Er waren momenten waarop je Dood spoor wilde bejubelen als de beste serie die Malin-Sarah Gozin ooit al op deze wereld heeft losgelaten – neen: als de Beste Vlaamse Serie Ooit. Maar dat werd het niet. Voor elke geniale passage was er wel een harkerige dialoog, of een acteerprestatie die bleek afstak tegen de rest. En toch hield deze serie je zes afleveringen in de ban.
De plot is na een eindeloze promocampagne genoegzaam bekend: Ed Bex (Peter Van den Begin) kan de laatste momenten van een overledene reconstrueren door een beet in het aflijvig lichaam – een lik, een beetje sabbelen levert ook al iets op. Die gave heeft hem een ietwat vreemd bedrijfje opgeleverd, waarmee hij rouwenden een troostend filmpje, wat warme woorden over de overledene bezorgt – een job als een ander.
Dat hij ondertussen een midlifecrisis – dixit vrouwlief Cleo (Emilie De Roo), roepnaam ‘Cleppie’ – doorworstelt, compliceert de zaken. Bex, laten we een kat een kat noemen, is een triestige plant, een grijze muis die zo ostentatief met zijn donker geheim loopt te sleuren dat we er met Cleppie agressief van worden. Het is niet anders, en het is ook wel oké. Een held zonder issues is als Kuifje: het braafste jongentje van de klas dat je liefst ergens achter het behang wil plakken.
Passons, want Bex is maar een van de vele kleurrijke personages die deze serie bevolken. Er is inspecteur Adams (Ward Kerremans), die verdachte vreemde moorden moet zien op te lossen, en in zijn dromen de ‘hard boiled cop’ is die hij zo graag wil zijn. En dan is er nog Leslie (Marjan De Schutter), het hulpje van Bex en uitbaatster van veganistisch zaakje, jawel, O Sole Bio, en haar grote heldin, de buitenissige Vera Vegan (Mieke Verdin).
En toch krijg je al snel in het snotje dat als dit niet begonnen is als een reeks over een wetsdokter, het dat heel snel is geworden. Anna O. is naast Bex het hart van de serie, en Elise Schaap speelt haar met zoveel gusto dat je zelfs over Van den Begin niet anders kunt zeggen dan dat hij gewoon weer goed is. Meer ingetogen dan anders, misschien, een nieuwe kleur aan zijn palet, maar net dat laat haar schitteren.
Schaap speelt de pannen van het dak, laat het passief-agressief vuurwerk knallen, en dat zorgt voor pijnlijke contrasten. Schiet zij met vuur, dan heeft Kerremans geen verweer, de dialogen spatten van de wederzijdse haat, maar hij krijgt in deze reeks nauwelijks een zin geloofwaardig uit zijn mond gewrongen. Nooit geloof je ook maar ene “fuck” van wat hem is opgedragen te zeggen. En zo zijn er nog een paar cruciale acteerprestaties die door het ijs zakken.
Gozin en co-regisseur Hans Vercauteren geven het frivool vorm. Zelden heeft Antwerpen er zo duur uit gezien als in de interieurs van de vele overledenen – een lichte exuberantie met knipogen naar Twin Peaks mocht. En zo is ook de toon, die bij momenten het absurde niet schuwt. Dat vraagt dat je meegaat in de eigen logica van deze reeks, zelfs al wil dat zeggen dat je bij momenten het kokhalzen moet onderdrukken. Stukje huig anders, iemand?
Een moordplot, een beladen verleden, een relatiecrisis, een kippentrauma, een trans-zoon: er zit veel – pun intended – eten en drinken in Dood spoor. En dat wordt gaandeweg een probleem. Gozin overlaadt haar moordverhaal met allerlei nevensporen, waarvan niet alle even hard nodig lijken. De halve straatoorlog tussen vleeseters en veganisten is nog de meest zinnige van al die nevenplots. Al was het maar voor de sappige rollen van Manou Kersting en Tom Vermeir als niet geheel sporende chef-koks.
Uiteindelijk is het toch dat moordverhaal dat zes afleveringen lang boeit. Zelden hebben we zoveel potentiële verdachten gehad, je voelde hoe Gozin lol had in het misleiden van de kijker. Des te jammer dan ook dat de afwikkeling uiteindelijk toch vrij ontgoochelend is, en ook zo wordt gebracht. Nadat we alles ongeveer vanuit het standpunt van Bex hebben gevolgd, wordt de dader gewoon onthuld zonder boe of ba, en dat is dat. Zelfs de voorspelling van Sien Eggers-waarzegster blijkt niet te kloppen.
Hoogst genietbare, maar frustrerende rit, dit.
Dood spoor is te zien op Streamz.
