Zou het heel misschien kunnen dat het filmtijdperk van de superheld – en meer specifiek ook van de Marvel superheld – zo langzamerhand aan zijn eind aan het komen is? Het is geen geheim dat het DC Universum in heel slechte papieren zit – sinds de aangekondigde reboot lijkt niemand nog veel enthousiasme te kunnen opbrengen voor personages die toch binnenkort heruitgevonden worden, iets wat pijnlijk duidelijk werd met de gigantisch flops The Flash en Black Adam – maar ook tegenhanger MCU begint serieuze klappen te krijgen. Dat Eternals en Black Widow ver onder de verwachtingen aan de kassa bleven, kon nog gezien worden als uitlopers van de pandemie. Maar dat de opener van de zogenaamde vijfde fase – Antman and the Wasp: Quantumania – verlies draaide, was meer dan een veeg teken aan de wand. Het afsluitende deel van de Guardians of the Galaxy-cyclus deed het wel goed, maar omdat die avonturen nu afgerond zijn, blijft bezieler Kevin Feige plots achter met een wel heel dunne spoeling aan potentiële helden.
The Marvels is officieel een vervolg op Captain Marvel, een van die prenten die in volle The Avengers – hausse werd uitgebracht en mee surfte op het toenmalige succes. Dat die periode voorgoed voorbij is, werd meteen duidelijk bij de eerste trailer die gelanceerd werd. Personages uit de reeksen Wandavision on Ms. Marvel waren voor niet-kenners geen hapklare brok en al heel snel bleek de voorverkoop in de VS af te stevenen op een zwak 85 miljoen dollar-openingsweekend. Er werd snel een nieuwe trailer gelost die het bekendere personage van Brie Larson weer centraal stelde, maar dat was te laat. Op basis van de erbarmelijke eerste cijfers, stelden alle analisten hun verwachtingen bij en zal het 200 miljoen dollar kostende The Marvels tevreden moeten zijn met op en al 50 miljoen dollar in het eerste weekend. Om dat even in perspectief te zetten. Five Nights at Freddy’s dat geproduceerd werd voor een tiende van dat budget, bracht 82 miljoen op in het openingsweekend. Het rijk van het MCU is echt wel tanende, laat dat duidelijk zijn.
Kwantitatief zit het dus niet goed met de sterkhouder van Disney, kwalitatief is het nog minder gesteld. Al in de vorige fase morden vele fans omwille van de slappe verhaallijnen die dramatische stuwkracht misten en die bovendien uitgesmeerd werden over zoveel reeksen en films dat het bijna een fulltime job geworden was om alles bij te houden. Met de lancering van fase vijf kwam daar totaal geen verbetering in en zoals collega Tim Van Der Poel opmerkte in zijn review van Secret Invasion, zijn de kijkers het een beetje moe dat alle plotlijnen uit voorgaande films te pas en te onpas worden ongedaan gemaakt. Filmcritica Christy Lemire, een van de pennen op RogerEbert.com, noemde dit met voorsprong de allerslechtste film uit het MCU en dan vooral omdat het een prent is waarin iedereen voortdurend aan elkaar staat uit te leggen wat de kijkers allemaal moeten weten om ook maar een beetje te kunnen volgen. Het lijkt erop dat de bedenkers van het MCU zichzelf zodanig vastgereden hebben in allerlei obscure wendingen, dat ze de helft van hun films moeten besteden aan proberen te verklaren hoe de dingen in elkaar passen, waardoor er nauwelijks nog tijd overblijft voor actie of drama die er toe doen.
En dus moet er ongelooflijk veel gepalaverd worden over de personages en gebeurtenissen uit Ms. Marvel, Wandavision, Secret Invasion en Captain Marvel, om te zorgen dat de strijd tegen een spook uit het verleden van The Captain, toch een zekere logica heeft. Niet dat dat veel uitmaakt. Eens te meer ziet het er zo armtierig uit dat het pijn doet aan de ogen (waarom slagen de gigantische budgetten er niet in tenminste iets af te leveren dat er een beetje aangenaam uitziet?) en de actiescènes zijn om van te huilen. Tel daarbij dat sinds Quantumania blijkbaar er ook besloten is voortaan een laagje extra flauwe humor toe te voegen, en je eindigt met een film die het vermelden – laat staan het bekijken – niet waard is. Wellicht is er dit jaar geen onnozeler moment in de zalen te zien dan de drie heldinnen uit The Marvels die samen touwtjespringen, of het zou het moment moeten zijn waarop diezelfde drie heldinnen met z’n allen jagen op losgelaten katten in een ruimtestation.
