Een paar jaar geleden debuteerde de Belgisch-Ierse zangeres Natashia Kelly met de EP The Uncanny. Vier jaar later brengt ze met Inside The Wave haar eerste volledige langspeler uit. Eentje die de belofte van dat debuut moeiteloos weet in te lossen.
Nadat Kelly in 2011 afstudeerde aan het Brusselse muziekconservatorium zorgde ze er middels heel wat samenwerkingen voor dat haar naam meerwaarde bracht binnen de Belgische jazzwereld. In 2016 was er dan die EP The Uncanny die ze met haar Natashia Kelly Group — toen onder de vorm van een kwartet — uitbracht. Een proeve van haar kunnen die meteen duidelijk maakte dat Kelly een unieke zangeres is die heel wat in haar mars heeft. In de periode daarna wisselde de samenstelling van de groep af en toe wel eens. Voor deze in eigen beheer uitgebrachte eerste langspeler — opgenomen onder het welziend oog van producer Koen Gisen (An Pierlé, Dans Dans) — koos Kelly voor het trio-formaat.
Het is bijna vanzelfsprekend dat contrastbassist Brice Soniano (Rawfishboys, Carate Urio Orchestra) ook deze keer weer van de partij is. Niet alleen was hij er op dat debuut al bij, de voorbije jaren trok hij ook in duo met Kelly de baan op, een samenwerking die in 2018 resulteerde in de EP Thin Line. Overigens worden drie nummers die daar al opstonden hier nu hernomen. Gitarist Jan Ghesquière (Sinister Sister, Molten Penguin) vervolledigt het trio.
Verwacht echter geen traditionele jazz. Op haar site noemt Kelly zelf artiesten als Sidsel Edresen, Björk en Joni Mitchell als inspiratiebronnen voor dit project. Inside The Wave laveert meesterlijk tussen jazz, folk, improvisatie en klassieke invloeden. Qua sfeer sluit het album aan bij het werk van de Cowboy Junkies. Dit is muziek die het niet moet hebben van het grote gebaar, maar van kleine prikkelingen. Door sommige dingen net niet te spelen weet het trio de essentie net extra in de verf te zetten.
Inside The Wave meandert tussen bedwelmend en verleidelijk. Op “Tightrope Dancer” zorgt bassist Soniano voor een rustig tokkelende achtergrond waarover Kelly als een, welja, koorddanser een ingetogen zang drapeert. Maar evengoed zorgt Kelly voor een injectie van een flinke scheut gospel, zoals op “Sweet Dragon 3” dat zich ontpopt tot het meest uitbundige nummer op het album. Op nummers als “Sacred Song” en de Thelonious Monk-cover “Round Midnight” heerst een heerlijke nachtelijke sfeer. Het zijn nummers waar de band graaft naar de essentie van het lied. Tierlantijntjes worden achterwege gelaten, maar net dat maakt dat ze de luisteraar midscheeps weten te treffen in hun pure schoonheid.
Er staan ook drie, relatief korte, geïmproviseerde stukken op het album. Stukken waarop Kelly niet met woorden en zinnen werkt, maar waar ze middels geluiden, geneurie en kreten de nummers ondersteunt. Die nummers gaan van schurend (“My Favourite Cartoon”), over hypnotisch (“A Fair Mind”), tot ijl (“A Fair Mind”). Nog zo’n hoogtepunt: de herwerking van de Ierse traditional “I’m Weary Of Lying Alone”. De Keltische invloeden blijven subtiel aanwezig maar vooral wanneer de begeleiding plots verdwijnt zorgt de a capella zang van Kelly voor een ontroerend hoogtepunt.
Inside The Wave is geen album geworden vol crowdpleasers of nummers die voor een onmiddellijke gratificatie zorgen. Je moet er tijd voor nemen en je laten onderdompelen in het sfeervolle klankenpallet. Maar wie daar toe bereid is ontdekt een band die een eigen geluid heeft en met dit debuut meteen een straffe proeve van hun kunnen op tafel legt.
Vanaf 23 januari trekt de Natashia Kelly Group — meestal in een double bill met Pentadox — voor een JazzLab tournee doorheen Vlaanderen. Het eerste optreden is in CC Het Perron in Ieper. De volledige lijst van optredens vindt u hier.