Waarschuwing: dit wordt weer één van die recensies waarin de ene groepsnaam over de andere buitelt als referentie. Broken Social Scene heeft het echter zelf gezocht: werkelijk elk nummer op You Forgot It In People roept minstens twee andere groepsnamen op. En toch gaat u ons niet horen beweren dat dit een stel copycats zijn. Goed plaatje? Goed plaatje!
Met You Forgot It In People is zowat hetzelfde aan de hand als ons overkwam met Aereogramme’s Sleep And Release. Niet dat je de plaatjes muzikaal kunt vergelijken, maar bij beiden drijven allerhande referenties als brokken in de soep. Hier hoor je een vlaag Sonic Youth, daar een flard Do Make Say Think, en volgens onze notities moesten we op een bepaald moment zelfs aan Thou denken.
Sommige referenties waren dan ook niet uit de weg te gaan: Broken Social Scene is samengesteld uit leden van hippe bands uit Toronto als Do Make Say Think en A Silver Mt. Zion en dat hòòr je ook regelmatig. Broken Social Scene mag dan de song centraal zetten, meermaals — zoals in "Shampoo Suicide" — krijgen we het soort instrumentale rock dat we maar al te goed kennen.
Al houden ze zich aan de vijfminutengrens wat betreft hun nummers: verwacht geen lang uitgesponnen sfeerstukken, op You Forgot It In People komen de Canadezen onmiddellijk tot de kern van de zaak. Na de intro "Capture The Flag" stort de groep zich met "KC Accidental" vierklauwens in een climax-zonder-voorspel dat doet denken aan de laatste EP van Thee Silver Mt. Reveries. Wat later oriënteren ze zich meer op het begrip song en dat levert momenten op die Pavement in herinnering brengen, maar ook andere grootheden passeren ongewild voor ons geestesoog.
Zo ruikt "Almost Crimes" wel héél erg naar The Strokes terwijl "Cause=Time" dicht bij het volledige oeuvre van Sonic Youth gelegen heeft. "Lover’s Spit" gebruikt dan weer de keyboards en de zanglijnen van The Flaming Lips en Mercury Rev.
Meer dan eens horen we héél hard dat de heren en dames normaal bij Do Make Say Think spelen. Zowel over "Looks Like The Sun" als over "Pacific Theme" hangt een erg jazzy sfeer die we kennen van bij die groep. Dat laatste is overigens een mooi brokje instrumentale droompop zoals we er nooit genoeg kunnen hebben als de zon schijnt. "Anthem For A Seventeen Year Old Girl" daarna is alles behalve een anthem, maar wel een prachtig nummer. Drijvend op een duchtig bewerkte zanglijn, bouwt het nummer met onderhuidse strijkers op tot de mooiste song van You Forgot It In People. Op een prachtige manier verweeft Broken Social Scene hier popstructuren met de opbouw van een postrocknummer.
"Als je deze plaat afbreekt, lees ik nooit meer iets op goddeau", werden we door een lezer afgedreigd. We hebben geluk en moeten niet eens liegen: You Forgot It In People is een goeie plaat. Of ze het tot één van onze platen van het jaar schopt, zal er van afhangen of we hem nog veel spontaan uit de kast trekken. Wie echter houdt van al de namen die we hier dropten doet er zeker geen miskoop mee, maar haalt voor de prijs van één een plaat in huis die al deze groepen tegelijk eert.
