De nacht. Een schuiloord om te ontkomen aan de oppervlakkigheid van elke dag, een moment waarop schoonheid diepgang krijgt. De nacht houdt de mens een spiegel voor, weekt dingen los die in het daglicht onder de oppervlakte woelen, vaak onbewust. Een eeuwig kabbelende en vaak onrustig borrelende inspiratiebron, zo vaak gevreesd en gevierd, vereerd en bezongen.
Henny Vrienten hangt er een ambitieus en creatief project aan op. Hij nodigde enkele vrienden uit om wat schetsen van een nummer, geïnspireerd op de nacht, uit te tekenen, mee te brengen naar de studio en dat samen uit te werken. Achteraf zette Vrienten die nummers naar zijn hand, en Nits-zanger Henk Hofstede zette ze op beeld op een bijgevoegde dvd. Op Nacht mogen zo onder anderen Thé Lau, Tom Barman en Frank Boeijen één van hun onbetwijfelde muzen bezingen.
Het gevaar van een onsamenhangend zootje goeie ideeën loert om de hoek, maar dat wordt al zeker door één idee gecounterd. Alle songs zijn opgenomen op het tempo van de hartslag van iemand die slaapt, zo’n zeventig beats per minuut. Het gevaar dat daar dan weer uit volgt, eentonigheid, wordt eveneens meesterlijk gecounterd. De nacht kan in vele gedaantes en ritmes gezien en ervaren worden: dreigend, rusteloos, geruststellend, onthaastend, helend, vrolijk makend. Die gevoelens komen haast allemaal terug. Nacht is niet zomaar een trip die beelden in geluid wil vatten, maar bestaat uit volwaardige songs die door hetzelfde maanlicht beschenen worden en voor de rest los van elkaar staan.
Opener "De Maan van Antwerpen" is meteen de beste song van de plaat, waarin Boeijen bewijst dat hij in een ongekende bloedvorm verkeert. Het gedicht dat hij oorspronkelijk geschreven had, is gereduceerd tot de gemompelde tekstregel "Dan denk ik weer aan de maan van Antwerpen", de fantastische muziek (door de nacht dwalend gefluit, een soort ’best of’ van verschillende nachtelijk-sfeerscheppende soundscapes, prachtige strijkers aan het einde) doet de rest. Had Barman met Magnus indertijd de perfecte zomersoundtrack van Antwerpen met "Summer’s Here", dan capteert deze song de Antwerpse nachtvibe ultiem: dit nummer alleen al rechtvaardigt de aanschaf van Nacht.
Vervolgens mompelt Thé Lau bijna onverstaanbaar over een "Nachtvriend" in een gelijkaardige en heerlijk mooie song. Of: hoe de nacht de eenzaamheid nog zwaarder doet wegen. Boudewijn De Groot rondt de heilige drievuldigheid aan het begin af met "Het Jagen Voorbij", de laatste tekst van zijn betreurde hofleverancier Lennaert Nijgh. Van hetzelfde fantastische niveau is een song later "De Doorgedachte", geschreven en meegezongen door Tom Barman. Een flinke schep weemoed zonder druilerig te zijn, en wederom luidt de vaststelling (na onder andere het duet "Ik Ben Aanwezig" op de gelijknamige Gorki-plaat) dat Barman in het Nederlands ook mooie dingen te vertellen heeft. "Nachtvuur", van en met DEF P van Osdorp Posse, en het mooi voortkabbelende "Nocturnal Animals" met Solex zijn aangename verrassingen. Henk Hofstede roept in "Nachtzwemmen" dan weer de mysterieuze kantjes van de nacht op.
De dvd bevat studio-opnames en beelden van steden en wegen die baden in de kleuren van de nacht. Ze scheppen deels de sfeer van de verschillende songs, maar dat moet de luisteraar vooral zelf maar doen. Nacht is zeker geen ultiem eerbetoon aan, laat staan dé soundtrack bij de nacht geworden. Dat was ook niet de bedoeling. Maar voor de nachtvrienden onder u is het ongetwijfeld een mooie metgezel.