Uit de stal van Shadowarchives, bekend van Cavemen Speak, komt ook Gunporn. Verwacht echter geen abstracte avanthop of doordachte teksten, maar wel vunzige beats en gestoorde hersenspinsels. Pure horrorcore deze maal voor de zwakzinnige perverten onder ons. U dus.
In 1994 liet Gravediggaz met haar debuut The Pick, The Sickle And The Shovel een kleine bom los op de hiphopwereld en bracht ze tezelfdertijd een nieuw subgenre in de wereld: de horrorcore was geboren of liever opgegraven. Vier beruchte namen binnen het hiphopwereldje (Fruitkwan, Too Poetic, Prince Paul en RZA) bundelden onder grauwe synoniemen hun krachten. Omdat volgens hen hiphop te steriel geworden was, wilden ze met hun horrorcore het genre reanimeren. Opvallend waren vooral de duistere teksten die vaak over zelfmoord ("1-800 Suicide"), moord en waanzin ("Diary Of A Madman") handelden.
Een kleine tien jaar later brengt ook het internationaal gerichte Gunporn haar eigen kadaver naar buiten. De lijkenpikkers van dienst zijn Siaz en Nomad The Homesick Nomad van Cavemen Speak, Bluebird (Courtesy Of Endemik) en marcusGraap (Stacs Of Stamina) met xndl als producer. Voor wie de Kortrijkse hiphoppers gevolgd heeft, mogen de namen trouwens geen verbazing wekken. De heren lieten immers ook al op Cavemen Speakalbums van zich horen. Pretty Pretty Please klinkt op sommige ogenblikken als pure horrorcore — inclusief de samples uit horrorfilms ("Deaf People Dance") —, maar laat ook nummers horen die niet zouden misstaan op de laatste van Cavemen Speak (zoals "Dawgville").
Na het misleidende "Sun Up, Gun Down" krijgen we het eerste "echte" nummer: het loodzware "Rappity Rap Rap", dat een gortdroge drumtrack laat clashen met dreigende eighties keyboardklanken. Wij haalden alvast spontaan ons hockeymasker en slagersmes tevoorschijn om daarna volledig loos te gaan op het zombiediscofestijn "Deaf People Dance", waarin een discobeat door de mangel gehaald wordt. "Sandcastle Carnage" laat mad scientist marcusGraap de spits en het vleermuizenhoofd afbijten met het eerste solonummer. (I was a) Teenage Werewolf lijkt Siaz daarna wel te huilen op het voortgedreven "Dawgville". Het is dan ook jammer dat Bluebirds exorcisme tegenvalt op "My Cunt Tree Tis of Thee", want xndl bespeelt het Draculathema meesterlijk in "What Happened To Your Neck?" terwijl lijkenrover The Homesick Nomad zichzelf volledig verliest in "Vortices".
De nieuwe heidense congregatie heet Gunporn: internationaal gericht zouden ze binnenkort ook wel eens kerkhoven onveilig kunnen maken. En hoewel we alleen al voor het knappe artwork — dat de sfeer van het album treffend weergeeft — dit album aanraden, raden we u ook aan de naam xndl in de gaten te houden, want deze Duitser weet verdomd goed hoe hij zijn producties op het scherpst van de snede dient te serveren.
Met Pretty Pretty Please werd eindelijk nog eens een in eigen vocht gemarineerd lijk opgedolven uit het verzadigde hiphopkerkhof. De vasten is nog maar net begonnen en we hebben ons nu al een indigestie gevreten. Maar ach, wat is een zonde meer of minder voor wie zich schuldig maakt aan necromantie?
