The Banshees Of Inisherin

Regisseur Martin McDonagh is vooral bekend omdat hij in 2008 het over het paard getilde In Bruges (ook al met Colin Farrell) draaide, dat in de Verenigde Staten uitgroeide tot een soort cultfilm. Hij kende bijna tien jaar later controversieel Oscarsucces met het raciaal beladen Three Billboards Outside Ebbing, Missouri en keert nu terug met The Banshees Of Inisherin, een tragikomedie die zich situeert in het rurale Ierland.

Dat rurale Ierland ligt meer precies op het kleine eiland Inisherin voor de Ierse kust, waar Pádraic Súilleabháin (Colin Farrell) en Colm Doherty (Brendan Gleeson) al hun hele leven slijten. Wanneer Pádraic bij de start van de film naar goede gewoonte op het raam van Colm tikt om hem uit te nodigen voor een dagelijkse wandeling naar de lokale pub weigert die de deur te openen en zijn vriend te vergezellen.

Die gebeurtenis veroorzaakt heel wat consternatie in de kleine gemeenschap aangezien beide mannen onafscheidelijk zijn. Onder de wat bizarre en soms absurde vete die na dit voorval tussen beiden groeit, lijkt vooral een reactie verborgen te liggen van McDonagh op de kritiek die Three Billboards Outside Ebbing, Missouri te verwerken kreeg. Die prent kreeg het verwijt dat het verhaal iets te veel begrip had voor een ronduit racistisch personage en met The Banshees Of Inisherin lijkt de cineast een andere kant van de medaille te verkennen. Dit relaas over een kleine geïsoleerde gemeenschap toont immers de gevaren van vasthouden aan ideeën en concepten die buiten hun context enkel kunnen leiden tot verstarring en onverdraagzaamheid.

Het lijkt wat al te gul dat de jury op het filmfestival van Venetië zo sterk viel voor die insteek (het door McDonagh geschreven scenario won er de Gouden Osella voor beste script), want uiteindelijk is de onderliggende laag behoorlijk evident en doorzichtig. Veel erger is het feit dat McDonaghs concepten niet echt versterkt worden door de vormgeving. Net als voor zijn twee vorige worpen werkt de regisseur samen met fotografieleider Ben Davis en dat doet de prent echt geen goed. Davis stond recentelijk achter de camera’s voor onder andere Captain America en Eternals, en dat dat géén goede cinematografische referenties zijn, valt eraan te zien. Je moet het immers maar doen om van een film die zich afspeelt aan de Ierse kusten een dergelijk lelijk uitziend project te maken. In plaats van ofwel te gaan voor verisimilitude en voluit gebruik te maken van het aanwezige licht, ofwel voor een radicaal anti-naturalistische aanpak die de bewerkingsmogelijkheden van de digitale drager optimaal inzet, kiest Davis voor een soort postkaartesthetiek die werkelijk nergens op lijkt.

Gelukkig voor de film zijn er de acteurs die de meubels tenminste een beetje weten te redden. Colin Farrell is altijd een wat onderschat vertolker geweest en dat weet hij hier nog maar eens te bewijzen met een bepaald tegendraads personage. Daarnaast zet Brendan Gleeson als zijn antagonist (maar ook Kerry Condon en Barry Keoghan in kleinere rollen) mooi werk neer – zowat het enige element dat The Banshees Of Inisherin overeind houdt.

6
Regie:
Martin McDonagh
Duur:
114
2022
Usa, Uk, Ierland

verwant

Bird

Andrea Arnold wordt algemeen beschouwd als een van de...

Saltburn

De eindejaarslijstjes zijn nog maar net afgewerkt of daar...

Film Top 10 voor 2023: Brecht Capiau

De enola-filmrecensenten lichten de komende dagen elk hun tien...

Film Top 10 voor 2023: Philippe Vermeer

De enola-filmrecensenten lichten de komende dagen elk hun tien...

Film Top 10 voor 2023: Evelien Van Houdt

De enola-filmrecensenten lichten de komende dagen elk hun tien...

aanraders

The Brutalist

In 2015 nam acteur Brady Corbet in de regiestoel...

Maria

Een biografische prent over het leven van Maria Callas...

Des Teufels Bad

De Oostenrijkse filmmakers Veronika Franz en Severin Fiala hebben...

A Real Pain

Enkele jaren na zijn debuutfilm When You Finish Saving...

Rabia

Cineaste Mareike Engelhardt heeft eigenlijk een achtergrond in dans...

recent

Jasmine.4.t :: You Are The Morning

Jasmine Cruickshank had hoogstwaarschijnlijk een boek kunnen schrijven over...

When we see Us :: BOZAR, Brussel

In BOZAR zijn honderdvijftig kunstwerken van pan-Afrikaanse kunstenaars neergestreken....

Douglas Firs

12 februari 2025Het Depot, Leuven

Met je ogen dicht waan je je bij de...

Captain America: Brave New World

Na de vette jaren van de Avengers-cyclus, volgden voor...

Frank Westerman :: Zeven dieren bijten terug

Tot in den treure is de achterflap al verketterd...
Vorig artikel
Volgend artikel

2 REACTIES

  1. Normaliter lees ik graag de recensies van Enola. Maar dit vind ik toch wel een hele vreemde. Een niet onderbouwde sneer naar In Bruges, maar mij wordt ook niet echt duidelijk wat er nou mis is aan deze film, of eigenlijk: dat deze film helemaal mis is. De recensie gaat over veel, maar weinig over de film. Jammer.

  2. Ik schaar mij compleet achter het commentaar van Peter. Wat een absurde en ongefundeerde flut-‘recensie’. En dan ook nog eens elitair en pretentieus gewauwel over ‘verisimilitude’ en een ‘anti-naturalistische aanpak’ uit je pen durven persen zonder aan het klootjesvolk (hiero!) uit te leggen wat je daar in hemelsnaam mee bedoelt.

    Na het onnavolgbare anti-betoog dat eerder op dit ooit zo mooie platform over de Deense film Riders of Justice verscheen, is hier een nieuw dieptepunt bereikt. David jongen, wat is ervoor nodig om Dennis van Dessel [toprecensent die hier ooit schreef, red.] weer achter de knoppen te krijgen?

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in