Parquet Courts :: Human Performance

82840641

Parquet Courts kondigde zichzelf enkele jaren terug aan als “The Fall meets Neil Young”, en de New Yorkse band (“drie vierde Texaan en drie vierde Vissen”) wist dat al aardig uit te leggen aan de hand van de albums American Specialties (2011), Light Up Gold (2012) en Sunbathing Animal (2014). Benieuwd hoe dat anno 2016 nog klinkt? Dat treft: de Amerikanen hebben nu Human Performance uit.

Strikt genomen vergaten we in onze opsomming Content Nausea, maar dat album kwam in 2014 uitonder de naam Parkay Quarts, zonder bassist Sean Yeaton en drummer Max Savage. De afwezigheid van hun ritmesectie maakte niets uit voor overige leden Andrew Savage (zang, gitaar, toetsen) en Austin Brown (gitaar, zang). De creatieve tandem bleef lustig verder tappen uit hetzelfde vaatje: dat van licht gestoorde post-punk met een vage schijn van folk, psych en nog wat invloeden, behendig gejat uit zowat de hele naoorlogse muziekgeschiedenis. Ook deze Human Performance draagt die kenmerken, maar zeggen dat we enkel meer van hetzelfde krijgen, doet de plaat serieus oneer aan.

Want — en laat deze zin de enige zijn die gelezen raakt — Human Performance is goéd. Lead single “Berlin Got Blurry” blijft, als de nieuwigheid van de westernachtige refreinriff is weggeëbt, een klepper van een song: tijdloos en universeel zoals weinig nummers gegund is. En titeltrack “Human Performance” hengelt naar de prijs van beste lied over verloren liefde dat we in lange tijden te horen kregen. De verdoken gevoeligheid — spijt, verdriet, eenzaamheid troef — verrast keer op keer. Bij wijze van voorbeeld een tekstflard aanhalen is onbegonnen werk in een song waarin elk woord van begin tot einde de juiste snaar raakt.

De langspeler heeft ook geen noemenswaardige vullers of overbodigheden — integendeel: Parquet Courts geeft elke song zo’n draai dat alles heerlijk alle kanten op vliegt. Zo brengen ze ons bijvoorbeeld zonder te verpinken van het lome “Keep It Even” naar het “Two Dead Cops”, meteen de stevigste compositie (gebaseerd op de wraakmoord op twee New Yorkse agenten). Da’s verre van de enige keer dat we alle hoeken van de kamer te zien krijgen. Zo is de ongemakkelijke ode aan grootstedelijke kluizenarij “Captive Of The Sun” meer gesproken (of geroepen) dan gezongen en dat resulteert in een heerlijk onbehagen. Zelfs het experimentelere buitenbeetje “I Was Just Here” — met z’n monotone, verveelde nervositeit en bijna (bijna) stompzinnige teksten (“You look so nice/Chinese fried rice”) — werkt.

“Hum it perfectly Mancunian”, valt er te lezen op de cover. Vette knipoog naar grote voorbeeld The Fall? Naast flarden van die legende horen we ook stukken die ontsnapt lijken uit de kelder in het brein van Stephen Malkmus (“Steady On My Mind”, “Keep It Even”), maar om nu te gaan verkondigen dat de nieuwe The Fall of Pavement is opgestaan … Zit iemand op die laatste nog wel op te wachten? Nee, Human Performance tilt Parquet Courts naar een ander niveau, voorbij dat van the new black. Naar een heel eigen wereld, kortom: zo een waarin toekomstige groepen elkaar zullen verdringen om de titel van “de nieuwe Parquet Courts” te kunnen versieren.

Die idolatrie is bij deze verdiend: met Human Performance verheft Parquet Courts vakkundige nonchalance en nerveuze luiheid tot een kunst. Dat is meer dan een menselijke vertoning. Straffe band, straffer album. Tot in de eindejaarslijsten, mannen!

9
Konkurrent
Rough Trade

verwant

Parquet Courts :: Sympathy For Life

Parquet Courts is vorig jaar tien geworden, en wou...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

Adrian Crowley :: Measure of Joy

Adrian Crowley kan je moeilijk lui of gemakzuchtig noemen:...

recent

Gabriel Rios

14 februari 2025Het Depot, Leuven

Met Playa Negra trakteerde Gabriel Rios ons in de...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Milan Hulsing :: Voetsporen. 5 verhalen van Karel Čapek

Milan Hulsings nieuwste strip is een bewerking van vijf...

Father John Misty :: Heart-Shaped Box

Hopelijk is het u ontgaan, maar vandaag is het...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in