Niemand lijkt Matt Pike als de king of the riff van zijn troon te kunnen stoten. Ook vijfde langspeler Snakes For The Divine is meteen een schot in de roos.
Na de split van stonerlegende Sleep in 1998 begon de boomlange gitarist een tweede leven bij High On Fire. Terwijl ex-collega’s Chris Hakius en Al Cisneros met tergend trage en hypnotiserende drones de minimalistische weg insloegen, ging het er bij Pike’s High On Fire energieker en opzwepender aan toe. Van stonermonster Surrounded By Thieves tot klassieker-in-wording Death Is This Communion: elk album van High On Fire sloeg in als een bom in metalland. Elke schijf voldeed aan de torenhoge verwachtingen en bewees telkens opnieuw dat Pike ook creatief gezien evolueerde.
Na de bulderende stonerthrash op Surrounded By Thieves leek het tijd voor een hoogstaande mix van heavy en stoner metal op de machtige derde Blessed Black Wings. Alsof dat nog niet genoeg was werd met vierde worp Death Is This Communion uit 2007 nóg hoger gemikt. De razendsnelle speed, waarachter lompe stoner metal verscholen zat, maakte duidelijk dat dé eenentwintigste-eeuwse versie van Motörhead geboren was. Het album prijkte in vele jaarlijstjes helemaal bovenaan en resulteerde in succesvolle tournees doorheen de VS en Europa. De uitwerking van de reünieplannen van Sleep vormden blijkbaar geen hindernis voor een vijfde langspeler.
Het openende titelnummer kiepert de werktafel van uw dienaar meteen ondersteboven. "Snakes For The Divine" klinkt als een abnormaal snelle stoomlocomotief. Pike’s brandende stem en vurige riffs doen de temperatuur in de stoomketel tot onmenselijke temperaturen stijgen, het pompende drumwerk van Des Kensel is de geweldige aandrijving en Jeff Matz voegt met zijn stomende bas de nodige brokken energie toe. Pike en zijn werkmakkers zijn een uiterst efficiënt trio en maken er meteen een ruige en rokerige boel van. Dichte rook stijgt op voor onze ogen, de stoomtrein is met een rotvaart vertrokken.
Op "Frost Hammer" is de stoner van weleer meteen ver weg. Mike keert met zijn riff- en solowerk resoluut terug naar de Bay Area van midden jaren tachtig maar combineert deze nostalgietrip met een sludgy samenzang die meteen associaties met de dikke vrienden van Mastodon oproept. Elk thrashy nummer op Snakes For The Divine krijgt zo zijn bijzonderheden mee. Dat lijkt ons een verstandige keuze aangezien de stonerriffs drastisch ingekort werden ten voordele van ruwe speed metal. In een nummer als "Snakes For The Divine" vormen de slopende stonerstukken evenwel de perfecte overgangen. Bovendien neigen Pike’s stemmen niet langer constant naar Motörheads Lemmy of Down’s Phil Anselmo zoals op de vorige albums. De schuurpapieren punkstem, met de scherpste kantjes eraf, bezorgt Pike een eigen stemgeluid. De High On Fire-fan is weer getuige van een nieuwe stap in de muzikale evolutie van zijn/haar favoriete band.
"Ghost Neck" wordt wederom aangedreven door Kensel’s basdrums en klinkt bovenal scherper, brutaler en donkerder dan Motörhead. In zweterige clubs zal dit nummer ongetwijfeld een mayhem van jewelste opleveren. De sound is as badass as Motörheads "Overkill" en heeft de woeste kracht van Slayer én de volumineuze sound van Sleep. "Bastard Samurai" daarentegen start als een typisch stonersong maar in de downtempostukken zit epische sludge verstopt. We horen Pike in de rol van mysterieuze verteller die ons volledig onderdompelt in een mythologische mystiek. "How Dark We Pray", dat aanvangt met catchy solowerk, gaat dezelfde toer op, tot een gebalde en snelle Mastodon in het powertrio naar boven komt.
Intussen is de luisteraar wel gepantserd tegen Kensel’s ratelende basdrums en Pike’s gebetonneerde riffs. Maar dat maakt nummers als "Fire Blood And Plague" en "Holy Flames Of The Firespitter" er niet minder geniaal op. Een stormende geluidsbrij van sludge- en crusty metal (vooral in het laatste nummer) worden vermengd met de beste heavy metalclichés. Moegetergd, bezweet en potzwart bereiken we het eindstation.
Op Snakes For The Divine lijkt in Pike en co nog meer Slayer dan Black Sabbath schuil te zitten. Het album zet een logische evolutie verder, niettemin zullen enkele heavy metalgerichte nummers gemengde gevoelens oproepen bij de "doemdenkers". Wij zien het vooral positief. Ben je een typische stoner of heb je nood aan wat speed? Maak u dan vooral geen zorgen, Snakes For The Divine is een album naar ieders maat en smaak.
