Het pleit was dit jaar vroeg beslecht. Men moest al van zeer goeden huize komen om meer indruk te maken dan de oogst uit vooral de eerste helft van het jaar.
- The National :: High Violet Oplawaai, doorbraak- en met-verstomming-slaande plaat van 2010. Alle erkenning die ze al jaren verdienden nu eindelijk gekregen. Onze luisterstatistieken logen er niet om: de verslavendste 50 minuten van 2010.
- Joanna Newsom :: Have One On Me De ambitie ineens een drieluik uit te brengen, had makkelijk tot een hoogmoedige val kunnen leiden, maar dat was buiten de waardin gerekend. We behoorden voordien niet tot het kamp van de Newsom-adepten, maar voor de hier geëtaleerde rijk geschakeerde finesse konden we alleen het grootste respect opbrengen.
- Caribou :: Swim Is dat een zeemeeuw die high door het zwerk klieft in openingsnummer “Odessa”? Dan Snaiths zin voor experiment komt deze keer met brio tot uiting in een rotaanstekelijke plaat die onder de trance- en ambientvlag vaart.
- The Roots :: How I Got Over Na platen die alsmaar grimmiger werden, komt onze favoriete soul-hiphopband hier nog steeds snedig maar onmiskenbaar een stuk warmer en hoopvoller voor de dag. Met een schitterende Black Thought en Dice Raw in met name het titelnummer, samples van Joanna Newsom en gloedvolle bijdragen van onder andere John Legend niets minder dan een schot in de roos.
- Arcade Fire :: The Suburbs De bombast werd ditmaal opzij geschoven voor introspect. Het levert een pracht van een rondrit op door herinneringen en blauwdrukken van de toekomst zoals Butler en Chassagne die ooit zagen.
- Aloe Blacc :: Good Things Met dank aan de titeltrack van de tv-serie “How To Make It In America” was “I Need A Dollar” dit jaar alomtegenwoordig, maar het volledige album was de speelbeurten in hoge rotatie waard. Blaccs wendbare stem kronkelt rond bijzonder swingende en optimistische nummers die al na een paar beluisteringen soul standards lijken.
- Pantha Du Prince :: Black Noise Een mens komt oren te kort om alle geluiden te capteren die Hendrik Weber in de Zwitserse Alpen ging capteren. Laagjesmuziek met hypnotiserende beats en belletjes die ons door zijn weelderigheid aan de koptelefoon gekluisterd hield.
- Beach House :: Teen Dream Ook op hun derde is het heerlijk meezweven in het wonderlijke universum van Victoria Legrand en Alex Scally. Tien parels van dromerige popsongs die aanvankelijk ongrijpbaar lijken, maar na een tijd niet van loslaten willen weten.
- Olafur Arnalds :: … And They Have Escaped The Weight Of Darkness Met een reeks mild meanderende postklassieke stukken tekent de jonge IJslander haast achteloos voor verstilde schoonheid. In wezen klassieke composities die occasioneel geruggensteund worden door drums, elektronica en strijkers, maar in al hun sierlijkheid allesbehalve doorsnee.
- Zelienople :: Give It Up Het galmt, kreunt, zucht en sleept zich met de moed der wanhoop voort, en wij losten er met graagte in op. Ambient en slowcore van huis van vertrouwen Type met de waarachtigste echo’s van desolaatheid die we dit jaar hoorden.
Concertdromen werden dit jaar bewaarheid: na jaren ’s lands concertpodia te hebben genegeerd, kwam Richard Hawley dit jaar maar liefst drie keer langs om ons gemoed eens grondig te ontregelen. Met anderhalf uur onversneden schoonheid in de Brugse stadsschouwburg (09/02), tijdloze klasse op Les Nuits (17/05) en een gloedvolle akoestische set voor een Radio 1-sessie (05/03) ging de teller van onvergetelijke concertmomenten fors de hoogte in.
Omvergeblazen werden we eveneens door de welhaast wiskundige precisie van Alva Noto op Brussels Electronic Music Festival (28/03), de doorleefde saudade van Mariza op Gent Jazz (15/07), de concertmarathon van Leonard Cohen op het Gentse Sint-Pietersplein (21/08), de snedige soultrain in Depot Leuven van Aloe Blacc (16/10) en hét bevestigingsconcert van het jaar in de AB van The National (21/11).
