Beeld je in dat je in een staat van halfbewustzijn een surreële droom hebt waarbij in de verte iets weerklinkt dat je vaagweg doet denken aan gitaren. Zó klinkt Trickboxes On The Pony Line. Een erg vage omschrijving? Dan hebt u de muziek van Sin Ropas nog niet gehoord. Tim Hurley (voormalig Red Red Meat en Califone) en Danni Iosello leunen met dit project evenzeer tegen de artrock als tegen postrock en americana aan. Dit is wat je krijgt als Mogwai en Calexico samen een slechte lsd-trip delen.
Luisteren naar Trickboxes On The Pony Line vergt een zekere voorbereiding. Eerst en vooral moet je alles vergeten wat je over conventionele songopbouw weet. Vaak klinkt het alsof Sin Ropas willekeurige lagen langs elkaar heen laat zweven, zonder er rekening mee te houden of die lagen wel bij hetzelfde nummer horen. En toch lijkt elke song op een bepaald punt in de juiste plooi te vallen. Wat dan overblijft, geeft een hoogst bevreemdend resultaat. Alsof je naar een ogenschijnlijk volmaakt, huiselijk tafereeltje staat te kijken, maar intuïtief aanvoelt dat er ergens onder het oppervlak iets grondig fout zit.
Acht nummers lang houdt Sin Ropas deze muzikale trip vol. Acht nummers waarin gitaarklanken op alle mogelijke manieren vervormd worden en de luisteraar door allerlei geluidseffecten afgeleid wordt van de song. Het lijkt wel alsof Hurley en Iosello bewust de toegang tot hun nummers willen versperren. Maar de volharder wordt beloond: eens je je een weg gebaand hebt langs het hindernissenparcours, komen vaak mooie melodieën tevoorschijn die gedragen worden door de stem van Tim Hurley.
Zo heeft openingsnummer "Hands Inside" een bijna traditioneel refrein als je concentreert op het nummer zelf. En "Floorboards" zou een abstracte bewerking van een Lou Reed-song kunnen zijn. Het meest toegankelijke nummer op Trickboxes On The Pony Line is misschien wel "Crumbs" dat klinkt als een post-rockhymne. Onze persoonlijke favoriet is "Butter On Cane" waarin Tim Hurley het refrein zingt, onverschillig voor de krijsende gitaargeluiden die rond zijn hoofd tollen.
Luisteren naar Trickboxes On The Pony Line is zonder meer een vreemde gewaarwording. Het heeft een aantal luisterbeurten gevergd voor we openstonden voor de schoonheid van de nummers, maar het was het waard. Neem dus je tijd voor deze plaat en geef het niet te vlug op. Sin Ropas is absoluut een aanwinst in je platenkast.