1990. Varkenspest. Burgerlijke meerderjarigheid wordt verlaagd naar
achttien. Een bomaanslag in een auditorium. Guy Thys volgt Walter
Meeuws op als bondscoach. Patrick Haemers wordt vanuit Brazilië
overgevlogen. The Scabs halen goud met ‘Royalty In Exile’. Yep, we
zitten in België.
De drie uitverkochte Rewind-concerten van de AB waarop The Scabs
hun meest geprezen ‘Royalty In Exile’ integraal ten berde brachten,
bleken een ideale aanleiding om deze klassieker eens te remasteren,
er een nooit uitgebrachte track aan toe te voegen en er een aardig
dvd’tje bij te stoppen om het ook voor de fans die toch al enkele
krassen op hun schijfje te verduren hadden, interessant genoeg te
houden. The Scabs zijn voor niemand ouder dan zeventien een
onbekende. Vanuit Diest verschijnt de band als de Belgische The
Clash in 1982. Het duurt niet lang voor Torhout-Werchter tekent
voor wat een van de meest belangrijke rockbands in de Belgische
geschiedenis zou worden. Vooral vanaf 1988 zorgt de injectie van
nieuwe gitarist Willy Willy voor een eenzaam hoog niveau. Het is
ironisch dat het afscheid van diezelfde Willy Willy zes jaar later
ook de zwanenzang van de band inluidt, want in 1995 vinden Guy
Swinnen en co het genoeg geweest. De typische sound van The Scabs
sloeg al een tijdje niet meer aan en het succes van dEUS maakt er
het Belgische rockklimaat voor hen niet makkelijker op. Van elf
langspeelplaten is ‘Royalty In Exile’ de meest gelauwerde. Het is
vooral uit nostalgie dat we de plaat af en toe eens draaien naar
die periode die Fixkes onlangs vrij passend omschreef, toen we The
Scabs nog als The Skeps schreven.
Is ‘Royalty In Exile’ een tijdloos album? Als je de definitie
hanteert dat ’tijdloos’ en ‘gedateerd’ niet samengaan, dan moeten
we deze vraag negatief beantwoorden en de plaat een generatieschijf
noemen. Zo zijn de achtergrondzangeressen van toen in dit genre
gelukkig uit de mode geraakt, vind je een gedeelte van hun
gitaarstijl vandaag nagenoeg niet terug en komen rockbands best
niet meer af met lyrics als “I need you / Baby it’s so
true”.
Uiteraard plaatsen we ‘Royalty in Exile’ in zijn context en
genieten we graag na van de betere momenten. Zo begint de plaat
sterk met ‘Crime Wave’, over een femme fatale die door haar
uiterlijk alleen al de hele samenleving op stelten zet. “The
way you move your hips must be against the law” is toch wel
een geinig lijntje. Het nummer bevat een heerlijke vitaliteit die
zich in de rest van het album doorzet. Swinnen meent echt wat hij
zingt wanneer hij huiselijke wanpraktijken aanklaagt in ‘You Don’t
Need A Woman’, nog zo’n pareltje waarin backing vocals in
tegenstelling tot ‘I Need You’ vandaag ook nog toegevoegde waarde
hebben.
Sinds 2001 staat ‘Hard Times’ onafgebroken in de Tijdloze van
Studio Brussel en dat is meer dan terecht. De ballad is nationaal
erfgoed geworden, staat vandaag nog zo recht als een zoutpilaar en
is catchy as hell. Die andere straffe ballad, ditmaal op piano,
heet ‘Barkeep’ en sluit de originele release af. De zachte
mondharmonica van Patrick Riguelle voegt extra warmte toe aan het
trage pianospel van Jan Hautekiet. Deze special edition gaat nog
een station verder met ‘Motorcycle Boy’. In tegenstelling tot wat
gevreesd werd, is het geen nietszeggend overschotje. Neen,
‘Motorcycle Boy’ is de rock-‘n-roll waarover Swinnen in ‘Barkeep’
zingt en brengt ons een erg frisse The Scabs in AC/DC-stijl. Het
nummer gaat in een rechte lijn vooruit, bevat een snedige tekst met
het intertekstuele “Hey ho / let’s go” erin verwerkt en
behoort zeker tot de betere helft van deze ‘Royalty In
Exile’.
Rest nog de vraag: is deze special edition uw geld waard? Antwoord
voor diegenen die het origineel al in hun cd-rek staan hebben: als
jullie de extra dvd met clips, livebeelden en documentaire samen
met het puike ‘Motorcycle Boy’ als voldoende reden achten. Antwoord
voor de rest: absoluut! De plaat bulkt van de straffe songs en
geeft een prima beeld van het heersende rockklimaat eind de jaren
tachtig, begin de jaren negentig. In België welteverstaan, want
daarbuiten hebben The Scabs nooit naam gemaakt. Een stukje
geschiedenis ligt nu in de winkel en staat misschien wel volgende
zomer op enkele festivalpodia. Misschien.
