Wie hoopte dat dit- nu al! – de derde langspeler van Vashti Bunyan is, moet nog even op de kin kloppen. In afwachting van de volgend jaar te verschijnen opvolger van Lookaftering, is er nu echter al een uitermate fraaie collectie singles, b-kantjes en demo's.
Verhuizen is, naast een logistieke nachtmerrie, vaak een interessante duik in het eigen verleden. Je blijkt geen aardrijkskundeprimus geweest te zijn, foto’s en brieven getuigen van een ooit wild kloppend hart en sommige vakanties waren niet zo ellendig als lang gedacht werd. Het opleggen van Some Things Just Stick In Your Mind heeft precies hetzelfde effect als zo'n verwonderd nostalgische trip op zolder.
Vashti Bunyan werd in de eerste helft van de jaren zestig ontdekt door Andrew Loog Oldham, manager van The Rolling Stones. Op dat moment was Bunyan nog een tiener die er van droomde de vrouwelijke Bob Dylan te worden. Oldham laat haar, tien jaar voor het op Metamorphosis terechtkomt, een nummer van Keith Richards en Mick Jagger opnemen als single: "Some Things Just Stick In Your Mind". Op de keerzijde van het stuk vinyl kwam "I Want To Be Alone", een van haar eigen nummers.
Beide nummers zijn van een heerlijke schoonheid, maar toch deed de single weinig of niets en zou het nog vijf jaar duren voor Bunyan met Just Another Diamond Day in 1970 haar eerste langspeler uitbracht. Hoewel ook die plaat duizelingwekkend goed was, werd hij – ondanks laaiende perskritieken – niet of nauwelijks opgemerkt. Bunyan trok zich terug uit de muziekwereld en dat was dat. Tot de plaat, die ondertussen in alle stilte een cultstatus opgebouwd had, in 2000 opnieuw uitgebracht werd. Een jaar later kreeg Bunyan een lief briefje van een zekere Devendra Banhart, met de vraag of hij met muziek moest verdergaan of niet. En dan komt alles in een stroomversnelling. Een nieuwe generatie folkies staat op en beschouwt Vashti Bunyan als haar meter en met behulp van onder meer Banhart en Joanna Newson maakt Bunyan in 2005 een terugkeer met haar tweede plaat Lookaftering.
De boutade dat kwaliteit altijd komt bovendrijven, gaat niet altijd op: voor elke Bunyan die opnieuw opgepikt wordt, is er ergens wel een Jill Read wiens talent verloren gegaan is in de anonimiteit. Maar dat het soms gebeurt, is wonderbaarlijk. En een geschenk uit de hemel, want daardoor is eindelijk iemand op het idee gekomen al Bunyans singles uit te brengen in het fraai vormgegeven Some Things Just Stick In Your Mind.
Vanaf de eerste noot zit je in een andere wereld. Noem het universum Nostalgie, planeet Kleinschalig Geluk, het maakt niet uit: dit is een plaat om te koesteren. Sixtiespop klonk nog nooit zo puur als in het heerlijke "Coldest Night Of The Year" en ook de folkkant van de toenmalige jongedame komt naar boven op deze over de hele lijn hoogstaande plaat: "I'd Like To Walk Around In Your Mind" en "Girl's Song In Winter" klinken zo puur en broos dat je bijna niet durft te ademen tijdens het luisteren.
Dat effect heeft ook de tweede cd van deze dubbelaar. Daarop staan de opnames die Bunyan in haar eentje gemaakt had voor ze met Oldham in contact kwam. Jarenlang hadden ze stof liggen vergaren op de zolder van Bunyans broer, tot ze recent teruggevonden werden toen Bunyan op zoek was naar mastertapes van haar singles. De engelenstem waarmee nummers als "Go Before The Dawn" en "Find My Heart Again" hier vertolkt worden, doet je op het puntje van je stoel zitten en doet afvragen hoe ver het eigenlijk staat met de uitvinding van een machine om terug in de tijd te reizen. Naar het Londen van 1964 bijvoorbeeld.
