Parquet Courts :: Sympathy For Life

Parquet Courts is vorig jaar tien geworden, en wou dat vieren met zijn meest ambitieuze project ooit. Sympathy For Life, die zevende langspeler, had dus halverwege 2020 al op de markt moeten komen, maar die plannen gingen de koelkast in, want ja. Maar uitstel is nog altijd geen afstel.

Plak er geen datum op, maar dat verjaardagsfeest kómt er. Da’s maar een van de talrijke manieren waarop die albumtitel Sympathy For Life te interpreteren valt. Parquet Courts is het leven genegen, en wil dat vieren. Wie lead single “Walking At A Downtown Pace” voor het eerst een paar maanden terug hoorde, wist onmiddellijk al zoveel: geen vieren zonder dansen. Human Performance was nog voor het hart bestemd, en Wide Awake ging vol branie voor het hoofd, maar met Sympathy For Life mikt Parquet Courts via experimentele technieken en eclectische invloeden – Talking Heads, Primal Scream, Can – op de heupen.

Dat experimentele aspect valt hard op: met Sympathy For Life waagt Parquet Courts zich verder dan ooit uit zijn vertrouwde hoek. Zo biedt het album niet onmiddellijk de houvast die eerder wel aanwezig was. Goed, “Walking At A Downtime Pace” (“Wide Awake” maar dan nog hondsdoller: Andrew Savage grijpt de luisteraar bij de kraag een schreeuwt een handvol minuten “lééf, godverdomme!” in het gezicht) is met Sean Yeatons onnavolgbare baslijn en Savages gierende gitaarwerk als een loeiende sirene nog een spannende streep muziek die we nu toch wel vintage Parquet Courts mogen noemen. Dikke pluim voor Yeaton hier, en bij uitbreiding voor zijn werk op het hele album trouwens. Wederom.

Meer dan gewoon sympathie is de openingstrack lust for life: Savage heeft hier zijn haat-liefderelatie met New York City bij het nekvel. Dat hij het heeft over “return the smile of an unmasked friend” en er luidop naar hunkert om zich te laten verzwelgen in een liederlijk feestende massa, is quasi-profetisch toeval: de song bestond maanden voor enig mask mandate mondiaal ging. Er zijn vreemd genoeg wel meer van die pseudoprofetische anachronismen. Zie ook afsluiter “Pulcinella”: de gemaskerde clown uit de commedia dell’arte traditie heeft in wezen weinig te zoeken op het album, maar nu lijkt hij wel een onbewuste zinspeling op onze mondmaskermaatschappij.

Met “Black Widow Spider” en vooral “Homo Sapien” heeft de plaat ook wel plaats voor schijnbaar minder cerebrale anthems, maar bij Parquet Courts bedriegt die schijn zoals altijd. Sympathy For Life klinkt veeleer experimenteel, vol vakkundig om zeep gemixte jams, en gedurfde effecten alom. “Swapping parts and roles is not acting, but rather emancipation from expectation”, zwoer Savage nog op “Total Football” uit de vorige plaat, en wel: Austin Browns relatieve onzichtbaarheid deze keer is de daad bij het woord.

PC’s tweede zanger-gitarist vervult op Sympathy For Life veelal de rol van preproducer: hij mixte de instrumenten van de Savages en Yeaton live door elkaar met een dubstation dat hij samen met producer Rodaidh McDonald in elkaar knutselde. Dat mondt uit in complexe, bevreemdende ervaringen als “Marathon Of Anger”. Thematisch – Black Lives Matter – leunt de song nauw aan bij Wide Awake, maar hij blijft ver klinken van wat PC in zijn kern is. En dan is er nog een aantal songs dat dan weer een traditionelere productie meekreeg. “Pulcinella”, met de hand van John Parish, is ongetwijfeld het mooiste voorbeeld.

De avontuurlijke mix van stijlen op Sympathy For Life zorgt voor een spanningsveld tussen bijna elk nummer, en zo is het geheel eerder moeilijk bij te houden. Noem het gerust een experiment tot op de grens. Een derde 9 op rij is dit niet, maar goed: nu weet Parquet Courts ook waar dat spanningsveld te, euh, spannend wordt.

8

verwant

Parquet Courts

14 augustus 2022Hear, Hear, Hasselt

End Of The Road 2019 :: Geen Brexit wegens Porsche Majeure

Het beste festival van Engeland. Het Walhalla van Enola's...

Parquet Courts :: 15 november 2018, Botanique

Zo’n half jaar geleden haalde Parquet Courts met Wide...

Parquet Courts :: Wide Awake!

Bitter weinig groepen slagen erin hun eigen uitstekende vorige...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

Talk Show :: Effigy

Het leven is een club waar al eens klappen...

Whispering Sons :: The Great Calm

Wat het Belgisch leger steeds meer nalaat, weten de...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in