Franz Ferdinand :: The Human Fear

In 2025 is gitaarmuziek weer hot. Zeker als die uit het VK of Ierland komt. En helemaal als het dystopische postpunk is met echte gevoelens. “Twee op drie, goed genoeg”, dachten de Schotten van Franz Ferdinand en ze grepen na een haast definitief geachte pauze van zeven jaar terug naar de gitaren om dystop- nee, komische pretpunk te maken. Op The Human Fear wordt er terug lekker geriffed en vettig geknipoogd dat het een lieve lust is, al voelt het soms wat gemaakt aan. No rules. Acceptable Scotch.

Franz who? We waren deze bende haast vergeten. Niet zoals je een vluchtig one hit wonder zou vergeten – “Narcotic” van Liquido doet de groeten – maar eerder als een vergeelde foto in dat stoffig album behoort tot een definitief afgesloten verleden. De spannende komeet die ons deed lachen, onbeschaamd slecht dansen en puberaal roepen in de nillies was eind vorig decennium al gedoofd tot een kaarsvlammetje. Bij hun laatste album Always Ascending in 2018 schoot amper de helft van de originele bezetting over en was er overgeschakeld op cleane dancepop die onze benen als verlamd stilhield.

We vermoeden ergens dat het gezelschap zichzelf daarna een beetje beu was geworden. Van nieuw werk was lang geen sprake en de meer recente optredens waren eerder van het kaliber ‘licht ironische coverband van zichzelf’. Een lekker weg snackend zakje paprikachips van de patate die ze ooit waren, zo voelde het ook aan op Cactusfestival te Brugge in 2023.

En toch schuifelde het viertal nietsvermoedend terug de studio binnen. Van de reeds gedropte singles “Audacious” en daarna “Night Or Day” spatte het af: laten we terugkeren naar het goede oude begin. Zeker die laatste was vintage der Franz. Een rotaanstekelijk marsritme, breaks in andere toonaarden, en oké, ook wel een likje electronica. “Audacious” klonk misschien al iets afgelikter, maar toch boordevol fun, alsof Paul McCartney en Elton John blootsvoets op het mengpaneel hadden staan dansen. Wij keken dus voorzichtig uit naar die releasedatum afgelopen vrijdag.

Het resultaat valt een beetje uit zoals verwacht. We zijn niet compleet omvergeblazen zoals die eerste keer in 2004. Maar we hebben ook zeker niet afgeteld naar die laatste noot zoals in 2018 – nooit gehaald destijds, trouwens.

Beginnen doen we met het goede nieuws. Het postpunk-meets-The Kinks dansnummer “The Doctor” deed ons weer wat vitale hersencellen naar de verdoemenis hoofdwiegen, en “Tell Me I Should Stay” is mysterieus en muzikaal rijk genoeg om zo op You Could Have It So Much Better te passen. Het van het kebabjus druipende Klezmernummertje “Black Eyelashes” is zombiepop die erg doet denken aan het beste van Kaisers Orchestra. Ook “The Birds” houdt zich in datzelfde doodlopend spookhuissteegje schuil.

Maar de band laat ook wat serieuze gaten in hun geloofwaardigheid zien. “The Doctor”, “Build It Up” en “Bar Lonely” klinken nog als een acceptabele pastiche van het origineel, maar het EDM-knulletje “Hooked” en het slaapverwekkende “Cats” tonen toch vooral de lege verpakking. Uiteindelijk is Haggis zonder vulling ook maar gewoon een droge schapenmaag, of niet soms?

Objectief gezien is The Human Fear een heel fijne pop-rockplaat die 2025 zeker zal overleven – gezien Trump bijna weer aan de macht is, kan dat wel degelijk tellen – maar om die tot een eerste hoogtepunt te rekenen, zal je er toch een goeie scheut jeugdnostalgie over moeten gieten. Indien u daar niet over beschikt: haal de schouders op, knik even braaf mee, en op naar het volgende wat dit dolle jaar te bieden heeft. Vorwärts, Franz!

7.5
Domino
Domino

verwant

Cactusfestival 2022 :: Het geluid van een dozijn motoren

Het Cactusfestival beloofde dit jaar, met een affiche die...

Het beste van Pukkelpop volgens enola (1998 – 2018)

Voor een laatste keer vloeken deze zomer. Nog één...

Pukkelpop 2019 :: Subtiel als een colonne bulldozers

Geen wereldbeker voetbal, een hittegolf die slechts een vage...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

recent

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Gabriel Rios

14 februari 2025Het Depot, Leuven

Met Playa Negra trakteerde Gabriel Rios ons in de...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Milan Hulsing :: Voetsporen. 5 verhalen van Karel Čapek

Milan Hulsings nieuwste strip is een bewerking van vijf...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in