Wat doe je als 79-jarige muzikant die — jaren na de podia vaarwel te hebben gezegd — net een drie jaar durende wereldtournee achter de kiezen heeft om het geld dat je manager verduisterd had terug te verdienen? Simpel: je brengt een nieuw studioalbum (Old Ideas) uit en trekt opnieuw de wereld rond. Een van die optredens, Dublin, wordt nu integraal op cd uitgebracht.
Nog een nieuw livealbum van Leonard Cohen, zat daar eigenlijk iemand op te wachten? Sinds zijn terugkeer op de podia in 2008 bracht hij immers al de volgende liveplaten uit: Live In London (een optreden in de Londense O2 Arena uit juli 2008), Songs From The Road (een collectie van wat minder courant gespeelde songs uit verscheidene optredens in 2008 en 2009) en Live At The Isle Of Wight (een concertregistratie uit 1970). Op de koop toe staan er van de 29 liedjes op Live In Dublin maar zes niet op de twee albums die zijn comeback-tour documenteerden. Als je dan weet dat de tourband grotendeels gelijk is gebleven en dat Cohen er de man niet naar is om zijn songs drastisch andere arrangementen mee te geven ben je geneigd om een positief antwoord te moeten geven op bovenstaande vraag.
Maar toch, maar toch. Wie een concert van Leonard Cohen heeft bijgewoond, en voor de Old Ideas-tour passeerde hij zo maar even zeven keer in België, weet dat een optreden van Cohen niet zomaar een optreden is. Op zijn eigen innemende en stijlvolle manier weet hij het publiek een welhaast mystieke ervaring te bezorgen zoals alleen de allergrootsten dat kunnen. Waar hij sinds de jaren ‘80 op zijn studioplaten een jammerlijke voorliefde lijkt te koesteren voor een goedkoop klinkende synth-begeleiding, wordt hij op zijn optredens steevast vergezeld van een reeks topmuzikanten, die zijn liedjes een organischer gevoel geven. Weg plastiek, welkom warmte. Net zoals Live In London werd ook dit album opgenomen in zo’n mastodontische O2-arena. Weer een zielloze locatie denk je dan, maar Cohen weet als geen ander zo’n bunker om te toveren in een sfeervolle zaal.
De stem van Leonard Cohen, 79 lentes jong op het moment van de opname, klinkt nog wat dieper dan gewoonlijk en bij het zingen blijft hij – voor zover mogelijk – binnen een nog beperktere range dan voorheen. Buiten vier liedjes uit Old Ideas, waarvan er dan nog drie broederlijk na elkaar gespeeld worden in het eerste deel, puurt hij vooral uit zijn bekendere werk. Het enige wat je kan zeggen is dat de keuze misschien niet erg avontuurlijk is (wat hadden we graag eens “The Master Song” Of “Dress Rehearsal Rag” live gehoord), maar dat is detailkritiek. Wat je krijgt is voornamelijk een selectie van zijn grootste klassiekers. De latere platen (die na The Future uit 1992) zijn wat minder vertegenwoordigd. Hoogtepunten? “The Partisan” blijft een song die je bij je nekvel grijpt, “Take This Waltz” krijgt hier een sterke versie mee. Of “So Long, Marianne”. Of “Chelsea Hotel #2”. Maar eigenlijk zouden we zo goed als elke song hier kunnen opnoemen.
Alhoewel de songs van Leonard Cohen, laten we eerlijk zijn, soms nogal een beetje gelijkend zijn weet hij toch probleemloos de volle drie uur te boeien. Soms zorgt hij dan ook voor wat afwisseling, al blijven het accenten die hij legt en geen radicale bewerkingen: een Spaanse gitaar in “Bird On A Wire” of een viool in “Dance Me To The End Of Love”. Overigens zelden een dankbaarder artiest als Leonard Cohen geweten. Meerdere keren stelt hij zijn muzikanten voor en zowel Sharon Robinson (“Alexandra Leaving”) als de zussen Webb – correctie: the sublime Webb Sisters – (“If It Be Your Will”) mogen elk gedurende een song de lead vocals voor hun rekening nemen. En dat hij zichzelf niet al te serieus neemt: “For the crumbs of compassion that you offer to the elderly I am grateful” klinkt het relativerend in “Tower Of Song”.
Gezien de grote overeenkomsten in liedjes met Live In London, is voor de gemiddelde fan waarschijnlijk een van beide platen voldoende. Maar voor wie niet genoeg kan krijgen van the man with the golden voice is Live In Dublin een absolute aanrader, want ook op zijn — al dan niet voorlopig — laatste tour was Cohen nog steeds in topvorm.
