Etienne Davodeau, Christophe Hermenier & Joub :: Luchtwegen

Zonder kleerscheuren vijftig worden, het is Yvan niet gegeven. Net als de meesten van ons, probeert hij er echter het beste van te maken.

Wat doet dat met een mens, vijftig worden? Volgens zij die het kunnen weten, valt het allemaal best mee. Maar Yvan, het hoofdpersonage van Luchtwegen, staat op het moment dat hij die symbolische leeftijd bereikt, op een kruispunt.

Afgaand op zijn uiterlijk, zou je Yvan een pak ouder schatten dan de vijftig jaar waar het allemaal rond te doen is. Niet onlogisch: de man kreeg op korte tijd de ene tegenslag na de andere te verwerken: hij verloor zijn job en allebei zijn ouders kwamen te overlijden. Bovendien is het contact met zijn kinderen beperkt en is zijn vrouw Florence werkzaam in Taiwan. Het heeft er dan ook alle schijn van dat zijn huwelijk aan het verkruimelen is.

Yvan ruilt Parijs in voor het besneeuwde platteland, waar hij bij jeugdvrienden tijdelijk onderdag kan krijgen. In hun zolder wil hij zich buigen over dozen met daarin de levens van zijn ouders en zijn eigen jeugd. De combinatie van terugblikken op betere tijden en het tegelijk omgaan met een schijnbaar uitzichtloze situatie, hebben een niet al te beste impact op de moraal van de prille vijftiger, die zich afvraagt wat hij nu eigenlijk nog met de rest van zijn tijd moet of kan aanvangen.

Net zoals de auteurs van het boek, maakte Yvan als prille twintiger het verjaardagsfeest mee van een hem onbekende man, die vijftig werd. Een been in het graf, was de conclusie van de auteurs op dat moment en zo redeneerden ook Yvan en zijn vrienden, die de avond van het verjaardagsfeest hun leven in een andere plooi legden. Wanneer hij zijn eigen sterfelijkheid in de ogen kijkt, begint het tot Yvan door te dringen dat het leven iets is dat ons grotendeels overkomt.

Luchtwegen heeft daardoor iets universeels: je hoeft geen witte vent van vijftig te zijn om je in Yvan te herkennen. Of in een van de andere, vaak stugge, personages die in en uit het verhaal lopen. Iedereen probeert er, vaak eerder klungelend dan weldoordacht, het beste van te maken. Wie met dat ietwat vage uitgangspunt toch een boeiend boek weet af te leveren, verstaat zijn vak als stripmaker. Reken het auteurstrio van dit werk dan ook gerust tot lovenswaardige ambachtslui.

7

recent

De mannen broeders :: Sober maal

AmenRa-frontman Colin Van Eeckhout is niet vies van een...

Eigen huis. Het geheugen van een museum :: Museum Dr. Guislain Gent

De 19de-eeuwse architectuur van het psychiatrisch verzorgingstehuis Dr. Guislain...

The Bony King Of Nowhere :: Get One Free

Bram Vanparys maakte met Everybody Knows een van de...

Brutus

29 november 2024Ancienne Belgique, Brussel

144 shows. Zo hard heeft Brutus getoerd met Unison...

aanraders

Robert Musil :: De verwarring van een jonge Törless

De Oostenrijkse schrijver Robert (von) Musil (1880-1942), is vooral...

Yves Bossart :: Een kleine filosofie van de humor

Filosofen worden beschouwd als ernstige mensen die nadenken over...

verwant

Etienne Davodeau :: De Schele Hond

Etienne Davodeau maakte in 2013 al een van dé...

Etienne Davodeau :: Het grondrecht

Etienne Davodeau trok te voet half Frankrijk door...

Strips van het jaar 2022

Giulio Macaione – Sirocco  De lancering van de nieuwe uitgeverij...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in