Meskerem Mees :: Caesar EP

Wat komt er na Julius? Juist, ja. De Caesar-EP dus. Omdat Meskerem Mees niet vies is van een flauwe mop. En omdat ze toch een kast leeg te maken had, nu ze van plan is het folkmeisje in zichzelf los te laten.

Want klaar is die kees dus wel. Dat was al duidelijk toen we haar een jaar geleden over dat debuut spraken, vandaag is ze daar nog duidelijker over: ‘ik heb een beetje een uitdaging gemist de laatste jaren’. Ok dan. Maar eerst Caesar, dus: een EP, waarvoor ze opnieuw met producer Koen Gisen in de studio dook om oude en nieuwe nummers samen tot één geheel te smeden.

Niet dat per sé veel werk vroeg. Opener “The City” is zo oud dat we gewoon een smartphone-opname van vijf jaar geleden te horen krijgen. Veel oppoetsen moest niet, en het is straf om te horen hoe volgroeid Mees – op dat moment ook maar gewoon een puber met dromen – toen al klonk. De tekst mag dan nog wat naïef zijn, het gitaarspel was al vol vertrouwen.

Trok verder mee de studio in: cellist Frederik Daelemans, die “Try You Might” een heerlijk melodische break meegeeft; een meesterproef die het nummer optilt uit zijn pure singersongwriterij. “Doesn’t Matter” is dan weer mooie trippelfolk, maar het is het heerlijke verhaaltje “Charlemagne” die de vlag van de folk het hoogst houdt. Of neen; die cover van traditional “Cod Liver Oil And Orange Juice”, dat is natuurlijk wel helemaal the real deal.

Om maar te zeggen: op Caesar wijzigt Meskerem Mees geen iota aan de succesformule die haar naar winst in de Rock Rally bracht en die haar zoveel festivaltenten stil deed krijgen (respect daarvoor). Het voelt bijna gek om te beseffen dat dit een afscheid is van deze vorm – ze is er zo goed in.

Maar tegelijk snap je het wel. Wie zo jong al het van topzwaar sarcasme doordesemd “Best Friend” heeft geschreven, heeft het spel uitgespeeld. ‘Op creatief vlak heb ik precies nog maar mijn pink opgeheven’, liet ze in datzelfde interview optekenen. Het klinkt arroganter dan Liam Gallagher, maar wie haar één keer sprak weet hoe dat er uit is gekomen: droog en feitelijk, quasi-verbaasd. Meskerem Mees weet dat er meer in haar zit, en je weet dat ze dat waarschijnlijk niet verkeerd inschat.

Het zal ongetwijfeld nog even duren voor we horen waar dat toe leidt, maar tot dan is er deze Caesar-EP. We hebben al slechtere overschotjes gehoord.

8.5
Sony
MayWay
Beeld:
Anneke D'Hollander

verwant

Blues Peer :: Schot in de (zomer)roos

26 mei 2023

De tweede editie van het vernieuwde bluesfestival in Peer...

Eindejaarslijstje 2022 van Matthieu Van Steenkiste

Raar jaar. Toen het begon, zaten we nog binnen,...

Cactusfestival 2022 :: Het geluid van een dozijn motoren

Het Cactusfestival beloofde dit jaar, met een affiche die...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Adrian Crowley :: Measure of Joy

Adrian Crowley kan je moeilijk lui of gemakzuchtig noemen:...

Lambrini Girls :: Who Let The Dogs Out

De reputatie was er al, nu heeft Lambrini Girls...

Malvin Moskalez :: Not Today

Het leven loopt nooit rechtlijnig en is geenszins zwart-wit....

recent

We Are Open 2025 :: Een bosaardige bodem vol bloed

7 februari 2025Trix, Antwerpen

We hadden de MIA's, de Week van de Belgische...

YÅ«ko Tsushima :: Een Vrouw rent over een Berg

Onder het pseudoniem YÅ«ko Tsushima publiceerde Satoko Tsushima (1947-2016)...

Paddington in Peru

n 2014 zorgde een combinatie van CGI en ‘motion...

Comeback

Met Comeback brengen Jan en Raf Roosens hun eerste...

Maria

Een biografische prent over het leven van Maria Callas...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in