Etienne Davodeau maakte in 2013 al een van dé strips van 2024. Dankzij de inzichten van Stichting Zet.El komt dit prachtige album dan toch nog uit in het Nederlands. Hoe een amateurschilder het tot het Louvre kon schoppen, kan je lezen in De schele hond.
Al sinds 2005 cureert ’s werelds grootste museum, het Musée du Louvre, een eigen collectie stripverhalen via uitgeverij Futuropolis. In die jaren verschenen er maar liefst 17 strips die de collectie en het museum als vertrekpunt namen voor uiteenlopende verhalen door heel wat grote namen van de internationale stripwereld. Nicolas de Crécy opende in 2005 de collectie met IJstijd, en in 2022 mocht ook onze eigen Judith Vanistendael met Atan van Kea een bijdrage leveren. Verschillende albums werden al vertaald bij een aantal uitgevers. Stichting Zet.El, de kleine uitgeverij achter het vroegere stripinformatieblad Zozolala, bracht eerder al albums van de Crécy, Marc-Antoine Mathieu en het duo Bernar Yslaire en Jean-Claude Carrière uit, terwijl ook bij Daedalus, Scratch Books en Oogachtend vertalingen verschenen.
Nu pikt Zet.El een album uit 2013 op van de hand van Etienne Davodeau. Quasi tegelijk vertaalde Concerto Books ook Davodeaus meest recente strip Loire, waardoor Davodeau momenteel wel erg aanwezig is in de winkels. In 1992 al debuteerde deze Fransman zowel in het Frans als het Nederlands met het eerste deel van de trilogie De Vrienden van Saltiel. Deze sympathieke strips oogsten bewondering, maar het is pas vanaf De Stroman, een one-shot uit de reeks Beeldroman van Dargaud uit 1996, dat hij beschouwd wordt als een van de meest genuanceerde verhalenvertellers in de stripwereld. Nadien blijft Davodeau geregeld nieuwe klassiekers maken, waardoor hij ondertussen een grootmeester geworden is die vele jonge stripmakers als voorbeeld nemen.
In De schele hond vertelt Davodeau het verhaal van Fabien, die suppoost is in het Louvre. Sinds kort heeft Fabien een relatie met Mathilde, en wanneer die hem wil voorstellen aan haar familie, inspireert zijn beroep hen tot een vreemd voorstel. Ze willen dat ‘De schele hond’, een schilderij van hun voorvader Gustave, het tot in het Louvre zou schoppen. Dat zou de ultieme erkenning van hun voorvader zijn. Fabien kan bijna niet anders dan toch de poging te wagen om deze wens te realiseren. Op zijn zoektocht komt hij zo een geheim genootschap tegen van vrienden van het Louvre, die hem wel eens zouden kunnen helpen met zijn vraag.
Absurde humor en warme familiebanden zijn elementen waarmee Etienne Davodeau zijn weg wel weet. Tegelijk maakt hij van De schele hond een bespiegeling over de waarde van kunst en de grens van wat kunst is en wat niet. Wie dan beslist wat kunst is en wat er in een groots museum als het Louvre komt te hangen, is ook inzet van De schele hond. Etienne Davodeau heeft met dit album zonder twijfel een van de sterkste albums uit de Louvre-collectie gemaakt. De schele hond is helemaal vintage Davodeau, maar tegelijk biedt hij de collectie boeiende bespiegelingen over musea, kunst en de rol van kunstenaars en bezoekers. We mogen de kleine uitgeverij Zet.El alleen maar dankbaar zijn voor het (late) oppikken van deze parel.