voor dit soort komedies
doorgaans gebruikt, ons tenminste bespaard. Niet zo deze keer –
‘Meet The Fockers’ is van begin tot eind opgetrokken uit voor de
hand liggende gags over seks, tieten, stront en pis.
Het verhaal (nuja) begint korte tijd na het einde van de eerste
film. Greg (Stiller) en zijn vriendin Pam (Teri Polo) staan op
trouwen en besluiten, zij het dan met angst in het hart, om een
weekendje te organiseren waarin de beide schoonfamilies elkaar
kunnen ontmoeten. Militante macho-man en ex-overheidsagent Jack (De
Niro) kruipt samen met z’n familie in een gigantische mobilhome en
trekt richting Florida, om kennis te maken met Gregs ouders, Bernie
(Dustin Hoffman) en Roz Focker (Barbra Streisand die zowaar uit
pensioen kwam om Mother Focker te spelen). De Fockers blijken
uiteraard alles te vertegenwoordigen waar Jack een hekel aan heeft:
Bernie is een huisvader, Roz een sekstherapeute (altijd lachen in
een komedie, een sekstherapeute, want iedereen wéét toch dat die
mensen van ’s ochtends tot ’s avonds kinky seks hebben en niet in
staat zijn om een conversatie te voeren over eender welk ander
onderwerp). Wat dan volgt, is een clash tussen de conservatieve,
bekrompen Jack, en de beide Fockers, mensen die er geen graten
inzien om bij een eerste kennismaking al meteen verhalen over hun
ontmaagding te vertellen.
Het is een ronduit deprimerende gedachte dat twee van de grootste
acteertalenten uit de Amerikaanse filmgeschiedenis, De Niro en
Hoffman, elkaar moeten ontmoeten in dit soort van product. Tijdens
één scène zien we De Niro onder de douche staan, enkel om het
gordijn open te trekken en Hoffman te zien, die met z’n broek op
z’n hielen gemoedereerd zit te schijten: ‘Stoor je niet aan mij.’
Daar krijgen we, in één shot, twee giganten als De Niro en Hoffman
en kijk eens waar ze mee bezig zijn. Ik zat te denken: als ik was
geboren in de jaren vijftig, dan zou ik rond mijn huidige leeftijd
naar de cinema kunnen gaan en ik zou De Niro kunnen zien in
‘Taxi Driver’. Hoffman in ‘Lenny’.
De Niro in ‘Raging Bull’, Hoffman in
‘All The President’s Men’. Je weet
dat een film niet deugt wanneer hij je nostalgie doet voelen naar
een tijd die je nooit hebt meegemaakt.
Maar goed, ik verlies mijzelf in het soort van mijmeringen waar
choquerend slechte films als ‘Meet The Fockers’ mij wel eens toe
drijven. Blijft daar het feit dat dit een prent is die aan elkaar
hangt van de vulgariteiten. Voorbeelden (ik geef graag voorbeelden,
dan moet ik zelf namelijk niks bedenken): de manier waarop
regisseur Jay Roach ein-de-loos blijft incasseren op de naam Focker
(‘Dit is familie van ons: Randy en Orny Focker!’). De introductie
van een hondje dat alles en iedereen bespringt en begint te wippen.
De Niro die z’n kleinkind borstvoeding geeft via een stel
nepborsten dat te pas en te onpas wordt bovengehaald wanneer de
filmmakers een cheap laugh nodig hebben. Datzelfde kleinkind dat
z’n eerste woordje leert: asshole. De lijst is eindeloos en wordt
bekroond met een scène die nu al voorbestemd is om klassiek te
worden in het twijfelachtige genre: de Fockers halen het
familiealbum boven, waarin ze niet alleen een haarlok en de
melktandjes van Greg hebben bewaard, maar zelfs zijn voorhuid. Weet
dat deze scène zich afspeelt terwijl de personages een fondue
hebben en dan mag u mij vertellen hoe u denkt dat het zal
aflopen.
Het verhaaltje is vrijwel identiek aan dat van ‘Meet The Parents’,
maar het lijkt wel alsof de makers ditmaal alle goorste, over de
top-momenten uit de eerste film hebben genomen en die hebben
opgeblazen om bijna twee uur te vullen. De eerste prent had zeer
bescheiden doeleinden, maar tussen neus en lippen kon je, met veel
goeie wil, op z’n minst nog een beetje kritiek bespeuren op het
typisch mannelijk haantjesgedrag van De Niro en z’n familie, mensen
die moésten en zouden winnen, ten koste van wat dan ook. Nu gaat
dat helemaal verloren, samen met dat handvol sterke grappen dat
‘Meet The Parents’ rijk was, om plaats te maken voor een eindeloze
stroom gore grappen. Vooral Dustin Hoffman heeft zwaar te lijden
onder de gruwelijke grollen van het scenario: bij z’n eerste
kennismaking met z’n toekomstige schoonfamilie zegt hij: ‘Kun je
geloven dat ik deze kanjer heb verwekt met maar één testikel?’
Waarna hij een lange monoloog begint over een nooit ingezakte
teelbal, gevolgd door een zeer eloquente redevoering over z’n
vasectomie.
Wat mij verbaasde, was dat zoveel gereputeerde acteurs hebben
besloten om hieraan mee te werken. Van De Niro zijn we het
ondertussen wel gewend, ik geloof stilaan niet meer dat we hem ooit
nog zullen recupereren uit het moeras van slechte komedies waarin
hij sinds 2000 is weggezakt. Maar Hoffman? Nuja, hij zou naar
verluidt de hoofdrol gaan spelen in de verfilming van Süskinds ‘Het
Parfum’, dus laten we hopen dat dit voor hem een eenmalige misstap
is. Dat Streisand voor het eerst sinds ’96 (‘The Mirror Has Two
Faces’) weer voor een camera is gekropen om juist dit onding te
maken, is een raadsel. Elk béétje actrice had dit scenario in de
vuilnisbak geworpen op het moment dat ze de zinssnede las: “de
voorhuid landt in de fondue” (alsof u ‘m zelf nog niet had
geraden!).
‘Meet The Fockers’ is een twee uur durende puberale schetengrap.
Jongetjes van tien of jonger zullen zich hier vast te pletter mee
lachen, alle anderen dienen zich te onthouden.
http://www.meetthefockers.com/index.php
