Waarom Wettelen?

Dimitri Verhulst is geen onbekende in het Belgische filmlandschap: De helaasheid der dingen, de film die Felix Van Groeningen draaide op basis van het boek van de auteur, geniet een behoorlijk reputatie. Dat is minder het geval voor Problemski Hotel en ook het script dat hij meeschreef voor Un Ange van Koen Mortier is niet meteen in het collectieve vaderlandse geheugen blijven hangen. Voor al die projecten hield Verhulst echter enkel de pen vast, terwijl hij zichzelf nu met Waarom Wettelen? voor het eerst ook als filmmaker opwerpt.

De enige bedenking die daarbij zou opkomen, is iets in de zin van ‘schoenmaker blijf bij je leest’. Alhoewel … het vreemde is dat het meest problematische aspect van Waarom Wettelen? eigenlijk niet ligt bij filmische elementen en net wel bij het narratief en dan meer bepaald bij de terugkerende obsessie van Verhulst met scatologische grapjes en de vreselijke geforceerde humor die enkel wat draaglijk wordt gemaakt omdat ze gebracht wordt door een getalenteerde cast. “Ik ben beperkt als schrijver, dus wou ik ook beweging en kleur toevoegen aan het vertellen van verhalen”, aldus de auteur die de wereldpremière van zijn film inleidde tijdens de slotvoorstelling van de eenenvijftigste editie van het Film Fest Gent. Het lijkt erop dat Verhulst evenwel vooral geleund heeft op zijn ervaren medewerkers – fotografieleider Menno Mans en monteur Manu Van Hove – om die zaken aan te pakken. Dat is een terechte keuze, want net kadrering, ritme en lichtspel zijn de dingen die ervoor zorgen dat Waarom Wettelen? niet helemaal de dieperik ingaat. Ook de locatiescouting heeft goed werk geleverd, want het verbeelden van een denkbeeldig Vlaanderen dat toch dicht genoeg bij de realiteit staat, gebeurt aan de hand van soms goed gekozen plekken.

Dat alles staat helaas in dienst van een uiterst zwak – het moet gezegd – script van Verhulst. Alles opent allemaal nog geestig met een begrafenis die moet onderbroken worden wanneer blijkt dat de overledene eigenlijk wou begraven worden in het onbekende plaatsje Wettelen en de weduwnaar (Peter Van den Begin) beslist om te voet achter de lijkwagen naar dat oord te stappen, waarna een bont gezelschap van vrienden, vreemden en familieleden besluit hem te volgen. Eenmaal de premisse opgezet, wordt de tocht een voorwendsel voor platitudes afgewisseld met scènes die ons zouden moet raken (niet dus) en uiterst flauwe humor (een incident aan een grenspost met een onverstaanbaar buitenlands taaltje is echt tenenkrullend slecht). Hier en daar valt een geslaagde komische noot te rapen – het zou er nog aan ontbreken – maar die momenten zijn zo schaars dat ze deze flauwe prent in de verste verte niet kunnen redden.

4.5
Met:
Peter Van den Begin, Hilde Heijnen, Dominique Dauwe
Regie:
Dimitri Verhulst
Duur:
105'
2024
België, Nederland

verwant

Blog Film Fest Gent 2024

Zoals elk jaar zijn de enola-recensenten aanwezig op het...

The Barefoot Emperor

‘Kijk, de keizer heeft geen kleren aan’, lacht een...

Bowling Balls

De finale van Sons of Anarchy is nog maar...

Waste Land

“April is the cruellest month”, maar helaas komt Waste...

Dimitri Verhulst :: De laatkomer

De wilsbeschikking van zieken: een recent voorbeeld in de...

aanraders

The Substance

Het was wachten tot november dit jaar, maar eindelijk...

Julie Zwijgt

In Julie Zwijgt speelt Leonardo Van Dijl een dubbelspel...

Juror #2

Volgend jaar blaast Hollywood-veteraan Clint Eastwood (hopelijk) 95 kaarsjes...

recent

Malvin Moskalez :: No Easy Way Out

Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar...

Red One

J.K Simmons (Tu quoque Brute fili mi!) en Dwayne...

Benjamin Leroy :: Een kind van klei

Illustrator Benjamin Leroy bracht een eerste eigen graphic novel...

Robert Musil :: De verwarring van een jonge Törless

De Oostenrijkse schrijver Robert (von) Musil (1880-1942), is vooral...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in