Na een zeer bejubelde start leek het er al snel op dat de samenwerking tussen Isobel Campbell en Mark Lanegan niet aan de verwachtingen zou kunnen voldoen. Na een wisselvallige tweede plaat, slaat het duo echter keihard terug met een EP die overloopt van de schoonheid.
Nu er wat tijd overheen is gegaan, valt pas op hoezeer de twee albums die Isobel Campbell en Mark Lanegan samen uitbrachten, van elkaar verschillen. Het zijn twee prima platen, maar spontaan wordt veel vaker teruggegrepen naar het debuut Ballad Of The Broken Seas dan naar de eerder dit jaar verschenen opvolger Sunday At Devil Dirt.
Die laatste mist de grootsheid van de eersteling en laat geen onvergetelijke indruk na. Wanneer zo’n plaat dan nog een epiloog krijgt in de vorm van een zes songs tellende EP, kan onderhand het ergste gevreesd worden. Nummers die een release niet halen, blijven meestal met een bepaalde reden op het studioschap liggen. In dit geval kan echter gegist worden naar die reden: Keep Me In Mind Sweetheart blijkt de beste plaat die Campbell en Lanegan tot nu toe maakten.
Het openings- en titelnummer van de EP is niet voor niets een van de sterkste songs van Sunday At Devil Dirt. Het zet de toon voor een wonderlijk en zeer sfeervol muzikaal kleinood. Hoewel, net als bij de twee voorgangers, ook hier soms de indruk ontstaat dat Campbell en Lanegan eerder toevallig samen op een album aanwezig zijn, klopt het plaatje ditmaal wel qua atmosfeer.
Met zijn uitermate zachtaardig karakter profileert "Fight Fire With Fire" zich als het meest kabbelende nummer dat Mark Lanegan opnam, maar door de subtiele backing vocals van Isobel Campbell en de slidegitaar, weet de song in al zijn eenvoud te boeien, én blijkt het een perfecte opmaat voor "Asleep On A Sixpence". Deze laatste belichaamt, samen met "Rambling Rose", het geweldige van deze EP. De schoonheid druipt immers van beide songs af en bovendien is "Rambling Rose" een van die weinige nummers die muzikaal weten te vertalen hoe verliefdheid aanvoelt.
De verrassing van het albumette is echter "Violin Tango", een korte instrumental die met een solide baslijn en weemoedige viool filmische beelden oproept van lang vervlogen en overgeromantiseerde tijden. De door Campbell gezongen afsluiter "Hang On" ten slotte, doet met zijn kale maar warme gitaarpartij denken aan een knuffelversie van The Velvet Underground & Nico.
Keep Me In Mind Sweetheart is de plaat die Campbell en Lanegan eigenlijk hadden moeten uitbrengen na hun debuut. Met een ietwat matige opvolger en concerten die bezieling mankeerden, kon het duo niet voldoen aan de huizenhoge verwachtingen die rond hun samenwerking gerezen waren. Maar misschien is dit wel de terugkeer naar de genialiteit waar bij het begin van die samenwerking overal over gesproken werd. Keep Me In Mind Sweetheart is immers een plaatje om opnieuw en opnieuw te spelen en elke keer weer in de schoonheid van de songs ondergedompeld te worden.
