Na een resem straffe EP’s en een aantal gesmaakte optredens op Belgische bodem heeft het Britse trio Daughter eindelijk een full album klaar. If You Leave is thematisch gitzwart geworden en heeft veel in huis voor wie zich aangetrokken voelt tot enkele kilo’s melancholie.
De ingrediënten van Daughter zijn eigenlijk al geruime tijd bekend: centraal staat de zachte stem van de Londense Elena Tonra die haar donkere folksongs pimpt met een extra gitarist en een percussionist. De arrangementen zijn beperkt, de groeven diep. Gesterkt door een steeds groeiende aanhang is het geluid nu ook vaak wat meer gepolijst, iets wat jammer genoeg soms wringt. Zo had oude bekende “Youth”, sowieso een van de topnummers op deze plaat, meer kracht in een soberder jasje zoals op The Wild Youth EP.
Enkele songs zijn bovendien opvallend radiovriendelijk. Opener “Winter” bijvoorbeeld, heeft potentieel op overleven in de Afrekening en valt onmiddellijk op met zijn cleane sound, die in schril contrast staat met het lo-figeluid van de EP’s. “Youth” pakt uit met catchy gitaarakkoorden en heeft ambitie om de stem van een generatie te zijn, al zal slechts een klein deel ervan zich erin herkennen. De grootste gooi richting bekendheid is echter “Human”, niet toevallig de nieuwe single. Het is snel, opwindend en poppy. Het had met zijn groot meezingkarakter op de nieuwe Ben Howard kunnen staan en is daarom de grootste vreemde eend in de bijt op “If You Leave”. Dat het ook een van de betere songs is, bewijst dat er voor deze band ook leven is buiten zijn gekende formules.
Thematisch is het vooral miserie dat de klok slaat: “Morgen zijn we allemaal dood” (“Tomorrow”), “maar ik zal rust vinden in die dood” (“Smother”), tot “het verkilde leven dat ik moet leiden, nu we niet meer samen zijn” (“Winter”) of “deze hele generatie is eigenlijk naar de kloten” (“Youth”). Zware kost is dit zeker, al laat het album je niet als een verweesde kamerplant achter. Muzikaal is de melancholie beslist aanwezig, zoals in de postrockachtige landschappen die Igor Haefeli uit zijn gitaar tovert. Het ritme, de arrangementen en het timbre doen het muzikale soms contrasteren met wat Tonra zingt, en dit kan je als rijk beschouwen, maar ook als een gebrek aan durf en consistentie. Wat ons betreft, is het eerder het tweede.
Gelukkig heeft Tonra al bewezen dat ze een sterke songwriter is, wat ook blijkt op deze plaat. Singles “Still” en “Smother” zijn zachte pareltjes, “Human” is knap aanstekelijk en “Youth” ligt melodisch erg goed in het oor. Aan de andere kant van het spectrum heb je jammer genoeg songs als “Touch”, dat helemaal overbodig is, en “Shallows”, dat er met bijna zeven minuten niet in slaagt om die allemaal te rechtvaardigen. Songs als deze maken het volledige album bovendien te repetitief.
If You Leave is beslist geen foutloos debuut, maar is wel een plaat waarmee Daughter in staat moet zijn een plek te veroveren bij een groter publiek. Wanneer je de sterkste songs overhoudt en die combineert met de betere van de voorgaande EP’s, heb je een werelddebuut. Nu is het een aangename folkpopplaat geworden, die vooral vriendelijk is op donkere avonden.
Daughter staat net als vorig jaar op Pukkelpop, op vrijdag 16 augustus.