Dat ze nobele bedoelingen mogen hebben, de heren van Noble Tea! En dat ze vol enthousiasme mogen timmeren aan de weg naar het sterrendom in dit kleine landje. Met Solitary Motions hebben ze in elk geval hun eerste sporen nagelaten in de grote boze muziekwereld.
Het is toch altijd een beetje spannend, het eerste tastbare wapenfeit van een groepje jonge honden voor de allereerste keer door de boxen van de cd-speler jagen. Telkens weer zijn er hoge verwachtingen: is dit het begin van iets moois of zal het geheel ons kouder laten dan de Noordelijke Ijszee? Op Solitary Motions staan vijf nummers, samen goed voor een dikke twintig minuten muziek. Noble Tea haalt wijselijk meteen alles uit de kast op opener “We Will Rise”, trouwens ook de eerste single,een radiogevoelige, poppy rocksong die perfect balanceert op de vervaarlijk slappe koord die hitgevoelige rockmuziek heet. “We Will Rise” is aanstekelijk, blijft gauw hangen en — toch niet onbelangrijk — het blijft ook na ettelijke luisterbeurten overeind. Goed gepolijst, maar niet afgelikt en zo hoort het. Is hier misschien een radiohit in de maak?
Als producer namen de mannen van Noble Tea duizendpoot David Poltrock onder de arm en het eindresultaat mag er zijn. Niet te veel rond de pot draaien, dat lijkt het motto van Noble Tea te zijn. “Before I Catch You” en “The Boxers” duren elk een dikke drie minuten, hanteren de gebalde, rechttoe-rechtaanaanpak en hebben refreinen die blijven plakken. In het aanzwellende “Pressure” ontpopt een rustige pianomelodie zich dan weer tot een stevige riff, om dan opnieuw gezapig voortkabbelend het hele proces over te doen. Alle lof ook voor zanger Oliver Symons, die telkens loepzuiver zingt, ook bij de (heel) hoge uithalen — en zo zijn er wel een paar.
Solitary Motions sluit af met “Glad It’s You I Found”, waarin het viertal zijn meer ingetogen kant etaleert. Helaas is het ook het minst memorabele nummer van de plaat, precies omdat het niet de sterke melodie en het oorwurmrefrein heeft waar de andere songs op kunnen teren. Als pianoballad is het dan weer niet beklijvend genoeg om eruit te springen.
Soit, vier op vijf is lang geen slechte score voor een jonge bende aspirerende rockgoden. Solitary Motions is geen innoverend meesterwerk (wat had u nu gedacht?), maar gewoon leuk om naar te luisteren (een mens zou zich tegenwoordig bijna schamen om het woord te gebruiken). En natuurlijk is het plezant om veelbelovende muziek van eigen bodem in de cd-speler te mogen pleuren.
Solitary Motions heeft in elk geval de juiste flow en etaleert het potentieel van deze jonge veulens, die zonder kapsones en zonder valse bescheidenheid fijne muziek proberen te maken. Met de juiste omkadering valt er zeker nog veel uit Noble Tea te halen.
Wie graag een voorsmaakje wil, kan de single “We Will Rise” volledig beluisteren en (voorlopig nog) gratis downloaden op
Soundcloud.
