- Flying Horseman :: Twist De plaat die voor ons alle andere overschaduwde dit jaar en weigerde van onze zijde te wijken. Broeierig, beklemmend, vervoerend en soms griezelig intens: onbewogen kan een mens niet blijven bij de apocalyptische beelden van Bert Dockx en de zijnen. Ook live was Dockx zijn duivels geniaal zien ontbinden op gitaar een ervaring hors catégorie. Een groep van eigen bodem om gloeiend trots op te zijn.
- Michael Kiwanuka :: Home Again De nominatie van de BBC voor de Sound of 2012 lanceerde de 23-jarige uit Londen van Oegandese afkomst begin dit jaar meteen in de spotlichten. De fel geanticipeerde debuutplaat bevestigde en bevat een flink stuk van de prachtnummers van de eerder uitgebrachte ep’s: in sepiakleuren gedrenkte pareltjes die zo uit de archieven van Bill Withers zaliger geplukt lijken.
- Richard Hawley :: Standing At The Sky’s Edge De weidse strijkersarrangementen werden ingeruild voor psychedelische rock. Ontroeren doet Hawley daardoor misschien minder, maar overtuigen zoals steeds. Door ditmaal vooral Hawley-de-gitarist ruim baan te geven, vermijdt hij de val van de herhaling, al had geen mens eigenlijk iets tegen een nieuwe croonerplaat gehad.
- Dans dans :: Dans dans Een psychedelicagroep met Bert Dockx (Flying Horseman), Fred Jacques (Lyenn) en Steven Cassiers (Dez Mona); dat kon niet misgaan en dat deed het ook niet. De spannendste cocktail die we in tijden hoorden met elk detail trefzeker op de juiste plaats.
- Bobby Womack :: The Bravest Man In The Universe De terugkeer door de grote poort van de sater van de soul. The Bravest Man in the Universe gaat resoluut voor een moderne sound met diepe bassen, stuiterende hiphopbeats en gedigitaliseerde stemmen. XL-labelbaas Richard Russell herhaalt met zijn knoppenwerk de tour de force die hij eerder voor Gil-Scott Heron leverde. De songs komen geen moment over als een geforceerde verjongingskuur, maar klinken als knisperend verse soul op maat van dit tijdsgewricht.
- Tindersticks :: The Something Rain Albums die over de hele lijn een grand cru zijn maken ze al een tijd niet meer, maar zelfs met een halve goeie plaat blijft Tindersticks lijstjesmateriaal. Met “Medicine” weer die vervoerende schoonheid als vanouds en het mooiste eerbetoon (aan Lhasa de Sela) van het jaar.
- Flying Lotus:: Until The Quiet Comes De vierde van FlyLo breit bijna naadloos een vervolg aan het geheel eigen geluidsuniversum waar Steven Ellison intussen een patent op heeft. Met echo’s van seventies jazz fusion, de vertrouwde springerige baslijnen van Thundercat maar ook opmerkelijke gastbijdragen van o.m. Thom Yorke en Laura Darlington is dit weer ear candy van de bovenste plank.
- Neneh Cherry & the Thing :: The Cherry Thing Verrassing van het jaar: een vroegere popdiva die de handen in elkaar slaat met een door de wol geverfde freejazzband. De combinatie klinkt echter spannend en vanzelfsprekend en mondt uit in een onstuimige crossovertriomf.
- Alt J :: An Awesome Wave Eclectisch en propvol inventieve ideeën: An Awesome Wave geeft zijn details pas prijs na ettelijke draaibeurten. Hoe volgestouwd de songs ook zijn, door hun cleverness en vindingrijkheid zijn ze geen klein beetje verslavend. Een debuut dat kan tellen.
- John Talabot :: fIN Misschien wel de zinderendste danceplaat dit jaar. Talabot schildert met deephouse en balearic disco een verleidelijk en kleurrijk klankenpalet voor melancholische zomeravonden.
