Corto Maltese wordt opnieuw naar het heden gebracht in een nieuwe hommage door Bastien Vivès en Martin Quenehen. La Reine de Babylone krijgt vooralsnog geen vertaling, ondanks de bijdrage van grote naam Vivès en de status van Corto Maltese als klassieke stripheld.
Ook de illustere Corto Maltese, een creatie van Hugo Pratt en een van de pioniers in het stripverhaal voor volwassenen, kent nu en dan een spin-off, zoals het alle klassieke striphelden stilaan lijkt te betamen. De hoofdreeks loopt verder in de handen van Ruben Pellejero en Juan Diaz Canales, helemaal in de stijl van Pratt zelf. Twee jaar geleden verscheen met Océan Noir een eigen aanpak van Corto Maltese door Bastien Vivès, voor het scenario bijgestaan door Martin Quenehen. Zij maakten van Corto de kleinzoon van de originele Corto Maltese en verplaatsten de verhalen van de mythische held naar het heden, in de smoezelige wereld van internationale smokkelaars, mensenhandelaars en drugsbaronnen. Corto fladdert als een eeuwige passant van hier naar daar en voelt zich nergens thuis.
In 2020 werkten Martin Quenehen en Bastien Vivès voor het eerst samen aan het one-shot Nationale Feestdag. Voor Vivès was dit album een overstap naar een meer realistisch register, met een wat klassieker scenario. Voordien had hij naam gemaakt met een reeks romantische gevoelsverhalen waarin hij meestal zelf voor het scenario in stond. In 2021 volgde dan Océan Noir. Vorig jaar kwam Bastien Vivès in het oog van de storm terecht. Sinds enkele jaren maakt hij stripverhalen die resoluut in het segment porno thuishoren. Deze verschenen meestal bij de obscure uitgeverij Les Requins Marteaux, maar wanneer het album Petit Paul bij de grote traditionele uitgever Glénat verschijnt, als eerste deel in wat eigenlijk een collectie pornografische albums gecureerd door Vivès moet worden, krijgt Vivès plots een algemene verontwaardiging over zich heen. Tegelijk duiken uit het verleden een aantal online discussies op waarin Vivès zich van zijn meest kleinerende en denigrerende kant laat zien. Die discussies voeden op hun beurt het beeld van een bovenmatig getalenteerde stripmaker die echter door de aanhoudende lof van pers en publiek gaan zweven is en zich onaantastbaar waant en verheven boven iedereen. Een aangekondigde expositie op het festival van Angoulême werd in ijltempo afgeblazen en nadien werd het een jaar bijzonder stil rond Bastien Vivès.
Recent maakte hij voor de bundel voor 77 jaar tijdschrift Kuifje een kortverhaal over de oude klassieke reeks Julie, Klaartje en Cecile. En nu is er La Reine de Babylone, een ‘veilige’ terugkeer naar het voorplan. Een realistische, dienstbare hommage aan Corto Maltese zonder de vaak aanwezige seksuele ondertoon in zijn solowerk. Het voorwoord in dit album is in die zin tekenend. Vivès dankt Casterman en de vele fans voor de aanhoudende steun in de afgelopen tijd. Of Bastien Vivès nu terug is en opnieuw zijn productieve zelve zal mogen zijn bij tal van uitgeverijen valt nog af te wachten. Dat Vivès een rastalent blijft, staat buiten kijf. Dat bewijst hij met zijn zwierige tekeningen in La Reine de Babylone.
Martin Quenehen behoudt zijn stripscenario’s voorlopig voor Bastien Vivès. Als historicus levert hij geregeld bijdragen voor de geschreven pers en televisie. Een volledige switch naar stripscenarist lijkt vooralsnog niet aan de orde. La Reine de Babylone is alleszins een tweede, zeer lezenswaardige hommage aan Corto Maltese. Zowel Quenehen als Vivès voelen zich als een vis in het water in de wereld van deze moderne Corto. Vooralsnog lijkt een vertaling van deze hommage niet aan de orde. Enkel de hoofdreeks schopt het momenteel nog tot het Nederlands.
